2013 is het jaar waarin het aantal werklozen voor het eerst weer dat van de vroege jaren '80 evenaart. De crisiskinderen die toen geboren zijn, zijn nu rond de 30 jaar. Regisseur Tomas Kaan maakt een momentopname van deze generatie en kijkt hoe de crisis hun leven beïnvloedt. Over een generatie die volwassen wordt in de onzekerheid van een crisis, oude waarden herontdekt maar nieuwe vormen vindt voor leven, werken en dromen.

een interview met regisseur thomas kaan

In de stad vinden we de voorhoede van deze generatie, die zich steeds meer lijkt te richten op manieren van leven die voorheen met het platteland werden geassocieerd. Daar waar eerder geld of bezit een grote rol speelden, lijken nu rust, echte ervaringen en oorspronkelijke verhalen hoger in het vaandel te staan. Hoewel deze ontwikkeling romantische trekjes kent, is deze generatie wel degelijk op de toekomst gericht. Daarbij doen onvermijdelijk ook gedachten over hoe de ideale wereld eruit kan zien opgeld en durven mensen weer over utopieën te dromen.