Edith Wharton behoort tot de canon van de Amerikaanse literatuur, maar in Nederlandse vertaling was er al heel lang niets meer van haar leverbaar. Dankzij vertaalster Lisette Graswinckel, die voor de verhalenbundel Romeinse koorts twaalf verhalen van Wharton selecteerde, kan Wharton nu ook hier herontdekt worden als de veelzijdige, elegante en satirische schrijver die ze was. Haar habitat was het zogeheten Old New York; het handjevol steenrijke families dat halverwege de negentiende eeuw de dienst uitmaakte in New York. Gewerkt werd er nauwelijks, gefeest en geroddeld des te meer. Wharton maakte deel uit van deze wereld, maar kon er tegelijkertijd met ironische afstand naar kijken.
De manier waarop ze met een enkel zinnetje iemand kan typeren is ongeëvenaard, en haar dialogen zijn ook honderd jaar nadat ze ze schreef nog volmaakt geloofwaardig. Bovendien verrichte Wharton baanbrekend werk voor vrouwen die gevangen zaten in een ongelukkig huwelijk. Een van haar thema’s is dat van de gescheiden vrouw, die gedoemd was tot haar dood een sociale paria te blijven. Hoe dat proces van uitstoting zich voltrok wordt haarscherp ontleed.
Wharton’s wereld is een fascinerende, en wanneer je er eenmaal binnentreedt, blijf je er graag ronddolen. Gelukkig ligt er voor iedereen die verdwaalt nog een stapel verrukkelijke romans te wachten om herontdekt te worden.
Zomertips
'De manier waarop ze met een enkel zinnetje iemand kan typeren is ongeëvenaard' aldus Katja de Bruin, redacteur van de VPRO gids, over Edith Wharton.