Schatgraven: Angelo van Schaik

Ik was gek op Diogenes (als serie in het geheel), ik vond In Europa (en ook In Turkije) indrukwekkend en luisterde altijd heel graag naar de Villa VPRO (en De Ochtenden), omdat ik daar zelf aan meewerkte. Maar ik kan niet specifiek aangeven wat ik me herinnerde en waarom ik me er zo door aangetrokken voelde.

Als ik dan toch een poging moet wagen is het waarschijnlijk de integriteit en de bevlogenheid waarmee die programma’s gemaakt werden/worden. En dat dat dan ook hetgeen is dat mij het meeste beïnvloed heeft: onbevooroordeeld en met verwondering op je onderwerpen afstappen en vertellen wat je ziet en te durven onderkennen dat je iets niet begrijpt. Dat is denk ik de kracht van die programma’s en hun makers.

Wat maakt een buitenlandprogramma geslaagd?

Een buitenlandprogramma is voor mij geslaagd als het verder gaat dan het oppervlakkige nieuws, verder dan de waan van de dag en als het een ander licht werpt op een land of een samenleving. Kortom als ik iets leer, als ik meer inzicht krijg in een land dat ik niet ken.

Stel er is eindeloos budget. Welk buitenlandprogramma zou gemaakt moeten worden?

Ik zou graag een programma maken (want dan wil ik het wel graag zelf doen) over 'Mare Nostrum’ (is gelijk een goede titel), over de Middellandse Zee en de landen die daaromheen liggen dus. Een serie over de wieg van onze beschaving dat nu wordt beschouwd als een blok aan het been van het rijke Noord Europa. Kwakkelende economieën, vertrekkende (Noord-Afrika) dan wel aankomende migranten, maar tegelijkertijd een onuitputtelijke cultureel historische bron. 'Mare Nostrum’, ons begin en ons eind? Zoiets zou ik graag willen maken…