‘Als een meisje zegt dat ze alles van Herman van Veen in de kast heeft staan, is dat geen aanbeveling.’ Herman van Veen roept dus weerstand op bij deze kenner. Als ik Stine was zou ik zwijgen, we bevinden ons op het terrein van de smaak, waar alleen therapeutisch over gesproken kan worden. Maar Stine zwijgt juist niet, zij schrikt niet van therapie, zij onderzoekt.
Ineens is ze in Londen, een stad waar ik nooit geweest ben, maar die ik wel ken, ik heb al een halve eeuw televisie. Bij mij in de buurt ligt het plaatsje Nettelhorst, waar ik nooit geweest ben, ik heb het nooit op de televisie gezien. Het bordje ‘Nettelhorst 6 km’ zie ik vaak.
En nu zie ik Stine in Londen. Ze is op bezoek bij Alain de Botton, een bekende televisiefilosoof, die in een rechte-lijnenvilla woont (Wittgenstein, Rietveld). De villa staat in een buurt met huizen die De Botton afschuwelijk vindt, ze maken hem zelfs bang. Engelsen houden niet van moderne architectuur, ze houden van vroeger, toen ze nog de baas van de wereld waren, en van de huizen uit die tijd. De moderne tijd schrikt ze af, vroeger was alles beter. De Botton vertelt dat ze angstig, timide en achteruitkijkend zijn. Voor hem hebben het huis en de spullen en de kunstwerken een therapeutische werking, zijn smaak is functioneel. Hij legt de nadruk op de persoonlijke keuze die hij maakt. Hij houdt niet van barokke kunst, niet van ballet en ook de opera is op het randje. Ik heb een les getrokken uit dit programma van Stine Jensen, ik wend me af van mijn eigen tijd, die ik niet meer kan bijbenen. Als ik het over de modernste kunst heb, praat ik over villa’s die honderd jaar geleden modern waren en dat nog steeds zijn – dat geldt ook voor de schilderkunst, de literatuur en de muziek. Moderner dan de Sacre du Printemps kan het niet worden. Ik ben van heel wat zorgen verlost.
De filosoof Stine Jensen heeft de smaakpolitie uitgenodigd. Ze staat met een muziekkenner voor haar kast. Hij ziet platen van Herman van Veen, zij kijkt naar zijn gezicht en vermoedt dat hij geen liefhebber is. Ze heeft het goed gezien.