Ook rabbijnen willen weleens wat anders, dus verruilde de Britse Philip Sharp zijn synagoge voor een boerderij waar hij racepaarden ging fokken. Eerder had God hem in een visioen laten weten dat hij een koning was, en kreeg hij nadrukkelijk de opdracht het niet bij één vrouw te laten. Zeven vrouwen en achttien kinderen later achtte hij de tijd rijp om een cameraploeg van het Britse Channel 5 toe te laten tot zijn boerderij in Sussex. Terwijl de tienjarige dochter Elli ons rondleidt in dit merkwaardige huishouden, kunnen we ons naar hartenlust vergapen aan de dagelijkse gang van zaken in het enige openlijk polygame gezin in Engeland.
Van Amerikanen en Arabieren zijn we dit soort gekkigheid wel gewend, maar dat er ook Engelse joden zijn die zo’n levenswijze aanhangen, wekt toch enige bevreemding. Zo lijkt de welbespraakte Philip Sharp op het eerste gezicht helemaal niet zo’n halvegare als je zou verwachten. Elli is duidelijk idolaat van haar vader, en de diverse echtgenotes kwijten zich ogenschijnlijk tevreden van hun taken. Er is een mevrouw Sharp die kookt, een mevrouw Sharp voor de administratie, een mevrouw Sharp om de stallen uit te mesten en een mevrouw Sharp om met de kleintjes te knutselen. In deze constellatie wordt individueel talent optimaal benut, zo luidt de boodschap. De vrolijke Elli, met lange donkere vlechten en grote hertenogen, vindt het allemaal hartstikke gezellig zo. Ze moet er niet aan denken om maar met één moeder in huis te wonen.
Zo’n kind weet natuurlijk niet beter, maar is het inderdaad allemaal zo vreselijk als je als bevooroordeelde burgermans geneigd bent te denken? Financieel is het duidelijk sappelen, maar de kinderen lijken geen liefde en aandacht tekort te komen met zoveel zorgzame moeders om zich heen. Toch blijkt de pater familias inderdaad zo geschift te zijn als je al vreesde. Zo mogen zijn kinderen niet naar school, omdat papa bang is dat ze daar hun onschuld verliezen, en bepaalde hij dat de pasgeboren Elli niet door haar biologische moeder Margo zou worden opgevoed, maar door Judith.
De film eindigt met de verkoop van de boerderij en de mededeling dat het hele gezin vertrokken is naar Kreta om zich op de toekomst te beraden. Van de zeven Sharp-vrouwen hebben er intussen twee hun biezen gepakt. En toen waren er nog vijf.