VPRO online op IFFR 2022

Vanaf uw eigen bank thuis heeft u van 27 januari tot  6 februari toegang tot drie van de mooiste films die VPRO Cinema speciaal voor u heeft geselecteerd uit het aanbod van het IFFR programma 2022.

Gordel… Spiegels… Handrem… Koppeling… Vader, met een gipsbeen op de achterbank, bromt rijinstructies. Zijn hyperenergieke zoontje danst en springt de auto rond. Er wordt gekibbeld over de zieke hond in de kofferbak, maar vanuit de passagiersstoel probeert moeder vooral om de stemming luchtig te houden. Zwijgzaam stuurt de oudste zoon dit onstuimige reisgezelschap, waar hij niet helemaal bij lijkt te horen, door weidse Iraanse landschappen.

Het doel van de chaotische familietrip sijpelt door de kieren van dit tedere, licht absurdistische speelfilmdebuut, waarmee Panah Panahi, zoon van de invloedrijke regisseur Jafar Panahi, een volkomen eigen idioom introduceert. In dialogen komen liefde en vriendschap voorbij, naast de merites van Batman, Lance Armstrong en 2001: A Space Odyssey. Met visuele humor en een prominente soundtrack, die Bach en nostalgische Iraanse popsongs combineert, schetst de film een gevoelig portret van een gezin dat de pijn van een naderend afscheid wanhopig tracht uit te stellen.

Drie meisjes – Ana, Paula en María – wonen in een afgelegen bergdorp, dat wordt beheerst door drugskartels. De meeste volwassen mannen zijn vertrokken om elders geld te verdienen, maar geld sturen ze niet op naar hun achtergebleven vrouwen. Die werken op de papavervelden, en proberen hun dochters uit handen te houden van de clans.

De Mexicaanse Tatiana Huezo maakte eerder geëngageerde, over de hele wereld bekroonde documentaires zoals El lugar más pequeño (2011) en Tempestad (2016). Haar eerste lange speelfilm Noche de fuego, losjes gebaseerd op het op feiten gebaseerde boek Prayers for the Stolen van Jennifer Clement uit 2014 (in Nederland verschenen als Gebed voor de vermisten), combineert het hardvochtige realisme van hedendaags Mexico met de betoverende blik van drie kinderen. De meisjes (in het eerste deel zijn ze negen, in de tweede helft op de rand van adolescentie) worden verbluffend gespeeld, de fotografie is bedwelmend mooi, en ook de soundscape draagt bij aan de sfeer, die meandert tussen pure horror en sprookjesachtig. De Un Certain Regard-jury op het festival van Cannes had er een speciale vermelding voor over.

Tegen de rijke familie Bellmer zegt ze dat ze is overvallen, maar de kijker weet wel beter – Gloria heeft net haar eigen gezicht beurs gemept met een colablikje. De vraag is natuurlijk waarom ze deze aandacht wil. In de thriller Inexorable wordt steeds duidelijker dat deze jonge vrouw voor niets wijkt om het gezin van Marcel en Jeanne te infiltreren.

In navolging van films als Cape Fear (Scorcese, 1991) en La tourneuse de pages (Dercourt, 2006) centreert regisseur Fabrice du Welz (Adoration, 2019) zijn film rondom een rijk gezin dat steeds meer ontregeld raakt door de komst van een mysterieuze indringer. Gloria snapt hoe ze de leden van haar gastfamilie tegen elkaar uit moet spelen. En dat doet ze met bloederige overtuiging. In deze thriller met seventies-uitstraling liggen  ijskoude wraak en onvoorwaardelijke liefde venijnig dicht bij elkaar. Voelbare spanning komt daarbij ook zeker uit de acteurs, waarbij vooral de jonge Alba Gaïa Bellugi indruk maakt.

Alles over  IFFR door VPRO Cinema lees je hier