Luister woensdag naar Bureau Buitenland, tussen 21.00-22.00 uur op Radio 1. Daarin verdedigt Hugo Knoppert, coördinator bij Zimbabwe Watch, zijn kandidatuur in de verkiezing van de dictator van het jaar 2013.
Hij begon als vrijheidsstrijder, maar ontpopte zich tot alleenheerser. Op 89-jarige leeftijd liet hij zich nog maar eens tot president kiezen van Zimbabwe: Robert Mugabe.
Oudste kandidaat
Geboren: 21 februari 1924
Functie: President van Zimbabwe
Aan de macht sinds: 1980. Eerst als premier en vanaf 1987 als eerste president van Zimbabwe.
Volgende maand wordt Robert Mugabe 90 jaar. Hij is daarmee de oudste kandidaat in de verkiezing ‘Dictator van het jaar 2013’. Mugabe werd in 1924 geboren in Zuid-Rhodesië, het huidige Zimbabwe en toen een kolonie van het Verenigd Koninkrijk. In 1960 was hij een van de oprichters van de Zimbabwe Afrikaanse Nationale Unie (ZANU), een militante organisatie tegen de blanke minderheidsregering van Rhodesië.
Op 18 april 1980 werd Zimbabwe onafhankelijk. Twee maanden eerder waren al verkiezingen gehouden voor de regering die het land de zelfstandigheid in moest leiden. De ZANU won en Robert Mugabe werd de eerste premier van Zimbabwe. In 1981 ontstond wrevel tussen de ZANU en de Zimbabwe Afrikaanse Volksunie (ZAPU), de twee partijen die voor onafhankelijkheid hadden gestreden. Die onenigheid leidde tot een burgeroorlog, de Gukurahundi, die pas in 1987 afliep met een fusie van ZANU en ZAPU tot ZANU-PF (Patriottisch Front). Mugabe werd aangeduid als de eerste president van Zimbabwe.
curriculum vitae als dictator
In de 33-jarige regeerperiode van Mugabe kwam heel wat voorbij: vijfjarenplannen voor de economie, strijd tegen blanke landeigenaren, hyperinflatie, participatie in de Congolese Burgeroorlog, de aidsepidemie…
In het jaar 2000 werd de nieuwe grondwet die Mugabe in gedachten had, in een referendum onverwacht weggestemd. Dit werd gezien als een vernedering voor de president en een opsteker voor een nieuw gevormde oppositiegroep: Movement for Democratic Change (MDC). Staatsorganen en persoonlijke milities van Mugabe reageerden met veel geweld. Het land, tot dan toe een van de sterkste economieën van Afrika, gleed af. Productieve landbouwbedrijven werden kapot gemaakt, internationale sancties legden de export nagenoeg stil. De grond, die aan arme boeren zou worden gegeven, bleef vooral in handen van een kleine elite van Mugabe-getrouwen.
De overheid drukte voortdurend geld bij, waardoor de inflatie in juli 2008 opliep tot een verbijsterende 231 miljoen procent op jaarbasis. Dat jaar werd Mugabe bij de eerste ronde van de presidentsverkiezingen tweede achter oppositieleider Morgan Tsvangirai. Maar uiteraard stond hij de macht niet zomaar af. Tsvangirai trok zich uiteindelijk uit de race terug in ruil voor een positie als premier. Wie dacht dat dit het begin van een vreedzame overdracht van de macht was, is bedrogen uitgekomen.
Begin 2013 was het onzeker of Mugabe de verkiezingen nog eens zou winnen. Het lukte hem en wel op een relatief vreedzame manier, al wordt de eerlijkheid van de verkiezingen betwist. In augustus begon Mugabe aan z’n zevende termijn als president van Zimbabwe. Op 21 februari hoopt hij 90 te worden.
(Bronnen: Wikipedia, biography.com, CNN, BBC)