De drie vrouwen en twee mannen op de eerste rij vallen onmiddellijk op: niet vanwege hun uiterlijk, maar door hun zenuwachtige gewiebel. Niet gek: Jacky, Frederica, Frans, Es en Alan zijn door schrijfster Christine Otten uitgekozen als de vijf meest talentvolle schrijvers en dichters van Kantlijn, de schrijfclub waaraan Otten al enkele jaren verbonden is. Ze krijgen allemaal de kans om uit hun eigen werk voor te dragen. Otten is duidelijk betrokken bij haar studenten en doet er alles aan om hen alle aandacht te geven die ze verdienen. En wie luistert er níet aandachtig na aankondingen als ‘Es houdt van het woord en van de taal en speelt daarmee’ en ‘Jacky beheerst alle genres: van lichtvoetige columns tot een verhaal over een man met een oorlogstrauma’?
Aandachtig kijken en luisteren naar de vijf dakloze schrijvers is zeker geen straf. Ze lezen bevlogen voor uit eigen verhalen en gedichten die ze, bij gebrek aan een computer, op vellen papier hebben neergekrabbeld. Zo leest Frans een verhaal voor over de psychiatrische patiënt Prop en draagt Frederica een gedicht voor waarin ze haar zware leven op straat beschrijft. Maar niet alle stukken hebben te maken met het bestaan als thuisloze. Zo steelt Alan, ´de meest glamoureuze dakloze van de stad´, de show met een zelfgeschreven lied over de Amerikaanse burgeroorlog.
Dichtende daklozen maakt korte metten met de bestaande clichés over dakloze mensen: de studenten van Otten zijn zeer intelligent, belezen en geëngageerd. Dat maakt het programma intrigerend, maar ook confronterend en bij tijd en wijle ongemakkelijk. Want waarom bestaan alle stereotypen over daklozen nog steeds? Waarom wordt er niet vaker op een dergelijke manier aandacht aan hen besteed? Otten heeft een antwoord op die vraag: ‘Kantlijn is één van de weinige organisaties waarbij het draait om talentontwikkeling van dak- en thuislozen, en niet om wat ze níet kunnen.’ Ze maakt hiermee duidelijk dat het belangrijk is om niet uit medelijden naar Jacky, Frederica, Frans, Es en Alan te luisteren; ze staan immers op het VPRO Boeken Festival omdat ze stuk voor stuk over een berg schrijftalent beschikken.
Kantlijn is een schrijfclub zoals alle andere schrijfclubs: bedoeld om talent te ontdekken tussen de vele schrijvende Nederlanders. Alleen is Kantlijn gericht op schrijvende Nederlanders zonder huis.