Het bezoek van de dalai lama aan Europa legde de politieke gevoeligheid omtrent Tibet ook in Nederland weer bloot: buiten stond een luidruchtig en mogelijk door China gefinancierde actiegroep te demonstreren. Want waar de dalai lama is, zijn ook de mensen van Dorje Shugden aanwezig. Dorje Shugden is een religieuze organisatie die in het voetspoor van de dalai lama demonstreert op de lokaties die de Tibetaanse geestelijke bezoekt. Hun stelling: de dalai lama is een religieus dictator die apartheid en vervolging predikt. Dat klinkt twijfelachtig voor de man die de Nobelprijs voor de Vrede mocht ontvangen.
Hun verweer gaat verder. Mensen die Dorje Shugden aanbidden, zou de toegang tot winkels, medische voorzieningen en onderwijs worden geweigerd. De dalai lama zou hiertoe in 1996 hebben opgeroepen. Hij heeft een belangrijk deel van de gemeenschap in de ban gedaan. Mensen moeten een document tekenen dat ze het Shugdengeloof niet aanhangen en geen contact zullen hebben met anderen die dat wel doen.
En wie is Shugden? Shugden is een wezen in het Tibetaans boeddhisme. Zijn 4 miljoen aanhangers zien hem als beschermer tegen aanvallen van buitenaf. Tegenstanders noemen hem juist een kwaadaardige en gewelddadige geest die zeer schadelijk is voor het welzijn van Tibet, het Tibetaanse boeddhisme en de dalai lama.
Het is de vraag hoe betrouwbaar de claims van Dorje Shugden zijn. Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch zegt nooit onderzoek naar de Shugdengemeenschap te hebben gedaan. Ook Amnesty International zegt geen kennis te hebben van onderdrukking van de Shugdenaanhangers. Binnen de Tibetaanse gemeenschap in India en Nepal wordt geclaimd dat de groepering wordt betaald door China en deze claim wordt op talloze manieren onderbouwd.
Terwijl het Binnenhof galmde van 'Stop lying, dalai lama', nam de geestelijk leider plaats in de oude zaal van de Tweede Kamer. Hij was niet uitgenodigd door premier Rutte. Economisch handjeklap met China gaat immers vóór mensenrechtenkwesties, hoeveel oude landkaarten er ook zijn. We sympathiseren met de kwestie-Tibet, maar houden het low-profile. Rest de vraag: hoé effectief is die houding? Of hoe humaan?