verloren verhalen #5: actief in romantiek

Voorwerp: Verfset
Schrijver: Roos Pollman

Romantiek ontstaat niet, je moet ervoor werken. Kort sla ik op mijn broekzakken. Ik voel een portemonnee. Autosleutel. Huissleutels. Sigaretten. Zakdoek. Geen aansteker. Uitgeprinte routebeschrijving naar Alphen aan de Rijn. Nergens een aansteker.

Wat een log beest is het toch, denk ik. De hond die ik net aan een metalen stang heb gebonden kijkt naar een voorbijrijdende tram. Hij geeft geen blaf of piep wanneer ik hem achterlaat en de Action binnenstap. Het enige dat wij delen is hetzelfde gemis.

Met een grote rode kaars in mijn hand probeer ik me in te leven. Elsa uit Alphen aan de Rijn heeft haar haren in dezelfde kleur geverfd zag ik op haar profielfoto, dus ze apprecieert vast rood. Maar is wit niet klassieker? Houdt ze überhaupt wel van kaarslicht?

Ze houdt van wandelen. Dat heeft ze niet verteld in de twee weken dat we chatten, maar het staat in haar profiel beschreven: ‘Na een drukke werkdag vind ik het fantastisch om het bos in te trekken. Gek op zonsondergang!’. Gelukkig heb ik dat beest bij me, verder is er weinig natuurmens in mij te vinden. Zal ik bloemen kopen voor Elsa?

Ik vind de meeste bloemen een nogal penetrante lucht achterlaten, maar het gaat nu even niet om mij. ‘Nee, wij hebben geen rozen. Misschien bij de Appie?’ antwoordt een winkelmedewerker die niet opkijkt van een doos. Ik heb er zo’n hekel aan als mensen me niet aankijken. Waarschijnlijk dom om te denken dat ze in de Action verse bloemen verkopen, maar dat maakt me toch niet minder mens?

In mijn arm krijg ik kramp van het onder mijn oksel geklemde bibliotheekboek. Het laatste wat mijn ex-vriendin voor me gedaan heeft: een boek lenen om het vervolgens bij me achter te laten. Ze sloeg me op mijn arm en trok aan de hondenriem die ik niet los wilde laten. ‘Ik heb het gevoel dat ik te lang in de sauna zit als ik bij je ben,’ was haar slotzin.

Waar zit ik met mijn hoofd? Over twee uur moet ik in Alphen aan de Rijn zijn en daarvoor moet ik nog tanken en langs de bibliotheek. Altijd alles op het laatste nippertje. Of te laat. Slordig. Ergerlijk. Ik raak constant alles kwijt. En ben ook nog saai.

‘Je doet te erg je best. Wij passen eigenlijk helemaal niet bij elkaar,’ hield mijn ex-vriendin vol. Ze had op internet een man gevonden die net als zij hield van reizen en wel geld had om haar romantisch uiteten te nemen. ‘Misschien moet jij dat ook doen, het internet op,’ tipte ze. Zo gaat dat dus, dacht ik, al die jaren voor niets.

Mijn eerste internetdate schreef me na een etentje een e-mail waarin ze vertelde dat ze mijn lichaamsgeur niet aangenaam vond en dat dit, ‘wetenschappelijk bewezen helaas’, veel zegt over een ‘echte klik’. Daarnaast zag ze zichzelf ook niet voor zich met een hond.

Kom nou, nu een cadeau kiezen. Naast me grijpt een vrouw een pak kleurpotloden en gooit het in haar mandje. Voor me zie ik stickers, glitters, kwasten, schilderdoeken en acrylverf. Ja, denk ik, vrije natuurvrouwen zoals Elsa houden vast van een creatieve man, die initiatief neemt.

Ik ruik aan de boord van mijn overhemd. Old Spice, een geur die iedereen lekker vindt, lijkt me. Wie houdt nou niet van Old Spice?

Bliep. Een rode kaars gaat over de scanner. Een acrylverfset, een wit vierkanten canvas, een reisset met kwasten, een ezel en een zak waxinelichtjes. Voor lieve Elsa. Hoe zou het leven zijn in Alphen aan de Rijn?

De cassière grist mijn bibliotheekboek van de balie om het ook af te rekenen. Ik pak het terug. Emotionele Afhankelijkheid - Loslaten doe je zo! staat erop. Ze kijkt me aan en beantwoordt mijn vraag met: ‘Nee, sorry, we pakken niet in. Gaat het zo mee?’ Ik knik en wankel met de stapel spullen de winkel uit.

Elk gevonden voorwerp heeft een verhaal. De eigenaar reist door maar voor het voorwerp is de afdeling verloren en vergeten de eindbestemming. Dorst vroeg zeven schrijvers en een fotografe het verloren verhaal van een gevonden voorwerp uit de Openbare Bibliotheek Amsterdam te vertellen. Tijdens de boekenweek verschijnt er iedere dag een nieuw verhaal op vpro.nl/dorst.