Vrijdag: Rappers en hun favoriete kinderboek

In een overvolle Romeo tent, volgens presentator Jack Nouws een unicum voor de literaire openingsact op de vrijdag, op een podium overladen met knuffels en speelgoed werden drie ‘stoere’ rappers geïnterviewd over hun favoriete kinderboek. Inhoudelijk waarschijnlijk de lichtste versie van Literaturfest ooit. Dat was voor het publiek geen enkel probleem. Vanaf het moment dat een ‘happy-hardcore’ hit het programma opende, werd er gegild om elke grap en bijdehante opmerking van de mannen op het podium.

Ondanks de weinig literaire belofte van deze opzet was het een waardevolle opening van het literatuurprogramma. Dat was niet eens zo zeer te danken aan de keuzes van de rappers, maar vooral aan hun redenering daarachter.

Mc Fit vertelde over de kinderboekenserie Geronimo Stilton. De onwaarschijnlijk populaire kinderboekenserie die vele ouders tot ambigue wanhoop drijft: het is niet wat ze willen dat hun kroost leest, maar ze lezen tenminste. Ook MC Fit koos deze serie, niet omdat hij dat zelf nu zo bijzonder graag leest, maar omdat hij zijn zoontje daar uit voorlas. Voorlas, want zijn  zoon is nu tien en dat is definitief te oud, volgens het kind zelf, om te worden voorgelezen.

Vjèze Fur (Freddy Tratlehner), vooral bekend als lid van hiphopformatie De Jeugd Van Tegenwoordig, had gekozen voor het overbekende Rupsje Nooitgenoeg van Eric Carle. Niet de origineelste keuze, ware het niet dat hij het boek tien jaar geleden pas voor het eerst las, op zijn 21ste, toen hij net begon te studeren aan de Amsterdamse Rietveld Academie. Fur noemde het boek een inspiratie voor zijn eigen plannen om ooit een eigen kinderboek te maken. Dat moet er overigens nog komen, vooralsnog zijn de beeldende creatieve kwaliteiten van Fur te zien in zijn eigen kledinglijn die zijn Oostenrijkse achternaam draagt: Tratlehner.

Het programma werd waardig afgesloten door Typhoon. Een rapper die misschien wel het grootste talent in het genre genoemd kan worden op het moment. Zijn keuze was verreweg de origineelste: hij wilde het hebben over een onbekend boek uit 1929 dat hij ooit toevallig tegenkwam op een rommelmarkt: De ongelofelijke avonturen van Bram Vingerling. Hij kocht het omdat de kaft en de titel hem aanspraken en de inhoud bleek dusdanig inspirerend dat hij het nummer Sprokkeldagen erover schreef. Ter afsluiting bracht hij dat ten gehore, zonder begeleiding – hij speelt geen instrument – maar met overtuiging.

Het idee dat rappers iets anders zijn dan (en intellectueel  niet kunnen tippen aan) dichters is dankzij mensen als Typhoon totaal onhoudbaar. Typhoon smaakt, kraakt en raakt. Dat belooft veel voor zondag als Typhoon optreedt in de naar verwachting overvolle Bravo tent.