Met Thomése kwam hij tot de conclusie: ‘Als je niks over je leven te zeggen hebt, wordt het pas leefbaar.’
Ik stond snel op om een potlood te pakken en schreef de zin op een reclamefolder van de supermarkt. Enige dagen later zag ik hem terug bij het verzamelen van het oud papier, ik werd weer getroffen, knipte hem uit en legde hem op mijn bureau. Nu en dan zal hij opduiken en een steeds groter raadsel worden.
Het gesprek met Goudsblom eindigde met het aansteken van een lucifer. De socioloog was van mening dat de opmars van de mens begonnen was met de ontdekking dat dieren bang zijn voor vuur. Op de omslag van het boek staat een lucifer, uitgevonden in de negentiende eeuw. Het is volbracht, onze macht over het vuur is zo groot dat niemand meer lucifers bij zich hoeft te hebben. Behalve Goudsblom natuurlijk, hij leende zijn doosje aan de interviewer. Het boekenprogramma werd besloten met een brandende lucifer. Heel even begreep ik alles.