‘We zijn begonnen met een podcast vanuit een bejaardentehuis. Steeds wanneer een bejaarde overleed kwam er een student in het tehuis, om het zo uiteindelijk op te kunnen doeken.’ Met deze woorden begint Ernst-Jan Pfauth de editie van Literaturfesteditie op het Boeken Festival. Pfauth heeft Literaturfest – samen met Toine Donk en Tim de Gier – uitgebouwd tot een populaire podcast die het bejaardentehuis inmiddels is ontgroeid en nu in het Amsterdamse culturele centrum De Rode Hoed wordt opgenomen. Voor het VPRO Boeken Festival staan de Literaturfesters echter voor één keer in De Brakke Grond. Hun aanpak is echter onveranderd. ‘Met drie jongens praten over boeken’, zo omschrijven Pfauth, Donk en De Gier hun methode op hun website, en dat is precies wat ze doen.
De mannen van Literaturfest pretenderen geen hoogstaand literair programma te maken: ze willen met iedere podcast een ode aan de literatuur brengen. Het uur van Literaturfest doet sterk denken aan De Wereld Draait Door: het tempo ligt continu hoog, waardoor er geen tijd is om de diepte in te duiken, maar wat het wel snel en spannend houdt. De gasten van Literaturfest in De Brakke Grond vormen een combinatie van populaire, bekende Nederlandse auteurs – Jelle Brandt Corstius en Franca Treur – en interessante nieuwkomers in de Nederlandse culturele wereld: de jonge hoornist Morris Kliphuis en gitarist Timon Koomen, beiden van het trio Kapok, en de rapper Kapabel (Abel Aelvoet) van De Avonduren.
Dat Kliphuis, Koomen en Kapabel uit de muziekindustrie en niet uit de literaire wereld komen maakt hun observaties niet minder interessant. De drie muzikanten hebben elk hun favoriete boek meegenomen, respectievelijk De opwindvogelkronieken van Haruki Murakami, De onverschilligheid van rozen van Luuk Imhann en Kiss kiss van Roald Dahl. Deze boeken blijken om verschillende redenen inspirerend te zijn voor de muzikanten. Kliphuis vindt inspiratie in de werkwijze van Murakami, die aan het begin van een boek nooit weet hoe de rest van de roman eruit zal komen te zien. Koomen ontdekte dankzij Imhanns bundel dat je op vele manieren naar de werkelijkheid kunt kijken en Kapabel kijkt vol bewondering naar de wijze waarop Dahl verhalen kan vertellen.
Treur en Brandt Corstius wordt niet gevraagd naar hun favoriete boek, maar naar ongewenste correspondentie die ze ooit hebben ontvangen – door de Literaturfesters ook wel ‘onbedoelde literatuur’ genoemd. De meegebrachte correspondentie loopt uiteen van een persbericht van het management van Eddy Wally en een haatbrief aan Brandt Corstius tot ‘christelijke spam’ gericht aan de afvallige Treur. De brieven en mails hebben slechts zijdelings met literatuur te maken, maar het aanwezige publiek lijkt er geen problemen mee te hebben. Waarom zou een literatuurbespreking immers altijd zwaar en serieus moeten zijn? Literaturfest is jong, luchtig en snel, en daarmee inderdaad een vrolijke ode aan de literatuur.
De mannen van Literaturfest brengen een ode aan de literatuur. Drie mannen die podcasts maken over literatuur, naar eigen zeggen ‘niet gehinderd door enige kennis van zaken’: dat is Literaturfest. Op het VPRO Boeken Festival doen ze dat wederom op een eigenzinnige wijze.