Lessons in Love and Violence – dat is nog eens een binnenkomer als operatitel. Geweld en politieke onrust zijn van alle tijden, maar de laatste jaren nemen ze wel verdraaid groteske vormen aan. Zelfs Shakespeare zou er zijn handen vol aan hebben. Deze maffe wereld kraakt en schudt in zijn voegen. De Britse componist George Benjamin en zijn vaste librettist Martin Crimp hadden kortom geen doeltreffende titel kunnen kiezen voor hun derde samenwerking. ‘Met Lessons in Love and Violence zitten we de Zeitgeist inderdaad op de hielen,’ erkent Benjamin. ‘Maar vijf jaar geleden, toen we de opera voor het eerst in de steigers zetten, hadden we niet kunnen bevroeden wat er op politiek vlak allemaal zou gebeuren.’
Toeval of niet, Benjamins derde opera krijgt er een onontkoombare lading door. De Nationale Opera en het Holland Festival sloegen de handen ineen om deze opera in huis te halen, en het Holland Festival bombardeerde George Benjamin meteen tot festivalcomponist. Het oeuvre van de 58-jarige Brit begint indrukwekkende proporties aan te nemen. Niet eens zozeer vanwege de hoeveelheid werken, maar eerder qua emotioneel en compositorisch gewicht. Benjamins Frans aandoende sensuele klanktaal vol verzadigd coloriet, zinderende timbres en innerlijke dramatiek is overduidelijk geknipt voor opera. Het is extatische gevoelsmuziek waar oud-leraar Olivier Messiaen goedkeurend naar had geluisterd. Als zestienjarige groeide wonderkind Benjamin rap uit tot lievelingsleerling van de Franse meester. Benjamin bestormde op briljante wijze de moderne muziekbastions en werkte al vroeg samen met iconen als Pierre Boulez. Uiteindelijk zou Engelands grootste muziekbelofte zijn ware lotsbestemming in de wereld van de opera vinden.