Het opvangen van vluchtelingen is een heet hangijzer, in Nederland en daarbuiten.Grootschalig opvangen in tijdelijke kampen leek een efficient middel, maar blijkt in de praktijk te leiden tot ellende. Gebrek aan privacy, geld en tijdsbesteding leiden tot inhumane toestanden, bijvoorbeeld in Heumensoord, de grootste tijdelijke opvang in Nederland. Dat concludeerden het College voor de Rechten van de Mens en de Nationale Ombudsman onlangs nog. 

Jan Pronk, begin jaren negentig minister van Ontwikkelingssamenwerking en betrokken bij wat toen de grote vluchtelingenstroom was uit voormalig Joegoslavie, laat zijn licht schijnen over de situatie nu. Hij reageert ook op Kees Groenendijk, emeritus hoogleraar migratierecht aan de Radboud Universiteit, die zeer kritisch is op het soberheidsbeleid van de regering en het COA, met de situatie in Heumensoord als voorbeeld.

…En op Lesbos en Leros?

Hoe gaat het eraan toe op de Griekse eilanden? Is de opvang daar wel humaan te noemen en welke rol spelen de autoriteiten en de vele vrijwilligers, onder meer uit Nederland? Marco Hofman, docent bestuurskunde, ging naar Leros en Tijmen Smit, loco-burgemeester van Laren, naar Lesbos.  Zij vertellen over hun ervaringen met de opvang van vluchtelingen die op wankele bootjes de eilanden bereiken.