Ik kijk naar het bakken van taarten en het opeten van het eigen huis. Max en NCRV achter elkaar. De taarten worden in wedstrijdverband gebakken, in een tent bij een kasteel. Mannen en vrouwen doen hun best, twee vrouwen huilen, één omdat ze heimwee heeft naar Oostenrijk, de ander omdat haar taart in elkaar stort. Deze laatste huilt nog een keer omdat ze de wedstrijd verliest en de volgende keer niet mag terugkomen. Ik weet dat Herakleitos heeft gezegd dat strijd de vader van alle dingen is, maar ik vind het overdreven deze vader ook de baas te laten spelen over het onschuldige bakken van taarten. Zeker als er vrouwen om moeten huilen. Het NCRV-programma is een debat. Het belangrijkste strijdpunt is terug te voeren op onze leefwijze. Ben je een krekel of een mier geweest. Heb je zuinig en oppassend geleefd als een mier? Dan moet je je spaargeld gebruiken voor je ouderdom, en zelfs je huis opeten. Heb je zorgeloos geleefd als een krekel en alles opgemaakt? Dan word je geholpen door de gemeenschap. De emoties lopen hoog op. Hier kan de NCRV nog wel een eeuw mee vooruit. Hier worden we het nooit over eens.
Ik kijk naar het bakken van taarten en het opeten van het eigen huis. Max en NCRV achter elkaar. De taarten worden in wedstrijdverband gebakken, in een tent bij een kasteel. Mannen en vrouwen doen hun best, twee vrouwen huilen, één omdat ze heimwee heeft naar Oostenrijk, de ander omdat haar taart in elkaar stort.