K. Michel zet in zijn gedichten veel, zo niet alles op z'n kop. Kindvragen als 'ja maar waarom?' of 'zou het nou niet kunnen dat?' hebben hem nooit verlaten. Steeds weer neemt hij de wereld uit elkaar, bekijkt de onderdelen nauwkeurig en zet ze dan weer in elkaar. Anders, vaak op een verbazingwekkende manier, maar beter. Zo voert hij een vastberaden oppositie tegen de bestaande orde. Wim Noordhoek wandelde twee uur lang met hem door Amsterdam. Een tocht waarbij weinig aan de aandacht ontsnapt.