Domineren

Toen de nucleaire top in Den Haag werd gehouden stond op de voor­pagina van NRC Handelsblad: ‘De mooiste foto’s.’ Met daarboven een verwijzing naar de website van die krant waar kennelijk de mooiste foto’s van de nucleaire top te zien zouden zijn. Geen enkele krant zou zo snel de lelijkste of middelmatigste foto’s publiceren, maar NRC Handelsblad is niet de enige kwaliteitskrant die bij tijd en wijle vervalt in de taal van de marktkoopman. Ja, mensen, de sappigste sinaasappels, de verste broccoli en de bloedigste kinderhoofdjes; wie maakt me los?

Nee, de tekst op de voorpagina van NRC ­illustreert hooguit hoezeer de taal van de ­reclame is doorgedrongen tot het serieuze nieuwsapparaat, waardoor het ook daar steeds moeilijker wordt de reclameboodschap te onderscheiden van de nieuwsboodschap.

Het kapitalisme blijft voortdurend het verlangen aanwakkeren, want het mag nooit worden bevredigd; als het verlangen stopt, stopt de verkoop. Lacan meende dat als het verlangen stopt het leven stopt en ik geloof dat eigenlijk ook.

Terug naar het nieuws. Zoals bekend moet een zo groot mogelijke afzetmarkt worden gecreëerd om de winst van de onderneming te doen groeien, maar wanneer mag men tevreden zijn? Bij de verovering van de wereld?

In India worden Nederlandse kranten niet gelezen, daarom wordt alles op alles gezet om de eigen markt te domineren, die zoals bekend steeds kleiner wordt. Men wil domineren omdat het alternatief vaak is: gedomineerd worden. Niet voor niets is het woord ‘domineren’ zo’n populair woord onder managers.

Voor politici geldt hetzelfde, zij willen ook domineren. Sport: domineren.

Wij domineren, of althans wij willen domineren.

Het christendom heeft dit mechanisme erkend en probeert het te omzeilen door de ‘verliezers’ te beloven dat in een toekomstige wereld de laatsten de eersten zullen zijn.

De troost van het geloof: niet domineren op deze wereld, vermoedelijk zelfs gedomineerd worden op deze wereld, maar triomferen in een volgend leven.

Eindelijk zélf domineren.