Op deze pagina lees en bekijk je het VPRO jaaroverzicht van 2020. Op zoek naar specifieke informatie? Raadpleeg hieronder de inhoudsopgave.





inleiding

beroerd

Terugblikken op 2020 zonder het over corona te hebben is onmogelijk. Door de pandemie en alle beperkende maatregelen was het een beroerd jaar. COVID-19 trof iedereen hard. Persoonlijk en in ons werk.

Donderdag 12 maart 2020 was de laatste normale werkdag bij de VPRO. Vanaf dat moment was alles anders en moesten we haast alles opnieuw organiseren. We wilden ons werk zo goed mogelijk blijven doen. Juist in een crisis moet de VPRO er staan, dat stond buiten kijf. We wilden perspectief bieden, zelf blijven duiden en verschillende verhalen brengen. 

Voorwaarde daarbij is steeds geweest dat iedereen veilig moest kunnen werken. De gezondheid van alle collega’s stond steeds voorop. Of we nu vanuit huis, op kantoor of op locatie aan de slag moesten. Daar hebben we enorm in geïnvesteerd. In goeie werkplekken, techniek die ons helpt, een coronaproof kantoor, coronaproof montage- en redactieruimtes en studio’s. En we hebben veel aandacht besteed aan elkaar, aan samenwerken, onze cultuur en creativiteit. 

In dit jaaroverzicht blikt de VPRO terug op wat we in 2020 voor elkaar hebben gekregen. Ondanks en door corona. En dan valt direct op hoe groot en rijk en divers het VPRO-mediapalet juist dit jaar weer is geweest. We hebben in een beroerd jaar met heel veel programma’s heel veel mensen beroerd. En daar werden we ook voor gewaardeerd en beloond. Leden en abonnees bleven ons trouw, nog nooit ontvingen we zoveel donaties. Online discussieerden meer mensen dan ooit mee over de toekomst van de VPRO.

Lennart van der Meulen

Die toekomst legden we aan het eind van 2020 vast in een nieuw beleidsplan. Met als belangrijkste ambitie een jonger en diverser publiek te willen bereiken. Daarvoor gaat de VPRO inclusiever worden, zonder in te boeten aan eigenheid en herkenbaarheid van de programma’s. We willen uitgesproken inclusief zijn. 

Onze belangrijkste troef daarbij is onze lange journalistieke traditie. Daarin heeft corona ons gescherpt. Onafhankelijk en creatief wil de VPRO verslaan wat er gebeurt, onderzoeken, agenderen en verdiepen. Daar is meer dan ooit behoefte aan. Aan een mediaorganisatie die verhalen brengt die nieuwe perspectieven bieden. Dit jaaroverzicht laat zien dat de VPRO daar goed in is. En hoe hard iedereen daarvoor aan de bak moest. We hebben het niet beroerd gedaan in 2020.

Lennart van der Meulen, algemeen directeur 

voorwoord

perspectief

Verhalen die verder gaan. Daar gaat het de VPRO om. Dat vind je terug in ons doen en laten. In onze documentaires, journalistieke gedrevenheid, programma’s over cultuur of wetenschap, in de hang naar het absurde, in onze ambities. Verder in diepgang, in visie en vergezicht.

Ook in 2020 ging de VPRO ervoor. Dat leest u in dit levendige jaaroverzicht. Inspiratie alom voor iedereen die uitgedaagd wil worden. Hogere kijk- en luistercijfers, vooral online. En, in Den Haag keerde het tij. Het parlement nam een Mediawet aan die de waarde van de publieke omroep onderschrijft. In dat bestel staat de VPRO al bijna 100 jaar voor vrije geluiden, onafhankelijk en eigenzinnig. Een beetje rebels. We gaan onverschrokken door. We kijken verder, verder terug en vooral ook verder vooruit. 

We hebben een ambitieus, inspirerend en uitgesproken beleidsplan voor 2022-2026 ontwikkeld en flinke stappen gezet richting verdere samenwerking met collega-omroep Human. Kansen creëren en benutten. Wij kunnen niet wáchten om al die ideeën te realiseren. Met een prominente plaats voor u, ons publiek. Voor u brengen wij onze verhalen en observaties.

Het afgelopen ‘digitale jaar’ heeft de mogelijkheden voor interactie verder vergroot. Zo was er onze eerste online algemene ledenvergadering waarmee we bijna vier keer zo veel leden bereikten, en zíj ons. En ook via andere wegen zoeken we het contact en de uitwisseling van ideeën en geluiden. Laat dus van u horen.

Marise Voskens

De Raad van Toezicht kijkt met waardering en enige trots terug op het afgelopen enerverende jaar. Zoals altijd hebben de leden van de Raad - namens de leden van de vereniging - de gang van zaken bij de VPRO met belangstelling, én kritisch gevolgd. De VPRO heeft zich uitstekend geweerd en omstandigheden naar zijn hand kunnen zetten. Flexibel, veerkrachtig, bevlogen. De Raad complimenteert en dankt alle VPRO-medewerkers voor hun inzet en de behaalde resultaten. Dankzij hun bijdragen en de verbinding met partners, leden en publiek hebben we 2020 met succes kunnen markeren. Óp nu naar uitgesproken nieuwe perspectieven.

Marise Voskens, voorzitter raad van toezicht VPRO




televisie maken met, tijdens en over corona

Met alle hens aan dek werd door eind­redacteur Doke Romeijn de programmering van VPRO Tegenlicht aangepast aan de nieuwe wereld. Hugo Hoes, redacteur van de VPRO Gids en senior verslaggever Villa VPRO, sprak met haar.

Op donderdag 12 maart werd iedereen naar huis gestuurd.
‘Ik dacht ja, oké, maar wij hebben zondag wel gewoon een uitzending, Future food, over de toekomst van ons voedsel. Die stond al gepland, net als die voor de week daarna over de grenzen in Afrika. Daar was maanden aan gewerkt. Tijdens het kijken naar de voedsel­aflevering realiseerden we ons al dat hier nu echt niemand meer op zat te wachten. We moesten de hele planning en alle programmering omgooien. De uitzending over Afrika kon ook niet meer. Zou nergens op slaan, alles zat op slot. Die uitzending ligt nog steeds op de plank.’

Maar toen.
‘Moesten we in een week of eigenlijk in vier dagen een heel nieuw programma bedenken, produceren, monteren en uitzenden. Dat kun je niet in je eentje vanuit huis doen. We moesten dus wel meteen in actie komen, en hoe we dat gingen doen zouden we nog wel zien. Het was alle hens aan dek.’

Om de programmering aan te passen.
‘Ja en dan heeft Tegenlicht het voordeel dat het al bijna twintig jaar bestaat en dat de kern van de redactie daar ook al net zolang aan verbonden is. Een schat aan kennis en ervaring plus contacten die je juist dan nodig hebt. Zo konden we dankzij Rob van Hattum direct een uitzending maken over de werking van het virus. Hij had nog mooi beeldmateriaal dat was opgenomen in het laboratorium van het Erasmus MC, en ook beschikte hij over contacten met deskundigen die we konden interviewen. Daardoor was het mogelijk dat we al op 22 maart de uitzending Virus van morgen hadden. Naast totaal nieuwe afleveringen, hebben we geplande uitzendingen aangepast en coronaproof gemaakt. Daar kwam nog iets bij: corona. Iedereen die aan Virus van morgen meewerkte werd ziek.

Ik werkte noodgedwongen vanuit bed, en ook het monteren ging vrij bizar. Het liet wel zien hoe besmettelijk het was. Gelukkig zijn we er overheen gekomen.’

Wacht even. Je maakte tijdens corona, mét corona een uitzending óver corona.
‘Klopt.’

Normaal werken jullie maanden aan een ­uitzending. 
‘Nu vier dagen bij de eerste en binnen tien dagen was ook nummer twee klaar. Het werd echt goed duidelijk wat de kracht van de Tegenlichtredactie is, en daar hebben we flink van geprofiteerd. We zijn een geoliede machine met enorm veel ervaring. Dat is de kracht van een jarenlang lopend programma. Veel titels bestaan maar voor vier, zes of tien afleveringen. Daarmee verlies je kwaliteit.’

Ik vond de uitzending over retourzendingen bij online shoppen het hoogtepunt.
‘Op volle retouren. Dat is een goed voorbeeld. De research en productie daarvan waren al gedaan, en net voor het draaien brak corona uit. Wij dachten eerst: dit kunnen we niet meer maken en uitzenden, want iedereen is nu afhankelijk van online shoppen. Totdat we beseften dat het juist een heel goed moment was. Timing werd steeds belangrijker.’

Meet ups waren ook niet meer mogelijk.
‘Vanuit Pakhuis de Zwijger, en ook wat andere plaatsen, gingen die online verder. In Zeeland is zelfs nog een pilot gestart met een speciale meet up over Op volle retouren voor middelbare scholen. Heel professioneel, bijna televisie. Dat was een groot succes, met de mensen uit de uitzending, en Willie Wartaal, altijd leuk, als speciale moderator.’

Afrika houden we nog tegoed.
‘Jullie hebben nog heel veel tegoed.’

interview met de hoofdredactie media

Stan van Engelen, Anouk ­Kam­minga en Willem van Zeeland vormen samen de hoofdredactie Media. Stan heeft NPO 1 en NPO 2, ­reisseries en documentaires in zijn portefeuille, Anouk NPO 3, webseries, drama en jeugd, Willem radio, podcasts, kunst, ­cultuur en crossmedialiteit. In dit interview met Ilse van der Velden reflecteren zij op het afgelopen jaar.

Laten we deze terugblik op coronajaar 2020 positief beginnen. Wat was het leukste of beste dat er gebeurde bij de VPRO?

Stan: ‘Dat Metropolis terug is. Mooi, dat het programma dat ooit moest stoppen op NPO 3, juist dit jaar met zijn wereldwijde netwerk van lokale verslaggevers dé passende formule bleek. De Zilveren Nipkowschijf voor Brieven uit Andalusië was natuurlijk ook schitterend nieuws. Meer in het algemeen is het goede nieuws dat de trein volop is blijven rijden. Het programma maken viel allerminst stil, maar ook het bedenken van nieuwe ideeën ging in hoog tempo door. Goede gesprekken met de NPO leidden tot groen licht voor veel van onze plannen, met als gevolg dat we nu heel druk zijn met het realiseren van al het nieuwe. Jaap Goudsmit als Zomergast, een man die in staat is om altijd twee stappen vooruit te denken, was, juist nu met corona, een voltreffer. En onwaarschijnlijk knap was hoe Tegenlicht half maart in no time een heel goede uitzending wist te maken met Ron Fouchier, viroloog aan het Erasmus MC en een internationale sleutelfiguur in de virologie. Tegenlicht liep voorop met onderzoeken wat te doen met dit soort virussen, en met de wereld na corona, waarin we voor behoorlijk wat nieuwe uitdagingen staan.’

Stan van Engelen, Willem van Zeeland en Anouk Kamminga

‘Het kan ook fout lopen, in wat er gebeurt met de vooruitgang. En deze coronacrisis laat dat extreem zien, je ziet een enorm verschil in welke groepen het treft. De maatregelen hebben een groot effect en treffen vooral die mensen die extra kwetsbaar zijn. Ik denk dat er nieuw beleid moet komen, waarin er meer bescherming komt voor mensen die dramatisch getroffen worden door een situatie als deze, in hun gezondheid, opleiding en de kansen die ze hebben.'

Jaap Goudsmit in VPRO Zomergasten 2020

Anouk: ‘De eervolle vermelding van de Zilveren Nipkowschijf voor 100 Dagen voor de klas vond ik helemaal te gek. De Nipkowjury noemde de serie een monument voor het onderwijzersvak. Er is heel hard aan het programma gewerkt en dat is dus ook flink beloond. Maar er waren meer momenten hoor. Ik was ook trots toen het team van Dorst bij de Dorst Pitch acht veelbelovende talenten van allerlei achtergronden presenteerde, echt een nieuwe generatie met nieuwe verhalen.’

Willem: ‘Ik was erg gelukkig met de geslaagde podcastserie De plantage van onze voorouders van Maartje Duin en Peggy Bouva. Kwam op het juiste moment, en het speelt een rol in de context van het maatschappelijke debat. De serie is bekroond met de Dutch Podcasts Award voor beste podcast van het jaar, en is een mooi voorbeeld van wat podcast vermag. Misschien was er in Nederland wel niet eerder een podcast met zoveel impact – al is het altijd een beetje de vraag hoe je impact meet. Het was ook de eerste keer dat we met marketingcommunicatie inzetten op een podcast als een van de grootste titels van het jaar. Ook nieuw, is dat we met De plantage van onze voorouders voor het eerst een hele podcastserie uitzonden in OVT. Daar was veel discussie over; volgens sommigen zou je podcast en lineaire radio niet met elkaar moeten vermengen. Maar het pakte heel goed uit. Maartje Duin vertelde dat ze aan de reacties merkte dat een deel van het publiek de podcast volgde, maar dat er ook mensen acht zondagochtenden met de koffie klaarzaten bij de radio om naar de serie te luisteren. Ook dat was heel bijzonder.’

De plantage van onze voorouders - Peggy Bouva en Maartje Duin

‘Dat hele slavernijverleden, ik had totaal geen overzicht. Het was iets amorfs, groots en duisters. Ik wist niet hoe het zat, wat precies de link is met Zwarte Piet. Dit bood mij de gelegenheid om dat te ontrafelen. En ik ben niet de enige die zich niet durft te mengen in de Zwarte Piet-discussie, dat geldt voor veel meer witte Nederlanders. Waar zit dat hem in? Dat moet je oprakelen.'

Radiomaker Maartje Duin in NRC Handelsblad

Wat voor jaar was het voor jullie als hoofd­redactie?

Stan: ‘Een jaar waarin we in drie tijdzones leefden. Om te beginnen de wereld voor corona, die je nog ziet in de serie Tokidoki met Paulien Cornelisse. In januari en februari zonden we De puinhopen van Irak uit, van de Nederlands-­Palestijnse ­documentairemaker Sakir Khader. Een knappe, vijfdelige serie die met veel bloed, zweet en tranen is gemaakt. Dan was er het heden: wat doen we deze week, wat speelt er? Dat vertaalde zich bijvoorbeeld in Cape Town, Gang Town, Lock Down, actuele reportages in Zuid-Afrika met Bram Vermeulen, en in de uitzendingen van ­Metropolis en Tegenlicht. Een schitterend voorbeeld van Tegenlicht is de aflevering Taxi in lockdown, waarin zeven zelfstandige taxichauffeurs uit Amsterdam, Rio de Janeiro, Wuhan, Teheran, Kisumu, Tel Aviv en New York ons meenemen in hun wereld met verlaten straten. Het ving de staat waarin we op dat moment met z’n allen verkeerden. En Zweden doen het anders, met Sander Schimmelpenninck en Thomas Erdbrink. Producties gemaakt in korte tijd, dagen, hooguit weken. En tot slot de toekomst: proberen voorbij de ­coronacrisis te kijken. Na dertien maart was het van dag tot dag anders. Doorgaan waar dat kan en zo niet, een oplossing verzinnen, werd onze modus operandi. Er hoeft maar één teamlid positief te testen, en alles verandert.’

Anouk: ‘Ik denk dan vooral aan het doorzettingsvermogen van iedereen binnen de organisatie, en niet te vergeten alle freelancers, die al helemaal geen makkelijk jaar hebben gehad. We hebben het toch maar geflikt met elkaar, we zijn als organisatie veerkrachtig gebleken en hebben een enorme creativiteit aan de dag gelegd. Dat vind ik bewonderenswaardig. We zijn met z’n allen gewend geraakt aan een onvoorstelbare situatie. Dat je met een mediaorganisatie zo kunt functioneren, op nieuwe manieren die we samen hebben bedacht, vind ik heel bijzonder. Het was ook een dorrig jaar, een soort flatliner, van weinig genieten. De leuke dingen die ook bij dit werk ­horen, op een festival staan met een biertje, ­samen naar een filmfestival, ontbraken. Het vergde ook wel heel veel van ons allemaal. Mooi om te zien dat verschillende afdelingen initiatieven namen zoals online bingo’s, dat er bloemen bij alle medewerkers werden bezorgd, festivals gestreamd en Villa Journaals om bij te blijven bij alles wat er speelde.’

Willem: ‘Ondanks corona, en ondanks dat het met Mondo niet helemaal is gelopen zoals we hadden gehoopt, was het toch een heel goed jaar voor de VPRO. We hebben echt in goede spirit met elkaar gewerkt. Ook een jaar met een mooie omzet, gekeken naar de hoeveelheid programma’s en het geld dat we daarvoor kregen. En we hebben veel programma’s binnengehaald. Met Frank & Eva zijn we iedere dag drie uur lang live op NPO 3FM, in samenwerking met BNNVARA, en we hebben meegedaan met Op1. Dat zijn niet de programma’s met het sterkste VPRO-dna, maar het droeg er wel aan bij dat we ons ook op NPO 1 profileerden en onze positie op NPO 3FM verstrekten. Het is een van de dilemma’s van een hoofdredacteur: het eigen sterke profiel behouden zonder te marginaliseren, en de samenwerking zoeken zonder daarin door te slaan en te verwateren.’

100 dagen voor de klas

Koken met konijnen


2020 heeft een ongemeen beroep gedaan op ieders improvisatievermogen. 

Stan: ‘Inderdaad. Steeds was de vraag: hebben we goed voor ogen wat er mis kan gaan, en wat doen we dan? Gelukkig was inspringen lang niet altijd nodig. De VPRO bestaat uit een grote verzameling zelfsturende teams, absoluut een zegen. De reisseries gaven veel hoofdbrekens: Tokidoki en Paradijs Canada waren af, maar we hadden, zo uit m’n hoofd, wel negen buitenlandseries in productie. Na maart was het per dag kijken welke serie we hoe konden opstarten, en behalve over het lopende jaar moesten we ook nadenken over 2021. Dat een serie als De wereld van de Chinezen er toch kwam, is te danken aan veel kunst en vliegwerk van iedereen die er bij betrokken was.’

Anouk: ‘We werkten vorig jaar ook aan een nieuwe dramaserie die najaar 2021 op tv komt; The Spectacular.

Over een reeks dodelijke IRA-aanslagen in Nederland in de jaren tachtig, met in de hoofdrol Hadewych Minis. Ook een productie die heeft geleden onder de beperkingen door corona; veel sets zijn in de postproductie bewerkt, zodat het lijkt alsof het in Ierland is. Het heeft veel kopzorgen gekost, maar ook dit keer zijn alle problemen opgelost.’

Willem: ‘We maken zo’n 46 uur live radio per week en dat is allemaal doorgegaan, al was er voortdurend tegenslag door corona. We moesten collega’s missen die in quarantaine gingen of ziek werden, we hadden te maken met gasten die niet konden of wilden komen, met festivals die niet doorgingen. En tóch was er in 2020 een Lowlands Festival, online. Het was nog niet makkelijk; live streaming is gewoon geworden en je moet echt met iets bijzonders komen, wil het opvallen.

Bij Lowlands kon je zappen tussen drie online kanalen. Het optreden van Eefje de Visser

hebben we opgenomen op het lege Lowlands terrein met dertig man die een kaartje hadden gewonnen. Het concept van een platform met drie kanalen hebben we ontwikkeld met NPO 3FM. Het succes ervan is zelfs breed opgepikt; internationale festivals komen vragen hoe dat we dat hebben gedaan.

Op hoeveel uur Zoom zaten jullie per dag?

Anouk: ‘In het begin zat ik alleen maar te bellen. Daarna zat ik al gauw op vijf, zes Zoommeetings per dag. Veel gespreken hadden wel een andere sfeer, doordat iedereen opeens in hetzelfde schuitje zat. We zaten allemaal thuis, en ieder had z’n eigen gedoe daarmee, dus daar had je het over. Van: "ik zit hier alleen, ik trek het slecht" tot "ik zit hier met twee kinderen die ik moet helpen bij homeschooling, ik word gek". We hebben elkaar wel beter leren kennen.’

Willem: ‘Wat ik erg heb gemist, zijn de informele gesprekken. Ik heb voortdurend een zeurtoon in m’n achterhoofd dat ik mensen wil bellen om te horen hoe het gaat, maar de realiteit is dat je hoofd overloopt, je dag is gevuld met online meetings en een volle mailbox. Maar juist die informele gesprekken zijn een belangrijke bron. De veel beluisterde podcastserie over Ischa Meijer is er gekomen doordat ik eind 2019 Monique Busman van productiebedrijf De Familie tegen het lijf liep. Zij vertelde toen dat ze bezig waren met de verfilming van I.M., en ter plekke ontstond het idee voor een podcast.’

Stan: ‘Wij moesten vaak de machinekamer in en veel regelen, maar het persoonlijke werd ook belangrijker. Gewoon eens vragen: hoe gaat het, hoe ís het met al dat thuiszitten?’

Bracht de coronacrisis ook nieuwe inzichten?

Stan: ‘Onze manier van leven leidde tot deze pandemie. De wereldwijde handelsstromen, het vele reizen, de manier waarop we met dieren omgaan, het leek vanzelfsprekend. Net als het feit dat wij een wereldwijd kapitalistisch systeem hebben waar iedereen beter van wordt - ja, dus níet. Het bevragen daarvan is wel de opdracht die wij ons stellen, dat deden we al, en zullen we nu nog meer moeten doen. Maar hoe dan? Waar moeten de scherpe kantjes vanaf? Het zijn complexe vraagstukken, maar met onze discussieprogramma’s en documentaires is de VPRO in staat om te proberen ze te doorgronden en er verhalen van te maken, die ons misschien iets verder brengen.’

Willem: ‘Corona versterkt het gevoel van urgen­tie om andere verhalen te vertellen, tegen de waan van de dag in. Over ongelijkheid, over het klimaat, over Black Lives Matter. Daar zijn we bij de VPRO gelukkig goed in, maar we kunnen er nog beter in worden.’

Uitgewoond - achter gesloten deuren

Jullie hebben ieder een aantal titels onder je hoede. Wat waren de hoogtepunten?   

Stan: ‘Het was een heel rijk jaar. In Europa wil ik graag noemen. Deze serie stelde zich de moeilijke opdracht om de geschiedenis op heterdaad te betrappen, en kwam door corona ook nog eens midden in diezelfde geschiedenis terecht. Een geschiedenisverhaal dat nog lang zal nasmeulen. De makers hebben zich er goed doorheen geslagen. De hele serie maakte indruk, maar ik noem twee afleveringen die er voor mij uitschieten. Nooit meer bang, over #metoo met de Parijse journaliste Tristane Banon, die al in 2011 aangifte deed tegen politicus Dominique Strauss-Kahn wegens verkrachting. En Gewonnen en alles kwijt liet mooi zien waar het sentiment vandaan kwam dat uiteindelijk leidde tot de Brexit.

Kort voor corona zonden we de prachtige docu­mentaire Mr. Soul uit, de stijlvolle en invoelende film van David Kleijwegt over het leven van soulzanger en toetsenist Donny Hathaway. Marcus Vetter zette ons met The Forum aan het denken over de elite die jaarlijks bijeenkomt in het World Economic Forum, en het vooral handig heeft ­geregeld voor zichzelf. Ook een knappe documentaire is Carrousel van Marina Meijer, over draaideurjongeren - elke keuze in deze film is raak. Dit soort stand alone documentaires zijn vaak echte parels bij de VPRO.

Ook sta ik graag stil bij Uitgewoond over het leven in een Amsterdams verzorgingshuis. Unieke televisie van Marijke Schonewille, die tijdens de coronacrisis doorfilmde en met een hoogwerker voor de ramen toch nog interviews wist te maken. In de zomer heeft de VPRO meegedaan aan op Op1, omdat we met Nadia Moussaid en Pieter van der Wielen gewoon een sterk team hadden, dat elke week trouwens goed werd begeleid door Paula van den Elsen. En ze deden het echt prima. Pieters woorden in de slotuitzending, dat de VPRO nu weer zwart-wit documentaires gaat maken over het Roemeense platteland, vind ik in al z’n humor de quote van het jaar. Behalve grappig is het ergens ook heel waar. Liever dan aan de tafel van Op1, zitten wij graag op nog niet gebaande paden. We willen aan de rand zitten, als VPRO. Daarvan gaat ons hart sneller kloppen.’

In Europa, afl. De seks van de sterkste

Hoofdzaken

Anouk: ‘Ik vind dat we veel mooie en originele programma’s hebben gemaakt, ook de jeugdprogramma’s waren weer van een bijzondere klasse en kenmerkend voor de VPRO. Hoofdzaken blijft een mooie formule, die kappersstoel heeft iets magisch en maakt dat kinderen zich kwetsbaar durven opstellen. Ik heb er zelf ook een keer in gezeten. Het is grappig hoe dat werkt, je kijkt even in je eigen ziel en bent daardoor heel open. Met Kwartier van het dier speelden we in op coro­na; veel mensen namen als troost een huisdier en dat leverde grappige maar ook ontroerende televisie op. De dramaserie Rudy’s grote kerstshow in december was ook helemaal te gek. Een typische VPRO-productie, met veel liefde gemaakt. Een bizar gegeven is dat iedereen in de serie een mondkapje draagt, terwijl er van corona tijdens de draaiperiode nog geen sprake was. Het gaat over een meisje met een auto-immuunziekte, en wie bij haar in de buurt komt, moet zo’n kapje op. Laten we Koken met Konijnen ook niet vergeten, dat de Cinekid Jury Award voor beste non-fictie serie won. En weer een aantal geweldige reeksen van de Proefkeuken, Regels van Floor, Freek in het Wild en Taarten van Abel.

Online had NPO 3 ook een mooi jaar. De animatieserie Jeffrey, over een dwarse puber, deed het goed bij een jong en divers publiek. De Sekszusjes maakten twee succesvolle online series met onder andere een impactvolle aflevering over sexual consent. Ook maakten ze een prachtige thema-avond rondom de documentaire Overtijd van Tessa Pope, die op intieme manier laat zien dat er nog steeds een taboe rondom abortus is. Dorst verdient lof voor de YouTube-serie Pete en de Bananen, waarin Pete Wu, als jongen die is opgegroeid tussen twee botsende culturen, zijn beeld van de liefde onderzoekt.

Op NPO 3 waren er hoogtepunten zoals Een ­programma over de jaren negentig, met Marijn Frank als interviewer en een special appearance van Henny Huisman. Een aangrijpende aflevering was die over Bosnië, met onder anderen Gerri Eickhof en tieners van toen, die terugkeken op deze periode. Ik heb gesmuld van de nieuwe afleveringen van de Kijk van Koolhoven, met thema’s zoals tijdreizen, American Gangsters en remakes. Tim den Besten was als interview­er op zijn best in het tweede seizoen van De Outsiders met mooie hoofdpersonen,

zoals ­complotrealist Emil en ­danser Gil Gomes Leal, die met dans zijn mentale problemen overwint. Zondag met Lubach leverde ook weer een topprestatie, met twee mega-impactvolle en actuele series waarin corona vaak een hoofdrol speelde. Zowel voor als achter de schermen. De opnames vonden op wisselende locaties plaats, van Bellevue tot de situation room en de redactie. Voor Arjen was het superingewikkeld om zonder de lach van het publiek de show te maken. Maar toch is het weer gelukt om in twintig afleveringen de actualiteit op scherp zetten.’

Toren C, dat zijn laatste seizoen beleefde, werd genomineerd voor een Rose D’Or. Makkelijk Scoren, het satirische sportprogramma met Tex de Wit, Jonathan van het Reve en Diederik Smit, moest dealen met het gegeven dat alle grote sportevenementen wegens corona waren afgelast, en trans­formeerde zich tot Makkelijk Scoren: Studio Afgelast.

Mondo heeft mijn jaar ook echt getekend, in positieve en negatieve zin. Het had een moeilijke start en we wisten dat we een zware taak hadden. Al hadden we dan geen hoge kijkcijfers, er keken wel veel mensen mee hoe het met het programma ging. Persoonlijk heb ik veel meegekregen, met al die mooie onderwerpen en inspirerende mensen. Ik vond het heel tof om daar nauw bij betrokken te zijn. Toen corona kwam had Mondo daar als eerste last van. Nadia en redactieleden werden ziek, en bij de opnamen mocht geen publiek meer zijn. Ik was trots op het team, dat na negatieve feedback van de NPO niet gedemotiveerd raakte maar ervoor zorgde dat het programma groeide, steeds beter werd en veel van kunst en cultuur liet zien dat nog nergens een platform had. En dat is toch een van de uitgangspunten van de VPRO; om verhalen te vertellen die nog nergens anders verteld worden. 

Ik ben blij dat wij als mediaorganisatie zagen dat het gesprek over diversiteit en inclusiviteit belangrijk is. Maar dat moet je dan wel omzetten in actie, en dat betekent dat je in contact moet zijn met nieuwe makers. Dat is bij Mondo heel goed gelukt, maar ook bij de themadag rond Black Lives Matter met Clarice Gargard en Hasna El Maroudi. Met Clarice zijn we een pilot aan het ontwikkelen, dus er komt ook meer voort uit de samenwerking. Het is goed dat het gesprek over racisme in beweging is gekomen, opvallend in een tijd waarin corona op veel terreinen juist stilstand veroorzaakt.

Willem: ‘Erg leuk dat OVT zo’n goed jaar had. Doordat, naast Paul van der Gaag en Jos Palm, nu ook Julie Blussé en Laura Stek het programma presenteren, is de toon en onderwerpkeuze jonger geworden. De kwaliteit is hoog. Er luisteren elke week bijna 300.000 mensen naar OVT.

Shady El-Hamus

‘Goede kunst biedt troost. Dat bedoel ik niet alleen maar heel zwaar, ook vermaak kan troostend zijn, maar meer nog dan de mensen om me heen voelen mijn favoriete boeken en films zó dichtbij, dat ze me heel veel troost hebben gegeven in het leven. Dat is voor mij het mooiste van kunst.'

Regisseur Shady El-Hamus in Mondo

Mooi, hoe titels die al lang bestaan zijn doorontwikkeld: dit geldt voor OVT maar ook voor Argos. Dat is in samenwerking met de redactie van Medialogica van Human crossmediaal gaan werken, heeft een nieuwe site gekregen en extra mogelijkheden op TV. Een eerste voorbeeld was de uitzending over De Lange Arm Van Iran.

De impact van Argos is groot. Sommige uitzendingen zijn ook maanden later nog een hit, het programma genereert internationale media-aandacht en leidt zelfs tot Kamervragen. Zo werd naar aanleiding van een uitzending van Argos  op verzoek van de gehele Tweede Kamer een onderzoek ingesteld naar ritueel seksueel misbruik. Een onderzoek van Argos naar verdwenen Vietnamese kindvluchtelingen haalde uitgebreid de internationale pers, zoals The Guardian en de Duitse publieke omroep.

Jelle van Buuren

Ook Bureau Buitenland is vernieuwd, met Sophie Derkzen als nieuwe presentatrice, een geweldige aanwinst voor de VPRO. We bouwden door aan audio­documentaires en podcasts zoals De Rode Draad, een zesdelige podcast van ­Bureau Buitenland over China met Saar Slegers,Ties Dams en Cindy Huijgen, of De Arabische Lente: 10 jaar later van Abdou Bouzerda. Gothrecht van Pepijn Lanen en Phasmafobia van Tom Hofland en Pascal van Hulst zijn mooie voorbeelden van “arthouse podcasts” door jonge makers. Nooit Meer Slapen doet het ook goed. Echt bijzonder, de constant hoge kwaliteit waarmee Pieter van der Wielen avond na avond ruim honderdduizend luisteraars trekt.

‘De Lange Arm van Iran is een fascinerend dossier, met een verdachte met geheugenverlies waar onze premier nog een puntje aan kan zuigen.’

Jelle van Buuren

Dat is echt ongekend voor een radioprogramma op dat tijdstip. Misschien heeft dat ook met de lockdown te maken. Bovendien heeft zijn verschijning op tv als de helft van het zomerse VPRO-duo van Op1 bijgedragen aan zijn bekendheid bij een groter publiek. Het AI Songfestival dat Karen van Dijk initieerde, ging over muziek én wetenschap. Een combinatie die je niet vaak tegenkomt. Ook dit programma is internationaal opgepikt, onder meer door de BBC en Financial Times.

De themadag over racisme wil ik ook graag noemen. Wij hebben daar bij de NPO op aangedrongen. Ik vond het een goed idee omdat je, zoals Anouk al zei, niet wilt blijven steken in goede voornemens. Als het gaat over diversiteit en racisme is doelen stellen op de lange termijn een stuk makkelijker dan nu iets doen. Het liep wat ons betreft fout, toen er een debat kwam onder leiding van Jort Kelder. Een debat onder leiding van een witte man met als stelling: “Het racismedebat drijft Nederland uit elkaar.” Ineens was het net alsof niet racisme, maar het debat daarover het belangrijkste probleem was. Maar dat liet wel zien waar we staan: hoe goed is de publieke omroep nu in staat om een themadag te organiseren over dit onderwerp? Het was functio­neel dat dit aan het licht kwam.

Nadat dit debat was aangekondigd, voelden wij de behoefte daar iets tegenover te stellen. Wat de VPRO samen met Lilith Mag en Pakhuis De ­Zwijger organiseerde, was een gesprek over racisme in Pakhuis  De Zwijger: Nederland, we moeten het hebben over racisme. Maar ook onze programma’s deden mee. Zo bracht OVT een uitzending over het historisch onderzoek naar het slavernijverleden. Wrang, dat dit onderzoek pas sinds de jaren tachtig een plek heeft op ­Nederlandse universiteiten, en dat onderzoekers moesten knokken om dit te kunnen doen. In de Verenigde Staten is dit onderzoek al veel verder en groter.

Overigens is Nederland, we moeten het hebben over racisme gewoon in de NPO-programmering meegenomen en ook geplaatst op NPO Start. Dat vond ik heel goed. We moeten die dag nog eens goed evalueren met alle omroepen en de NPO. Het is een lastig onderwerp dat pijnlijke gesprekken oplevert, maar het is belangrijk om die wel aan te gaan. Het levert voor zwarte mensen tenslotte al jaren moeilijke gesprekken op, dus moeten witte mensen er niet voor weglopen.

Van een een heel andere orde maar ook vermeldenswaard is dat Sagid Carter de nieuwe presentator werd van 3voor12 Radio. Zij kreeg meteen een nominatie voor de Marconi Award én een eervolle vermelding bij de Zilveren Reissmicrofoon. En 3voor12 produceerde ook bijzondere podcasts zoals Psychocandy met Lotje IJzermans en De Machine, over de muziekindustrie. Uit een samenwerking tussen VPRO en NPO 3FM kwam De Familie Romeijn voort, een podcast van de muzikanten Aafke en Anneke Romeijn over hun bijzondere zoektocht naar het ware verhaal over het oorlogsverleden van de familie.

Tot slot Vrije Geluiden. Dat moest van tv verdwijnen, maar bestaat nog steeds op radio en YouTube. Vrije Geluiden is en blijft van groot belang, want het vertegenwoordigt muziekgenres die bij de NPO verder niet aan bod komen. Ik kijk met bewondering naar Sakti Khedoe, Melchior Huurdeman en Aad van Nieuwkerk, die er met hun vechtlust ook nu weer een succes van maken. Het YouTube kanaal heeft inmiddels ruim 100.000 abonnees, en behalve radio zetten ze podcasts en sessies op touw. Vanaf maart 2021 gaat Vrije Geluiden naar de zondagochtend op NPO 2 Extra.’

Sagid Carter

zonder kaartje naar Lowlands

Voor Niels Aalberts, eindredacteur 3voor12, was festivalloos 2020 geen tussenjaar, integendeel. Corona leidde tot nieuwe initiatieven.

Een jaar zonder concerten. Lange vakantie gehad zeker?
‘Nee. Al was het geen jaar waarin we bijvoorbeeld vier festivals in een maand versloegen.Er zijn drie dingen die we afgelopen jaar totaal anders hebben gedaan. Een, en daar ben ik het trotste op, is dat we veel newsier zijn geworden. Op 3voor12 bestond veel content uit achtergrond en verdieping, maar nu zaten we met een live blog en korte updates boven op het nieuws. Echt een omslag op de redactie. Primavera stopt! Bam! Coachella gecanceld! Bam, bam! Dat ging maar door. Een andere dynamiek, en we zaten er bovenop.’

Paradoxaal. Alles werd afgelast maar er was meer nieuws.
‘Er was verschrikkelijk veel nieuws, slecht nieuws.’

Dat was een. Twee.
‘Andere content maken die heel erg paste bij het thuiswerken en de lockdown die we in­gingen. Bijvoorbeeld een serie Home Schooling, waarbij we allemaal verschillende muziekonderwerpen als minischoolcursusjes zijn gaan vormgeven.’

Muziekles!
‘Ja maar dan heel breed. Dat ging soms over een artiest, een genre of achtergronden zoals muziekrechten. Zo hebben we een geschiedenislesje videoclips gedaan vanaf Michael Jacksons Thriller. Dat ontstond allemaal vanuit het idee: iedereen zit thuis, alle kinderen ook, wat is relevant voor ze? Want het aankondigen zoals “deze vijf namen komen op Best kept secret” zat er niet meer in, en daar waren we zelf ook niet meer zo in geïnteresseerd. Dit klinkt misschien alsof we in een vergadering zaten en toen besloten dat het anders moest, maar eigenlijk ging het heel natuurlijk. Echt tof om te zien hoe flexibel en creatief deze redactie is.’

Logisch. Allemaal freaks.
‘Die niet meer naar festivals konden. Ze hadden ook lamgeslagen bij de pakken neer kunnen gaan zitten, maar het tegendeel was het geval. Fascinerend.’

Toch hebben jullie festivals verslagen in 2020.
‘Online festivals inclusief een blokkenschema en alles. Eerst hoopten we nog dat er een ­onlineversie van Pinkpop zou komen. Die kwam er niet, maar Lowlands organiseerde in de Melkweg wel een online editie. Daar hebben wij verslag van gedaan en daarbij ook echt geprobeerd om het Lowlandsgevoel te creëren door er wat ik noem “fysieke dynamiek” aan te geven. Zodat het meer een echt festival werd. Behalve radio hadden we vier streams. Een met de best of uit de geschiedenis van Lowlands, een met de artiesten die voor Lowlands 2020 geboekt waren, een dj-stream, en een kanaal met de randprogrammering zoals theater, wetenschap en literatuur. De eerste twee kwamen uit ons archief, de andere live uit de Melkweg. En het werkte. Op tientallen plaatsen zetten mensen een tentje op om het van daaruit te volgen. Net echt.’

Voor herhaling vatbaar?
‘Sterker nog, alles wat we met online Lowlands geleerd hadden, hebben we begin 2021 gebruikt bij het verslaan van Euro­sonic Noorderslag in Groningen. Dat is een heel ander festival, een showcasefestival met bijna alleen maar onbekende acts, dus we wisten niet of het daar ook zou werken. Voor de zekerheid hadden we een stream met gouwe ouwe van het festival, want we dachten: wie gaat er nu online naar al die onbekende acts kijken? Nou, heel veel mensen dus, en er ontstond zelfs een soort songfestivalsfeertje. Zo van: kijk dit, je weet niet wat je ziet.’

Geslaagd.
‘Zeker. Bovendien hoefde je nergens in de rij te staan en kon je bij alle optredens naar binnen. Alleen een eierbal halen op de Grote Markt was niet mogelijk en dat hoort ook echt bij Eurosonic.’


multimediale vpro gids

Over 2020  zijn veel  voors  en tegens te noteren, zo veel dat gek genoeg alles onder aan de streep weer redelijk in evenwicht is.

Natuurlijk werden er minder advertenties verkocht voor plaatsing in de VPRO Gids, natuurlijk was het een groot gemis voor de boeken- en filmredacteuren dat er in hun wereld zoveel werd uitgesteld en afgelast, natuurlijk moest de redactie zich in no time aanpassen aan een totaal andere manier van werken, natuurlijk was het ingewikkeld om via video­meetings nieuwe ideeën te ontwikkelen, natuurlijk hebben we in de loop van het jaar de ambities op een aantal punten moeten bijstellen.

Minder vanzelfsprekend was het dat het aantal abonnees ver boven de prognose bleef, dat de VPRO Gids-app in juli werd gelanceerd, dat de verwachte instorting van de advertentiemarkt voor de gids relatief beperkt bleef, dat de redactie onverdroten doorwerkte aan producties als de Koos Podcast en de online videoserie Minibieb der onvolprezen boeken, dat de pijlers Podcastgids en Boekengids online tot wasdom kwamen, dat de gids een restyling onderging. Dat er kortom door iedereen, op afstand en met alle beperkingen, vol enthousiasme werd doorgewerkt en er veel moois tot stand kwam. Onderaan de streep boeken we dan alleen maar winst.  

De redactie liet zich niet uit het veld slaan 
Voor verhalen over boeken en films die niet werden uitgebracht, kwamen verhalen met andere invalshoeken in de plaats. En in de zomer werden behalve vier dubbelnummers, vijf grotere online producties gepubliceerd: drie longreads over struikelstenen, bloemschikken en Catawiki, een video-interview met presentatorencoach Judith Bosch en een driedelige podcast over realityshow De Gouden Kooi.

We gidsten op papier, online, in de app, maar ook in eigen producties. Atze de Vrieze en Elja Looijestijn gidsten in acht afleveringen van VPRO Koos Podcast de luisteraars door het almaar uitdijende woud van de podcast.

Nog in productie, maar wel gestart in 2020, is de Minibieb der onvolprezen boeken. Een achtdelige videoserie waarin presentator Nhung Dam op een speciale fiets langsgaat bij Nederlandse schrijvers, die uit hun eigen boekenkast bijzondere, maar onopgemerkte boeken in de minibibliotheek plaatsen.

Online doorontwikkeling
Op vprogids.nl, dat inmiddels een jaar online is, bieden we de wekelijkse edities aan, maar ook specials en losstaande producties. Daarnaast is er in 2020 veel aandacht besteed aan de doorontwikkeling van de pijlers, met name de Boekengids en de Podcastgids. Net als VPRO Cinema, dat nu ook online onderdeel werd van vprogids.nl, kunnen zij uitgroeien tot volwaardige online magazines die een publiek van dienst zijn met een goede mix van service en journalistiek. Bioscoopfilms waren er nauwelijks, maar VPRO Cinema gidste de lezer door het enorme aanbod van on demand films en series, die soms heel goed zijn verstopt op de platforms van de grote en kleinere aanbieders in Nederland. De vraag naar deze manier van gidsen resulteerde in de hoogste cijfers tot nu toe, met meer dan 500.00 unieke bezoekers per maand.

Nieuwe apps
In juli werd de VPRO Gids-app gelanceerd, ook weer gratis voor abonnees. Een app die de gebruiker in staat stelt de gids en de EPG online te lezen en te raadplegen en later nog nieuwe features gaat toevoegen.Het hele jaar werd op drie fronten hard gewerkt aan Koos 2, waarbij voor de ontwikkeling goed is geluisterd naar de wensen van de gebruikers. De vernieuwde app, uiteindelijk begin ­februari 2021 gelanceerd, biedt een rijk en doorzoekbaar archief van tweeduizend mediatips.

Restyling
De restyling van het blad stond al langer op de agenda. In de loop der jaren was er een mengelmoes van stijlen, fonts, oudere en recentere vormgeving die moest worden aangepakt, ook om de gids beter aan te laten sluiten bij de laatste update van de VPRO-huisstijl.

Minimaal aantal bijlagen
Begrijpelijk, gezien het lot van festivals in 2020. Toch mag niet onvermeld blijven dat de bijlage van nieuwe partner Oranjewoud Festival verscheen, terwijl het festival helaas moest worden afgeblazen. Hetzelfde gold voor de bijlage van het Holland Festival. In het najaar werd nog de bijlage gemaakt van het IDFA, dat online plaatsvond.  

Gunstig voor de omzet
Of het corona gerelateerd is, bijvoorbeeld omdat er meer televisie werd gekeken, is niet zeker, maar de daling van het aantal abonnees bleef significant achter bij de prognoses, wat vanzelfsprekend gunstig was voor de omzet.

innovatie

In de beperking toont zich de meester, luidt het gezegde. Beperkingen waren er genoeg in 2020, maar de innovatietrein denderde gewoon door. Ons improvisatievermogen werd door het beperkte fysieke contact op de proef gesteld, maar dit leidde ook tot nieuwe ontdekkingen waar we in de toekomst ons voordeel mee blijven doen.

Nieuwe ontdekkingen
Experimenteren met nieuwe inrichtingen van brainstorms, leren hoe je je computerscherm kunt gebruiken om samen met anderen je creativiteit de vrije loop te laten rond programma-ideeën of innovatieve toepassingen maar ook het ­organiseren van de toevallige ontmoetingen bij de koffiemachine of aan de bar; veel blijkt mogelijk als je oude ideeën over het creatieve proces kunt loslaten en bereid bent nieuwe te omarmen.

Sommige digitale toepassingen die al langer bestaan, kregen in 2020 een enorme boost in gebruik en naamsbekendheid. Videobellen is het nieuwe normaal geworden. Interessanter is dat instrumenten zoals Miro en Mural, toepassingen die het mogelijk maken om samen virtuele geeltjes op digitale muren te plakken, daadwerkelijk een meerwaarde kunnen bieden boven fysieke samenkomsten in één ruimte. Je hebt beter overzicht op alles waar iedereen mee bezig is en je kunt ook gemakkelijker doorpakken op ideeën van anderen.

Met dit type instrumenten konden we met het VPRO Medialab via het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek meedoen aan een zogeheten Accelerator programma, waarbij nieuwe journalistieke initiatieven kunnen worden uitgewerkt en getest bij een geïnteresseerd publiek. Deze accelerator verliep geheel online en heeft onder de werktitel ArchI een heel nieuw concept opgeleverd rond de ontsluiting van het archief van VPRO Tegenlicht. In 2022 bestaat het programma twintig jaar en dat is een mooi moment om het archief te ontsluiten als inspiratiebron voor nieuwe toekomstverhalen.

Kunstmatige intelligentie is een belangrijke inhoudelijke leidraad voor de innovatie-inspanningen van de VPRO.

Tegenlichts Archief van de Toekomst
ArchI is niet alleen verwijzing naar Tegenlichts archief van de toekomst, maar ook naar Archie, de beroemde ‘Man van Staal’, de intelligente en reusachtige robot die vanaf de jaren vijftig zijn slimheid en kracht inzette om boeven te bestrijden. Die slimheid moet ook terugkeren in dit archief. Het wordt mogelijk om met kunstmatige intelligentie en machine learning modellen de inhoud van oude en nog te maken uitzendingen te analyseren. Dankzij indexeren en categoriseren van tekst en beeld worden gebruikers – maar ook redacteuren – automatisch gewezen op dwarsverbanden die tussen onderwerpen, locaties en personages kunnen bestaan. Meer een vindrobot dan een zoekmachine. Dat biedt ­nieuwe mogelijkheden voor de ontsluiting van dit rijke en levende archief.

Leidende rol van het Medialab bij innovatie
Kunstmatige intelligentie is een belangrijke inhoudelijke leidraad voor de innovatie-inspanningen van de VPRO. Het Medialab heeft een ­leidende rol in het onderzoek dat we doen. Wij verwachten dat kunstmatige intelligentie een grote impact zal hebben op de wijze waarop ­media en verhalen worden gemaakt. Dat geldt ook voor de manier waarop publiek verhalen gaat vinden, beleven en duiden, en via media naar de werkelijkheid gaat kijken. De razendsnelle ontwikkeling van synthetische media, waarin beelden en verhalen grotendeels virtueel tot stand komen, zet de verhouding tussen nep en echt volledig op zijn kop. Een punt van zorg, nu we nog meer dan voorheen op digitale verbindingen zijn aangewezen. Waar komt een verhaal vandaan?

Proof of Provenance
De zorg over de rol die desinformatie en AI spelen in de informatiesamenleving, is de directe aanleiding voor het project Proof of Provenance. Via onze deelname in de coalitie Public­ Spaces, die ijvert voor een sterker publiek domein op het internet, speelt de VPRO een leidende rol in dit project. Proof of Provenance is een poging om de integriteit van de distributieketen van content op het web te garanderen. Als de VPRO een video publiceert op het internet, dan wordt er een digitaal bestand vrijgegeven. In principe kan dat bestand door iedereen worden gekopieerd, bewerkt en opnieuw worden gedistribueerd. De herkomst van content kan dan niet meer worden verzekerd. En wie kwaadwillend is, kan doen alsof dat nog steeds de originele VPRO-video is. Met Proof of Provenance krijgen video’s, maar ook audio-, tekst- en andere ­digitale bestanden, een certificaat van echtheid. Hierdoor is altijd traceerbaar wie de afzender van het oorspronkelijke bestand is geweest en wat er onderweg, in de ­distributieketen, eventueel mee is gebeurd. Andere partners in dit project zijn onder meer de NPO, het Instituut voor Beeld en Geluid, de Koninklijke Bibliotheek en de ­Radboud Universiteit.

Op weg naar pluriform aanbevelingssysteem
Een andere belangrijke vraag die aan actualiteit heeft gewonnen, is die van de aanbevelingen die door algoritmes worden opgesteld. De algoritmes van Netflix en YouTube bepalen in grote mate wat wij op die platforms bekijken. Onze ontdekkingen van nieuwe muziek worden begeleid door de analyses die Spotify maakt van ons luistergedrag.  Samen met de NPO en Beeld en Geluid heeft de VPRO zich het afgelopen jaar gebogen over de vraag hoe aanbevelingen tot stand komen. Uitgangspunt hierbij is dat in die aanbevelingen de publieke waarden centraal moeten staan. Hierbij gaat het vooral om de vraag hoe we mensen in contact brengen met een zo divers mogelijk aanbod.

Hackathon
Met Beeld en Geluid en NPO organiseerden we een internationale, tweedaagse hackathon, waarbij verschillende teams van bouwers, designers en wetenschappers zich bogen over de vraag hoe publieke aanbevelingssystemen moeten worden opgebouwd. Deze teams presenteerden analyses van genres en probeerden programma’s te classificeren door de ondertitelbestanden te indexeren. Vervolgens werden deze classificaties gescoord op publieke waarden en op verschillende manieren aan het publiek getoond. Deze hackathon heeft waardevolle kennis opgeleverd over de metadata die nodig zijn om tot een werkelijk pluriform aanbevelingssysteem te komen. We verwachten dat dit onderzoekstraject in 2021 wordt voortgezet.

Betrouwbaarheid van digitaal contact
Alle digitale contactmomenten, in combinatie met de inzet van kunstmatige intelligentie, leidden ook tot een ander soort vragen. Is die persoon in een Zoom-call wel een echt mens of een emotioneel intelligente chatbot met een uit duizenden gezichten samengestelde identiteit?
Is een gesprek dat tot stand komt via een platform dat uit is op winst, wel echt betrouwbaar? Hoe weet je zeker dat de persoon die op het scherm tot je spreekt, wel degelijk je collega is?

Je sessie is verlopen
Die vragen waren aanleiding voor de productie
Je sessie is verlopen. Door het coronavirus brengen we veel meer tijd door op video-call platforms als Zoom, Teams en Skype. We vergaderen, borrelen, pubquizzen en vieren onze verjaardagen via deze platforms. Daar hebben we samen met filmmaker Levi Verspeek een korte film over gemaakt, die zich volledig afspeelt in Zoom. Een confrontatie met het feit dat je eigenlijk niet precies kunt weten wat zich aan de andere kant van de videocall afspeelt. Een beetje eng, maar ook realistisch.

AI Songfestival
In een jaar waarin vrijwel alle grote, internationale evenementen werden afgelast, gingen we wel verder met één Europees project: de AI-versie van het Eurovisie Songfestival. Opgestart om te verkennen hoe het staat met het creatieve potentieel van kunstmatige intelligentie, realiseerde Karen van Dijk vanuit de VPRO, in samenwerking met NPO 3FM, NPO Innovatie en de European Broadcasting Union (EBU), een compleet songfestival online. In dertien internationale teams trainden computerwetenschappers, coders, muzikanten en rappers hun AI-systemen in een poging om de ultieme AI-song te genereren. In een spannende live show verkoos het publiek de Australische inzending ­Uncanny Valley tot winnaar van de AI Songcontest 2020.

Slimme Dustin
In 2020 legden we ook de laatste hand aan de mobile app Dustin, waarin een slimme stofzuiger zich steeds intensiever met zijn eigenaar gaat bemoeien. Op gepaste afstand werkten ontwikkelaars van I&DM samen met hybride schrijver Niels ‘t Hooft een interactief verhaal uit tot een Augmented Reality-ervaring rond robotstofzuiger Dustin. Dustins kunstmatige intelligentie is zo ver ontwikkeld dat hij ook emoties voelt. Wanneer hij een hekel blijkt te hebben aan stofzuigen sta jij, als eigenaar, voor een dilemma: steun je hem in zijn persoonlijke ontwikkeling of zet je hem toch aan het werk? De app brengt Dustin letterlijk in je eigen woonkamer tot leven en maakt invoelbaar hoe we ons in de nabije toekomst zullen moeten verhouden tot nieuwe slimme apparaten.

Michael Muller (Jens) - Je sessie is verlopen

AI Songfestival

een rondleiding langs allemaal lege bureaus

Terwijl iedereen thuiswerkte, begon Joost Hosman in een lege Villa als marcomspecialist corporate & intern.

Lekker beginnen in zo’n spookhuis.
‘Afgelopen jaar ben ik vooral bezig geweest om connectie te maken met iedereen die hier werkt. Als je begint in een leeg pand en alleen maar virtuele collega’s hebt, is het eerst heel erg zoeken naar wat er intern speelt. Ik heb wel een rondleiding gehad, maar die ging langs allemaal lege bureaus. Dan was het van: normaal zitten hier die en die en ze doen dit en dat. Probeerde ik me een voorstelling te maken van hoe het er onder normale omstandigheden zou zijn. Ik had ook gehoord dat er hier voor corona legendarische feesten waren. Had ik wel zin in gehad.’

Ja man. Op ons dak. Met afterparty, boa’s, gemiste laatste treinen, alles!
‘Dat is natuurlijk de beste manier om elkaar te leren kennen en om stoom af te blazen na hard werken. Online kun je dat niet namaken.’ 

Om intern op de hoogte te blijven waren er altijd maandelijks bijeenkomsten met presentaties van collega’s.
‘De zogeheten Villa Vandaag. Heb ik nooit meegemaakt, maar in plaats daarvan hebben we nu het Villa Journaal. Elke drie weken een drie kwartier durende live stream vanuit de Villa voor alle thuiswerkende collega’s. Lennart zit er altijd in met een update over wat er speelt op directie- en MT-niveau, en vaak ook iemand van de hoofdredactie over nieuwe programmering. En dan probeer ik nog twee gasten uit andere plekken van het bedrijf te krijgen. Aan tafel of via Zoom. Eerst was het een beetje oefenen met desk, microfoons en achtergronden, nu kunnen we een redelijk professionele uitzending maken.’

Mag ook wel als mediabedrijf.
‘Het gaat nu best goed en medewerkers waarderen het. Uit het laatste medewerkers­onderzoek kwam naar voren dat men zich goed geïnformeerd voelt over de VPRO.

Er zijn zelfs collega’s die zeggen dat ze nu beter op de hoogte zijn dan voorheen.’

Lennart is ook de presentator. Heeft hij meer ambities op dit gebied?
‘Dat weet ik niet maar ik ben er blij mee want het is bij hem in goede handen. Maar het moet natuurlijk niet de Lennartshow zijn. Als je goed kijkt, zie je ook dat met meer online gasten zijn aandeel steeds iets kleiner aan het worden is. Het grappige is dat we ons publiek altijd al voor het grootste deel via het scherm bereiken. Nu zijn we aan het leren om elkaar intern ook vooral via het scherm op de hoogte te houden van wat er speelt.

De kijkcijfers?
‘Rond de 150, dat is bijna de helft van de mensen. En het kan teruggekeken worden.’

En je kunt ongemerkt afhaken om naar de Appie te gaan.
‘Dat kan ik zien.’

Nee!
‘Niet precies wie, wel het aantal kijkers.’

De jaarlijkse ledenvergadering moest ook ­online. Niet echt gezellig.
‘Het is in ieder geval wel laagdrempeliger geworden. We waren aangenaam verrast over het hoge aantal aanmeldingen, ruim vierhonderd. Bij de speciale ALV’s daarna werden dat er nog meer. Door de laagdrempelige toegankelijkheid van een online vergadering konden we een grotere groep leden betrekken. Vragen stellen werkte ook erg goed.’

Is iedereen niet helemaal Teams- en Zoommoe?
‘We zullen het er voorlopig mee moeten doen. Het is een mooie uitdaging om iedereen betrokken te houden.’

publiek & marketing

Op het VPRO-kerstontbijt, waarvoor we deze keer online tezamen kwamen, zongen de zussen Wijnhoven van Clean Pete: ‘Houd me stevig vast, dan blijf ik bij jou.’ Niet als wrange afsluiting van een jaar op afstand, maar als aanmoediging voor de thuiswerker.

Bij elkaar blijven, contact houden met collega’s en publiek, het stond bij ons voorop in een jaar dat alles anders was. En dat is ons goed gelukt. De meeste ambities die we ons voor 2020 stelden, hebben we met de inzet van velen kunnen waarmaken. Daarvoor moesten we regelmatig onze grenzen opzoeken; grenzen van flexibiliteit, creativiteit en werkkracht.

Voor collega’s
Dat die inzet zijn vruchten heeft afgeworpen werd bevestigd door een intern onderzoek. Hieruit blijkt dat collega’s zich goed geïnformeerd voelen over hoe de VPRO omgaat met corona en blij zijn met activiteiten die georganiseerd werden om het onderlinge contact te onderhouden. Behalve het kerstontbijt ook met tulpen die collega’s persoonlijk aan de deur kwamen brengen, het VPRO-memoryspel dat werd thuisbezorgd, de bingo van VPRO Jong, een collectief sinterklaasgedicht en Villa Journaals die om de week werden gestreamd.

Waargemaakte voornemens
Niet alle voornemens hebben we dit jaar kunnen waarmaken, terwijl sommige juist de verwachtingen overtroffen. De hoofdlijnen van onze inzet waren: verstevigen van het VPRO-­profiel, verjonging van het VPRO-publiek en achterban, meer betrekken van de bestaande achterban en vergroten van online bereik en interactie. Op de laatste twee punten boekten we forse vooruitgang.

Online bereik en interactie
Op social verdrievoudigde het online bereik van en de interactie met VPRO-programmering. Op YouTube is 21 miljoen uur naar VPRO-programmering gekeken en verdubbelden de inkomsten ten opzichte van het vorige jaar tot 118 duizend euro.  

Op alle kanalen nam het bereik toe door de verder geprofessionaliseerde aanpak. We werkten met doordachte formules en maakten meer specifieke inhoud voor kanalen en doelgroepen. Ook nam de interactie toe, wat geen vanzelfs­prekendheid is bij de groei van bereik. Je bereikt dan immers ook een grotere groep ­minder betrokken mensen. De verhoogde interactie kwam mede door titels die daartoe uitnodigden, zoals VPRO Zomergasten, Nederland, we moeten het hebben over racisme en De sekszusjes. De interactie was zeker niet op alle fronten altijd even constructief en heeft ons aangezet na te denken hoe we daar zinvoller mee om kunnen gaan.

Focus op een jongere doelgroep
De online kanalen blijven essentieel voor het ­bereiken van een jongere doelgroep. Op de lineaire kanalen was in 2020 bijna 75% van het publiek ouder dan 55 jaar. Op de social kanalen was circa de helft jonger dan 45, op YouTube was dat 75%.

Onze langeretermijnfocus ligt op het bereiken en betrekken van een jongere doelgroep bij de VPRO. We hebben daarom een groot onderzoek uitgevoerd naar de leefstijlgroep Avontuurlijk Stadsbewoner, op wie we ons richten. Dit helpt programmamakers en publiek & marketing beter te begrijpen wat deze groep beweegt. We gebruiken deze informatie onder meer bij de ontwikkeling van ‘Routes’ binnen het online VPRO-domein. Met de routes willen we ons programma-aanbod thematisch koppelen aan de behoeften van het publiek. Het concept hiervoor hebben we afgelopen jaar uitgewerkt en getest.

Toekomstbestendige VPRO-vereniging
Het doelgroeponderzoek heeft ook bijgedragen aan de plannen voor een toekomstbestendige VPRO-vereniging. Na een uitgebreide markt­analyse van verenigingen en manieren om leden te binden, hebben we vijf richtingen uitgestippeld waarlangs we de komende jaren onze ­vereniging gaan doorontwikkelen. Een van de lijnen is het betrekken van onze leden bij het beleid en de ­organisatie van de VPRO. Zo hebben we hun in 2020 gevraagd hoe zij de VPRO zien en welke koers de VPRO in hun ogen moet varen. De uitkomsten van deze peiling vormden de basis van het denkwerk dat ten grondslag ligt aan de erkenningsaanvraag voor 2022-2026.

We wilden de ledenvergadering en ledencontact al anders inrichten en door corona kwam deze ­beweging in een stroomversnelling. Met een on­line vergadering konden we meer mensen bereiken en uitgebreider vragen beantwoorden. Op termijn willen we ook het contact beter gaan stroomlijnen met het publiek dat zich wel met ons aanbod verbonden voelt maar geen lid is. Hiervoor hebben we een campagnemanagementtool aangeschaft die het ‘contact op maat’ bevordert. In 2021 verwachten we daar de eerste resultaten van te zien.

Dat belooft een goed verhaal

Vruchtbare samenwerkingsverbanden
Ondanks veel verschuivingen in de programmering en titels die op het laatste moment in of uit het schema gingen, lukte het publiek & marketing met inspanning van alle teams de programma’s goed neer te zetten. Zo heeft VPRO Tegenlicht in een week tijd de afleveringen aangepast om voorbij de pandemie te kijken, waar wij ons razendsnel naar voegden met onze promotionele inspanningen. En tijdens de NPO-themadag Nederland tegen racisme organiseerden VPRO en Pakhuis de Zwijger op initiatief van Lilith Mag in enkele dagen het online en interactieve gesprek Nederland, we moeten het hebben over racisme. Een dergelijke productie kan alleen snel tot stand komen door een sterke samenwerking tussen team online, marcom, redactie en partners.

Campagnes
Voor Argos, dat we samen met Human maken, is gewerkt aan een nieuwe positionering en online platform. Thonik tekende voor de nieuwe vormgeving, in huis werd een campagne ontwikkeld die het belang van Argos voor het publiek verheldert met de belofte: ‘Je komt erachter met Argos’. De dagelijkse serie Rudy’s grote kerstshow werd ondersteund met online lespakketten voor scholen. En in de aanloop naar de feestdagen werden met een omvangrijke online campagne op Tiktok en Instagram kijkers getrokken. Het AI Songfestival kon gelukkig wél doorgaan en kreeg ook internationaal aandacht. We wisten het momentum van het wegvallen van Europese live optredens optimaal te verzilveren. Na de zomer hebben we stevig ingezet om Mondo met de propositie ‘Mondo zet je aan’ extra bekendheid te geven en kijkers te trekken door middel van een landelijke outdoor en online campagne. Dat heeft bijgedragen aan betere cijfers, maar helaas hebben we niet structureel door kunnen bouwen aan deze titel.

De VPRO heeft al jaren een sterke positie als het op podcasts aankomt en met een recordaantal producties in 2020 konden we vol inzetten op een breed aanbod. De Plantage van mijn voorouders kwam op het juiste moment, terwijl het ongemak­kelijke gesprek over racisme en het ­koloniale verleden op gang kwam. Het onderwerp nodigde uit tot verder praten, wat we faciliteerden in Pakhuis de Zwijger en online. Rondom het absurdistische Gothrecht was zoveel te vertellen over de totstandkoming, dat we een online lancering organiseerden, die luisteraars ook de nodige houvast bood om de verwikkelingen in een met bezielde machines gevuld kantoorpand te volgen.

campagne voor Mondo

In 100 dagen voor de klas volgden we ­Nicolaas Veul en Tim de Besten, die vier maanden als leraar aan de slag gingen. De serie startte op het moment dat de docent een herwaardering kreeg als gevolg van het thuisonderwijs, en diens cruciale rol helderder werd dan ooit. Met de campagne, waarbij we onder andere de Algemene Onderwijsbond, Meesters met dromen en de Leraar van het jaar actief betrokken, speelden we hierop in. We zetten de serie impliciet neer als een ode aan onderwijzers. Met op maat gemaakte online producties voor de website en social media gaven we een inkijkje in hoe het onderwijs werkt, wat leraren doen en hoe Tim en Nicolaas hun weg vonden in hun rol. Behalve een gezamenlijk bereik van ruim 5,5 miljoen op Instagram en Facebook, leverde deze aanpak duizenden lovende reacties op én extra aandacht voor het lerarentekort.

Een programma over de jaren negentig nodigde natuur­lijk uit om en masse terug te kijken naar de tijd dat de afhaalchinees nog gemeengoed was, internet via telefoonlijnen ging en Nederland het middelpunt was van de Eurohouse. Online hebben we hiermee uitgepakt met een stijlquiz, felle kleuren, nineties playlists en blinking scrolls, om het internetgevoel uit die tijd weer op te roepen. Ook kwam voor even het VPRO-logo uit die tijd in de linkerbovenhoek van het programma terug.

Alternatieve invulling voor festivals
De festivals waarmee de VPRO samenwerkt, moesten een andere invulling voor hun programma bedenken en wij gingen daarin mee. IFFR kon nog gewoon doorgaan, maar Holland Festival was het eerste grote festival dat naar een online omgeving ging. In samenwerking met het festival plaatsten we een reeks Parels – festivalhoogtepunten – op YouTube. Voor Lowlands brachten we samen met NPO 3FM en Mojo vanuit de Melkweg een alternatief. Op de Dutch Design Week waren we gastheer van een aantal talks. Voor de VPRO Previewdag die we al dertig jaar op IDFA organiseren, en sinds tien jaar de VPRO Extra’s, ontwikkelden we met het festival online alternatieven, waarmee we de thuiskijker konden verwelkomen. Dat alles online verliep heeft ook voordelen, omdat we daarmee ook een ander publiek voor het festival aantrokken. Bovendien konden we gasten vanuit de hele wereld uitno­digen voor de talks.

Zoals altijd een druk najaar
Het najaar is voor publiek & marketing doorgaans de drukste periode. Na de zomer startten ook dit jaar weer veel programma’s, wat doorliep tot aan de feestdagen. In dezelfde periode was er een aantal grote festivals, waar we speciale online- en offlineactiviteiten omheen ontwikkelden. Traditioneel organiseerden we de nodige interne activiteiten om het jaar uit te luiden en het nieuwe jaar te verwelkomen. Voor onze leden tuigden we voor de zesde keer de eindejaarsloterij op, die wederom enthousiast werd ontvangen.

Goed verhaal
Vanaf oktober hebben we weer ingezet op een donatiecampagne. Ondanks onze verwachting dat corona een negatieve impact zou hebben op de geefbereidheid, sloten we het jaar beter af dan ooit. We ontwikkelden in huis de campagne ‘Goed verhaal’ en vertaalden die met inspanning van de gehele afdeling naar alle platforms. Met als resultaat dat het aantal actieve donateurs boven de vijftigduizend uitgroeide. Met elkaar schonken zij 1843.131 euro, ruim twee ton meer dan beoogd.



hartjes voor leuke mannen

Na 27 jaar in het VPRO-restaurant te hebben gewerkt, begon Carla ­Habekotté - van Paridon in november 2019 in ons gezellige Petit Café. Tot de lockdown.

Een meisjesdroom?
‘Eerst stond Meta daar en ik heb altijd ­gezegd, als zij met pensioen gaat wil ik haar tokootje wel overnemen. Jarenlang heb ik in mijn eentje het avondeten verzorgd in het restaurant, dus ik was al gewend om alleen te werken. Die avonddiensten deed je in het begin trouwens met z’n tweeën. Totdat er eentje ziek werd. Toen zeiden ze: je kunt het ook wel alleen af. Uiteindelijk gaat het vaak zo.’

Wat aten die overwerkende VPRO’ers?
‘De meesten waren gecharmeerd van de ­Hollandse pot. Aardappels, vlees en veel verse groente. Of een stamppotje boerenkool. Als ik een keer friet had, was het meteen van “heb je geen gekookte aardappels?” In het Petit Café kom je voor lekkere koffie met een chocolaatje of een ander tussendoortje.’

Terwijl koffie in de Villa gratis is!
‘Klopt, alleen is die niet te kachelen, toch? Als je het gewend bent en lekker vindt, prima. Maar als je een koffiekenner bent kom je bij mij.’

Je werd dus barista.
‘Ja en dat was nog wel een dingetje om onder de knie te krijgen. Komen heel wat processen aan te pas en lijkt makkelijker dan het is. Probeer de melk maar eens goed lobbig te krijgen. Een hartje kan ik al wel maken, en dat is toch het belangrijkste als er een leuke man voor je staat.’

Drie maanden na je eerste cappuccino kwam de lockdown.
‘En hoefde ik niet meer te komen. Alles wat door Meta en mij was opgebouwd werd in een keer afgebroken. Tussendoor ben ik nog wel even open geweest voor coffee to go. Kwamen er maximaal vijftien klanten op een dag en zat ik alleen maar op de klok te kijken. Had geen zin. Normaal kwamen er wel 150 gasten, ook van buiten, en vaak stond er een rij. Nu zat ik thuis.’

Koffie te drinken.
‘Inderdaad, en ondertussen kreeg ik zelf ook nog corona. Alsof je onder een trein had gelegen, dat gevoel. Maar nu gaat het wel weer en ben ik nieuwe lekkere dingen aan het verzinnen, zoals een koude koffie voor in de zomer. Ook heb ik een facebookpagina aangemaakt over het reilen en zeilen van het Petit Café. Op die manier probeer ik het contact met mijn klanten warm te houden. Daar post ik dingen als: ik hoop dat de lockdown niet zo lang meer duurt en dat we binnenkort weer lekkere koffie voor jullie kunnen zetten. Van klanten hoor je dan terug dat ze echt verlangen naar een lekker bakkie.’

Kan nog even duren.
‘Daarom ga ik zolang we dicht zijn de meiden van de receptie helpen. Daar komt naast gasten ontvangen nog van alles bij kijken. Van fietsverhuur, slagboombeheer tot zaalreserveringen. Je bent het visite­-kaartje van de VPRO. Ook aan de telefoon. Dat is door mobiele telefoons minder belangrijk geworden, maar de receptie is het centrale punt. Je moet vaak bellers geruststellen en je krijgt ook veel narigheid over je heen. Over stropdassen op televisie die scheef zitten tot uitspraken die verkeerd vallen. Is soms best lastig, maar ik kan dat.’

samenwerkingen

In 2020 werkte de VPRO weer samen met culturele en maatschappelijke organisaties, vaak rondom events, soms het hele jaar door. Dit doen we omdat we net als onze partners geloven in de kracht van een creatieve samenleving. Van verbeelding, verdieping en vermaak.

Door verslag te doen van muziek- en filmfestivals brengen we topkunstenaars en jonge talenten naar huiskamers en gidsen we ons publiek door een reusachtig aanbod. Als onderdeel van een fantastisch cultureel netwerk spotten en steunen wij talent en blijven we op de hoogte van nieuwe ontwik­kelingen. Naast de samenwerkingen die hier in kaart zijn gebracht, heeft de VPRO een wijdverbreid netwerk op programmaniveau.


prijzen & onderscheidingen

Sekszusjes TV
Krista Arriëns, Marcelle Arriëns en Marcel van der Velde
- Hashtag Award
- The Best Social Award

De regels van Floor
Maurice Trouwborst en Jamille van Wijgaarden. Producent: NL Film
- 8th International Emmy Kids Award

Carrousel
Marina Meijer. Producent: Basalt Film
- Nederlands Film Festival, Beste korte documentaire

Hoofdzaken
Menno Otten. Producent: Kepler Film
- Prix Jeunesse International, Non-fictie
- DirectorsNL Awards

Stuk
Jurjen Blick
- DirectorsNL Grand Prix

Brieven aan Andalusië
Stef Biermans
- Zilveren Nipkowschijf

100 dagen voor de klas
Katinka de Maar
- Zilveren Nipkowschijf, eervolle vermelding

Club Carter
Sagid Carter
- Zilveren Reismicrofoon, eervolle vermelding

Koken met konijnen
Diederik Kreike en Ayrton Fraenk
- Cinekid, Beste Nederlandse Non-fictieserie

De plantage van onze voorouders
Maartje Duin. Producent: Eefje Blankevoort
- BNR Podcast Award, Beste Podcast van Nederland

Overtijd
Tessa Louise Pope. Producent: Hazazah Pictures
- NVVS Seks & Media Prijs

'de grootste zwarte zwaan op je pad'

Regisseur Marije Meerman vliegt voor haar serie Planet Finance niet meer de wereld over, maar fietst naar de montageruimte om cadeautjes uit te pakken.

Waar was jij eigenlijk mee bezig in 2020?
‘Met een zesdelige serie over de werking van de financiële markten, waaronder die voor futures, valuta en obligaties. Dat zijn verschillende markten, die allemaal anders functio­neren maar ook verbonden zijn met elkaar.’

Ingewikkelde materie.
‘Superingewikkeld. Vóór corona hadden we bedacht hoe we daar drama van konden ­maken om te voorkomen dat het saai wordt.’

Ik zie vooral beeldschermen.
‘Visueel is het inderdaad een grote uitdaging. Daarom zijn we voor elke markt op zoek ­gegaan naar een zogeheten black swan, een zwarte zwaan. Dat is een onverwachte gebeurtenis, die de markt in beweging heeft gezet en sporen heeft nagelaten. Dat kan een flashcrash zijn, maar je kunt ook denken aan een ramp zoals in Fukushima. Voor alle markten hadden we er een gevonden, waarmee we de werking van die markt op dramatische manier konden uitleggen. Alles was gepland en toen kwam corona, de grootste black swan.’

Daar kon je niet omheen.
‘Nee. Deze zwarte zwaan was zo groot dat die alle andere overschaduwde en ook nog eens op álle markten. Dat vroeg om zes afleveringen over corona. Dit was een heel goede zwarte zwaan.’

Maar nog gaande.
‘En lastig om vast te leggen. Je kunt moeilijk reizen, mensen willen je niet ontvangen en daar komt bij, wie wil over twee jaar nog naar zes afleveringen over corona op de financiële markten kijken? Daarom worden het nu drie afleveringen, waarin corona echt aanwezig is en drie op basis van het oorspronkelijke idee.’

Hoe?
‘Ik zou een jaar lang over de wereld vliegen. Kan niet. Nu zijn er regisseurs in Shanghai, Hongkong, Tokio en Sydney die met eigen

teams draaien, en ik breng de boel bij elkaar. Zij sturen steeds materiaal op, en dan ga ik kijken of ik daar chocola van kan maken. Een totaal andere manier van werken. Ik fiets heen en weer tussen mijn huis en de montageruimte. Eigenlijk krijg ik steeds cadeautjes, superleuk, al pakken die soms niet zo uit als ik het liefst zou willen.

Omdat het niet goed is.
‘Of anders dan ik had gehoopt. Leg maar eens uit aan mensen in een andere cultuur wat voor serie je maakt. Ik heb wel een soort instructie geschreven met onze ideeën over hoe we de serie voor ons zien. Maar ik heb er ook boven gezet: “Vergeet na het lezen van dit document alles wat er staat en probeer je eigen instinct te volgen en iets te maken waar je zelf achter staat.” Het is een heel andere manier van werken, die ook voordelen heeft. Normaal moeten alle opnamen plaatsvinden in de korte tijd die je ergens bent. Die druk is er met lokale teams niet. Bovendien praat men in China makkelijker met een landgenoot dan met een buitenlandse journalist. Het levert ook wat op, al is het ook ingewikkelder, want zij moeten het voor een buitenlands publiek inzichtelijk maken.’

Bovendien moeten alle afleveringen dezelfde vorm hebben.
‘Dat heb ik losgelaten want dat gaat niet. Als ik dat verlang, word ik ongelukkig terwijl ik heel erg van de vorm ben en opgeleid ben als cameraman.

Slaap je nog wel?
‘Ja hoor en in het weekend laat ik het los. Dan ga ik de appelboom snoeien of zo.’

Zelf inmiddels ook gaan handelen in finan­ciële producten?
‘Nee. De researcher wel. Zij is met vriendinnen begonnen met een beleggingsstudieclubje dat Mevrouw Goudhakkers heet. Er zijn
mensen die zeggen dat je het pas echt gaat begrijpen als je met je eigen geld handelt.’

Dan snoei je in het weekend geen appelboom meer.
‘Nee, dan heb je nooit rust.'

financiën

financiën

Alle informatie over de financiën van de VPRO in 2020 zijn terug te lezen in de jaarrekening, te raadplegen met dit pdf-bestand*. Klik om te downloaden en openen.

* VPRO Jaarrekening 2020. Gepubliceerd op 30 april 2021, onder voorbehoud van vaststelling door de Algemene Ledenvergadering.

fondsen, cofinanciering & sponsoring

fondsen, cofinanciering & sponsoring

Dankzij de financiële steun door fondsen en instellingen kan de VPRO programma’s ontwikkelen of inhoudelijk sterker maken waarvoor uit OCW-middelen niet genoeg geld beschikbaar is. De extra financiering zetten we in voor beter onderzoek, extra online bereik of het ontwikkelen van een impacttraject waarmee we publiek intensiever betrekken en activeren. 

In 2020 ontvingen we bijna 4.5 miljoen euro voor onder meer documentaires, podcasts, educatie, onderzoeksjournalistiek en ons internationale documentaire kanaal op YouTube. Het NPO-fonds steunde VPRO-producties met 2.7 miljoen euro.

Het volledige overzicht van alle sponsorbijdragen, en andere bijdragen van derden, die in 2020 zijn verantwoord voor de verspreiding van media-aanbod, zijn gespecificeerd in de Jaarrekening 2020.

NPO-fonds

- 2Doc: Mister Soul: A Story about Donny Hathaway
- My Foolish Heart
- Take Me Somewhere Nice
- Zenith II
- 3Doc: De vlucht van Ronnie
- 2Doc: The Hunt for Gaddafi’s Billions
- 2Doc: Once the Dust Settles
- Kwaad bloed
- 2Doc: Carrousel
- 2Doc: Kunstroof 
- 2Doc: Picture Edward Crawford
- 2Doc: Already Made
- Groot geld
- De plantage van onze voorouders
- Lopendebandwerk
- Het spoor terug: Operatie onthechting
- De zaak Olaf
- 2Doc Kort: Zouden ze het weten
- 2Doc Kort: Rusteloze zielen - scènes uit de tbs
- Edelfigurant
- Rudy’s grote kerstshow
- Kop op
- Gothrecht
- Gestript
- Oorzaken: Academy
- Zeven kleine criminelen
- 3Doc: De wereld aan je voeten
- Bellingcat
- Fantoompijn
- Telefilm: Boy Meets Gun

Mediafonds
- 2Doc: Mister Soul: A Story about Donny Hathaway
- My Foolish Heart

CoBO fonds
- Telefilm: Boy Meets Gun
- In Europa – de geschiedenis op heterdaad ­betrapt

VRT
- In Europa – de geschiedenis op heterdaad ­betrapt

VSB
- In Europa – de geschiedenis op heterdaad ­betrapt       

Prins Bernhard Cultuurfonds
- In Europa – de geschiedenis op heterdaad ­betrapt    

Fonds 21
- In Europa – de geschiedenis op heterdaad betrapt
- 3Doc: De vlucht van Ronnie

European Cultural Foundation
- In Europa – de geschiedenis op heterdaad betrapt

Stichting I Fund
- Tegenlicht - De boer van de toekomst

NPO Innovatiefonds
- Zapp op TikTok: De zak van...
- Time Machine    

RedBee
- Youropa 2019/2020/2021

European Commision
- Youropa 2019/2020/2021

Het Nederlands Letterenfonds
- Lees Dees

Stimuleringsfonds Journalistiek
- Argos online

Fonds bijzondere Journalistieke projecten
- Argos online                
- Argos radio

International Press Institute/IJ4EU
- Argos: VPRO into the impact of Europe’s ­burgeoning biomass

European Broadcasting Union
- 2Doc: The Hunt for Gaddafi’s Billions

Stichting VOGIN
- Denkende dingen/Dustin     

VSNU
- Grote vragen


personeel & sociaal jaarverslag

Kijk voor meer informatie in het sociaal jaarverslag 2020, te raadplegen door hier te klikken.

vpro in cijfers

vpro in cijfers

De informatie over VPRO in cijfers wordt weergegeven op bijgaande afbeelding. Klik om te vergroten.

bestuursverslag & jaarrekening

bestuursverslag & jaarrekening

Het bestuursverslag en de jaarrekening is te raadplegen met dit pdf-bestand*. Klik om te downloaden en openen.

* VPRO Jaarrekening 2020. Gepubliceerd op 28 april 2020, onder voorbehoud van vaststelling door de Algemene Ledenvergadering.

vpro-producties 2020

overzicht: VPRO-producties 2020

De informatie over de VPRO producties op de televisie, radio, podcasts en online in 2020 is te raadplegen in dit pdf-bestand. Klik om te downloaden en openen.

kijkcijfers

kijkcijfers

De informatie over de kijkcijfers wordt weergegeven op onderstaande afbeeldingen. Klik om te vergroten.

uitgereikte prijzen

De informatie over door de VPRO uitgereikte prijzen wordt weergegeven op de afbeelding hiernaast. Klik om te vergroten.


programmaverkopen

De informatie over programmaverkopen van de VPRO wordt weergegeven op de afbeeldingen hiernaast. Klik om te downloaden.

evenementen

De informatie over door de VPRO gehouden evenementen wordt weergegeven op de afbeelding hiernaast. Klik om te vergroten.

colofon

colofon

samenstelling en redactie 
Joost Hosman; Ute Seela

productie-ondersteuning 
Eva Reitsma 
Francien Coppens

beeldredactie 
Noëlla Nillesen 

eindredactie 
Marina Alings 
Ellen de Groot 

Vormgeving 
Frederik Vorderhake 

met bijdragen van 
Niels Aalberts, Nick Boers, Geert-Jan Bogaerts, Hugo Blom, Marcel Dunnewind, Stan van Engelen, Evelijn Garschagen, Carla Habekotté - van Paridon, Diederik Hoekstra, Hugo Hoes, Anouk Kamminga, Ellen Kieft, Michèl Koot, Sandra van Laar, Marije Meerman, Lennart van der Meulen, Trang Nguyen Mai, Gerda Nomden, Annica Peeters, Eva Reitsma, Wil van Rijnswou, Doke Romeijn, Patricia van der Steen, Geert-Jan Strengholt, Iris Soeurt, Brecht van Teeseling, Annelies Termeer, Ilse van der Velden, Marise Voskens, Willem van Zeeland, Marcus van der Zwaag.

webredactie
Patricia Beekelaar

VPRO © mei 2020
Postbus 11
1200 JC Hilversum
info@vpro.nl 

eerdere jaaroverzichten

Klik hier voor het jaaroverzicht 2019: Toekomstbouwers

Klik hier voor het jaaroverzicht 2018: Zo VPRO.

Klik hier voor het jaaroverzicht 2017: Welkom over de grens.

Klik hier voor het jaarverslag 2016: Sponsor van de vooruitgang.

Klik hier voor het jaarverslag 2015: Sponsor van de vooruitgang.

Klik hier voor het jaarverslag 2014: Want maar dus VPRO.

Klik hier voor het jaarverslag 2013: Pro VPRO.

Klik hier voor het jaarverslag 2012: Puur VPRO.