Dat China repressief optreedt weten we al jaren, maar nieuw lijkt wel dat het de Chinezen zelf zijn die met die bewijslast komen. Donderdag 13 maart kwam er een rapport over uit, geschreven door de International Campaign of Tibet. Bekijk hier de slideshow en lees de conclusies.
Bewijs vinden voor onderdrukking van Tibetanen door Chinezen is moeilijk. Fotograferen, filmen, reportages maken: het is voor een buitenlandse journalist zo goed als onmogelijk. Sinds februari mogen buitenlanders niet meer afreizen naar de Tibetaanse Autonome regio. Ook reizen in de gebieden die volgens Tibetanen tot 1959 onder Tibet vielen, maar nu onder China vallen zijn nauwelijks toegankelijk voor niet-Chinezen.
Ik was daar in het voorjaar van 2012 en ik zag hoe Chinese boeddhisten daar als toerist een klooster bezochten en daar opeens oog in oog stonden met een afbeelding van de dalai lama. Zoiets hadden ze nog nooit gezien, dat was ook niet vreemd, want een afbeelding van de Big D (schuilnaam voor de Dalai Lama) is verboden. Twee Chinese mannen liepen terstond het klooster uit, de derde vuurde allerlei vragen af op de Tibetaanse monnik die niet bang was voor de gevolgen van deze daad van verzet en juist leek te genieten van de confrontatie. Ik vreesde even voor zijn leven, maar mijn tolk verzekerde me dat veel Chinezen zich verwant voelen met de Tibetanen- al was het vanwege het geloof. Dat er zoveel Chinezen boeddhist waren was voor mij al net zo'n verrassing. De Chinees had duidelijk ontzag voor de monnik en bedankte hem vriendelijk voor all uitleg na afloop.
Ik was er verbaasd over, net als over het verhaal van een jongen die ik ontmoette en vertelde dat zijn beste vrienden een Chinese was. Ze deelden alles samen, maar over politiek spraken ze niet of nauwelijks. Zij was teleurgesteld in de corruptie in eigen land en wilde ver weg blijven van het wespennest. Hij was wel politiek actief, maar ook heel relaistisch. Onafhankelijkheid voor Tibet en de regio was volgens hem eigelijk geen reëele optie meer, daarvoor waren beiden al te veel afhankelijk van elkaar geworden. Autonomie was het hoogste streven. En een normaal leven zonder schending van mensenrechten.