In het voorjaar van 2013 werd bekend dat mijn werkgever een Russische gastmedewerker zou krijgen. Een uitwisselingsprogramma van een grote meubelgigant van Zweedse komaf. Ik zou verantwoordelijk worden voor de praktische begeleiding. In een jaar dat bekend zou staan om het Nederland-Rusland-jaar, in het jaar dat de Olympische Winterspelen zouden plaatsvinden in Sotsji en waarin de discussie oplaaide hoe Russen omgingen met homo's en lesbiënnes. Tijdens het verblijf van de Rus kwam daar prompt ook nog de zaak met Oekraïne bij en dat was natuurlijk nog meer stof voor hevige discussies. Het moet een ´vreselijk´ land zijn…
In juni 2014 had ik het voorrecht om Moskou, Vladimir en Sint Petersburg te mogen bezoeken. Echter viel de vriendelijkheid en gastgerichtheid op. Tijdens de treinrit van Moskou naar Vladimir werd door drie dames op leeftijd eten en drinken met ons gedeeld. De rit werd een feest. Door een andere reiziger werd één en ander vertaald, het kwam er op neer dat ´alles wat je hebt, gedeeld moet worden´. Ook werden we regelmatig aangesproken door de Russen of we eruit kwamen met de Lonely Planet en de kaart en of we hulp nodig hadden. Interactie met de Russische bevolking was geweldig en dat beeld overheerst inmiddels.