Egyptian sweets

Hoe ga je verder nadat de euforie van de revolutie is weggeëbd en de bikkelharde realiteit je in de ogen staart? De jonge Vlaamse journaliste Annabell Van den Berghe neemt ons op sleeptouw door haar Cairo, ook ‘Umm eddunya’ of moeder van de wereld genoemd, de stad waar ze studeerde en geregeld lange periodes verblijft voor haar werk.

Aan de vooravond van de presidentsverkiezingen blikt ze met drie vriendinnen terug en kijkt ze vooruit.

Hend staat al haar hele leven lang op de barricaden. Op het Tahrirplein sloeg ze met haar zussen de tent op, om Moebarak’s vertrek te eisen. Ze woont nog steeds op een steenworp van het Tahrirplein, maar de romantiek van de plek lijkt voor haar voorgoed verdwenen.

Fatma liet haar droom van een witte prins te paard, uit een land ver weg, voor altijd varen. De revolutie zette haar leven op losse schroeven en ze besloot haar nieuwe dromen dicht bij huis te zoeken.

Nihal vond in de revolutie de stem om van Egypte een betere moeder van de wereld te maken.

Drie vrouwen die vechten voor hun plek. Een moeilijke strijd, waarbij de seksuele revolte de eerste stap blijkt. Elk op hun manier proberen ze de fatale combinatie van economische deprivatie en gebrek aan seksuele opvoeding die er aan de basis liggen van seksueel geweld, te overwinnen.

Waar trek je de lijn? Wanneer is de maat vol? Hoeveel persoonlijke opoffering is het hogere doel waard? Moeders, dochters, zussen, en soms allen tegelijk, worstelen ze met de dagelijkse realiteit. Eens luidkeels, dan weer in stil protest.

Egyptian Sweets – Een reportage van Annabell Van den Berghe © 2014

Met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor bijzondere journalistiek