Conducteurs en machinisten voelen zich onvoldoende voorbereid op aanrijdingen met personen op het spoor. Dat blijkt uit een enquête die studenten van de Vrije Universiteit onder meer dan 900 leden van de vakbond van spoorpersoneel hebben uitgezet. Een gesprek met een van de studenten over het onderzoek. De Voorzitter van de Vakbond voor spoorpersoneel (VVMC) Rob de Groot geeft een reactie.
Drie woorden van de toenmalige minister van justitie Piet-Hein Donner zetten de toon: levenslang is levenslang. Voor Cevdet Yilmaz had die uitspraak uit 2004 grote gevolgen. Van alle in Nederland tot levenslang veroordeelden zit hij het langst vast. In 1983 schoot Cevdet Yilmaz vijf volwassenen en een kind dood in café t Koetsiertje in Delft. Hij kreeg daarvoor levenslang, maar werd begin deze eeuw alsnog opgenomen in een TBS-kliniek. Yilmaz heeft inmiddels de behandeling en een flink aantal jaren resocialisatie achter de rug en woont en werkt nu buiten de muren van de kliniek. Hij is alleen formeel nog geen vrij man. Door de harde lijn van Donner en zijn opvolgers werden alle gratieverzoeken die hij sindsdien deed, geweigerd. De mogelijkheid om vrij te komen na een veroordeling tot levenslang lijkt zo grotendeels een papieren werkelijkheid. Gratie is een gunst en geen recht en ondanks dat alle seinen op groen staan voor Yilmaz, is de schok voor de nabestaanden en de samenleving te groot, oordeelt de minister. In Argos volgen we de zaak en staan we stil bij de vraag of en hoe levenslange gevangenisstraf op een humane wijze kan worden uitgevoerd en waarom gratie eigenlijk zo uit de gratie is.