Typhoon in het kort

Typhoon

Glenn de Randamie, artiestennaam Typhoon (Zwolle, 1984) opent op 19 juli het nieuwe seizoen van VPRO Zomergasten.

De hele aflevering is niet meer terug te kijken vanwege rechtenbeperkingen. Hierboven zie je een samenvatting in 20 minuten, de losse gesprekken zijn hieronder wel nog beschikbaar.

Dit voorjaar kwam Typhoon voor het eerst sinds zijn doorbraakalbum Lobi Da Basi (2014) met twee nieuwe singles: "Ogen dicht" en "Alles is gezegend". Die muziek kwam er niet vanzelf. Het succes van Lobi Da Basi en een overvolle concertagenda duwden De Randamie na 2015 een zwarte periode in waarin hij kampte met een zware burn out. Hij trad anderhalf jaar niet op. Met therapie en het hervonden geloof herpakte hij zichzelf. ‘Een nieuwe reis, een nieuw leven’, deelde hij op Instagram. Door de coronacrisis kan hij zijn energie op het grote podium nog even niet kwijt.

snel naar:

'Wat geweldig dat ik in een mooie en lange traditie van Zomergasten nu een avond televisie mag vullen met mijn inspiratie, hartenzaken en liefde. Ik hoop op een avond als een reis. En zoals James Baldwin, die zeker gaat langskomen, zegt: van een reis weet je nooit precies waar die gaat uitkomen. Ik hoop op een avond die raakt, inspireert en ook activeert.'

- Glenn de Randamie

muziek

Glenn de Randamie groeide op in het Veluwse dorp 't Harde. Zijn ouders kwamen na de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 naar Nederland. Na het VWO studeerde hij een tijdje religie-wetenschappen, maar hij koos voor de muziek. In het begin van zijn carrière maakte hij deel uit van hiphopformatie Rudeteenz, met leden van Opgezwolle en zijn oudere broer Blaxtar (Kevin de Randamie). Zijn andere broer, Earl, rapt ook, onder de naam O-Dog en zijn zus Sharon zingt. In 2004 won Typhoon de Grote Prijs van Nederland in de categorie hiphop/r&b. Zijn debuutalbum Tussen Licht en Lucht verscheen in 2007. In 2008 speelde hij met New Cool Collective. Met Sticky Steez, Phreako Rico, James J. Benjamins en producer A.R.T. vormde hij de rapformatie Fakkelbrigade. Met deze groep bracht Typhoon in 2009 het album Colucci era uit, dat zowel bij de State Awards als bij de 3VOOR12 Awards de nominatie ontving voor beste album.

bluessong

Na de drukke beginjaren van zijn loopbaan en voordat hij in 2014 doorbrak met het album Loba Da Basi was De Randamie overwerkt en raakte de weg kwijt. Hij zwierf een tijdje rond, sliep in de auto, raakte in de schulden en trok zich terug op Terschelling. Hij was vermoeid en depressief. 'Ik was in een bluessong terecht gekomen’, zei hij over die periode. Het lied Hemel Valt van het album Loba Da Basi gaat over saamhorigheid die angst overwint: 'Als de hemel valt / zullen we het samen moeten dragen'. Het album kreeg in 2017 een platina plaat en in dat jaar ontving Typhoon de Van Praag Prijs voor zijn maatschappelijke betrokkenheid. De Lobi Da Basi tour eindigde met twee uitverkochte optredens in de Heineken Music Hall.

Op 1 juli werd bekend dat Glenn de Randamie onderdeel uitmaakt van het adviescollege dat de komende tijd gesprekken organiseert over het Nederlands slavernijverleden en de doorwerking daarvan in de hedendaagse samenleving.

fragmenten

uitgekozen door Glenn de Randamie

Zo zie je ’t nergens. Zo VPRO. Dankzij extra geld van enthousiaste kijkers maken wij Zomergasten waar. Geef om de VPRO. Doneer! →

Copying Beethoven

Agnieszka Holland, Myriad Pictures, 2006

De film Copying Beethoven volgt het muzikale genie rond het moment dat hij doof aan het worden is. Beethoven (Ed Harris) vraagt het Weens conservatorium om hun meest talentvolle student (Diane Kruger) te sturen om hem te helpen zijn Negende Symfonie af te maken. In dit fragment zien we twee scènes waarin duidelijk wordt welke rol de natuur voor Beethoven speelde. Hij haalt inspiratie uit de natuur en vertelt aan de student dat je in de vibraties in de lucht de adem van God die tot de ziel praat hoort. Muziek is de taal van God. Volgens hem is stilte de sleutel tot het maken van muziek. Voor Glenn de Randamie spreekt dit fragment tot de verbeelding, omdat hij al op jonge leeftijd in het bos inspiratie vond voor zijn teksten. 

Terug naar boven ↑

Hook

Steven Spielberg, Amblin Entertainment, Sony Pictures, 1991

De kinderfilm Hook borduurt voort op het bekende verhaal van Peter Pan. Hier is Peter Pan (Robin Williams) volwassen geworden en vergeten dat hij vroeger de jonge kinderheld was die nooit wilde opgroeien. Als feetje Tinkelbel (Julia Roberts) hem meeneemt naar Neverland komen langzaam zijn herinneringen terug. In dit fragment zien we Peter Pan tijdens een maaltijd met ‘the lost boys’, waarbij alle borden en pannen in eerste instantie leeg zijn en de jongens doen alsof ze eten. Als hij meegaat in hun fantasie verschijnt er ineens een daadwerkelijk feestmaal. Hij beseft voor het eerst weer hoe krachtig fantasie is. Glenn de Randamie heeft deze film meer dan veertig keer gekeken.

Terug naar boven ↑

1959: The Year That Changed Jazz

Paul Bernays, Somethin' Else Productions, 2009

Deze documentaire gaat over het bewogen jaar 1959, waarin Martin Luther King een van zijn belangrijkste speeches gaf voor de integratie op scholen en waarin vier revolutionaire jazzalbums uitkwamen (van Miles Davis, Dave Brubeck, Charles Mingus en Ornette Coleman). In dit fragment focussen we op de opnames van Kind of Blue met aan het woord Jimmy Cobb (drummer van het Miles Davis Quintet), Herbie Hancock (pianist van het Miles Davis Quintet) en Ashley Kan (muziekhistoricus die een biografie over Miles Davis schreef). Die opnamedag improviseerden de muzikanten, wat uiteindelijk tot een meesterwerk zou leiden. Glenn de Randamie koos dit fragment vanwege zijn liefde voor jazz in het algemeen en de magie van Kind of Blue in het bijzonder. 

Terug naar boven ↑

Blue Note Records Beyond The Notes

Sophie Huber, Mira Film GmbH, 2018

Deze muziek-documentaire gaat over de geschiedenis van het legendarische muzieklabel: Blue Note Records. In dit fragment wordt duidelijk hoe hiphop beïnvloed is door jazz en wat de relatie tussen deze, op het eerste gezicht, totaal verschillende genres is. Aan het woord zijn onder andere Kendrick Lamar en zijn producer Terrace Martin die met jazzmuzikanten samenwerkten aan de plaat To Pimp a Butterfly. De Randamie koos dit fragment omdat het laat zien hoe hiphop, een genre waar veel vooroordelen over bestaan, gebouwd is op de muziek van het verleden.

Terug naar boven ↑

I Am Not Your Negro

Raoul Peck, Cinema Delicatessen, 2016

De Amerikaanse auteur en activist James Baldwin schreef in de jaren zeventig het manuscript Remember This House dat nooit gepubliceerd werd. Hierin reflecteert Baldwin op de levens van zijn naaste vrienden: de vermoorde burgerrechtenactivisten Medgar Evers, Malcolm X en Martin Luther King Jr. Deze tekst vormt het geraamte van de documentaire I Am Not Your Negro, waarin de geschiedenis van racisme in Amerika aan de huidige #BlackLivesMatter-protesten wordt verbonden. Acteur Samuel L. Jackson verzorgt de voice-over. De documentaire werd in 2016 genomineerd voor een Oscar voor Best Documentary Feature. In de scène die Glenn de Randamie uitkoos zien we Malcolm X, Martin Luther King en James Baldwin aan het woord, met ieder een eigen visie op de rassenkwestie. Baldwin sluit het fragment af met de opmerking dat de toekomst van het land afhangt van of witte mensen in staat zijn zich af te vragen waarom ze het nodig hebben hun zwarte medemensen te onderdrukken. De Randamie laat dit fragment zien om te benadrukken hoe actueel de woorden van deze mannen 60 jaar na dato nog zijn. 

Terug naar boven ↑

As It Is in Heaven

Kay Pollak, Sonet Film AB, 2004

De Zweedse film As It Is in Heaven gaat over wereldberoemd dirigent Daniel Daréus (gespeeld door Michael Nyqvist) die na een hartaanval terugkeert naar zijn geboortedorpje en daar het lokale kerkkoor gaat leiden, in de hoop muziek te maken die de harten van mensen opent. Dat zorgt ervoor dat elk personage in de film (letterlijk) zijn of haar eigen stem vindt, soms met botsingen tot gevolg. Zo ook in de scène waarin het koor repeteert voor een belangrijk optreden. Zangeres Gabriela durft haar solo niet te zingen, wat anderen in de groep boos maakt. Er volgt een kettingreactie aan emoties, een groot conflict waarin oud zeer boven komt drijven, maar uiteindelijk ook nieuwe verbinding tussen de koorleden. Hierdoor vindt Gabriela de moed om toch te zingen. Glenn de Randamie laat dit fragment zien om te tonen hoe boosheid en conflict ook tot kwetsbaarheid, verbinding en bevrijding kunnen leiden. 

Terug naar boven ↑

Sekszusjes TV

Krista Arriëns, Marcelle Arriëns & Marcel van der Velde, VPRO, 2019

In de webserie Sekszusjes TV bespreken de zussen Krista en Marcelle Arriëns hun twijfels, pijnlijke ervaringen en onzekerheden omtrent seks. In dit fragment uit de eerste uitzending onderzoeken ze de verschillende manieren waarop een vulva eruit kan zien door met klei hun eigen ‘kutje’ na te boetseren. Ze voeren een intiem gesprek over hun eigen schaamtes en op straat polsen ze met hun boetseerwerkjes bij voorbijgangers wat zij ervan vinden. Glenn de Randamie koos dit fragment om te praten over de kwetsbare opstelling van de zusjes, die hij bij mannen nog wel eens mist. 

Terug naar boven ↑

Billy Elliot

Stephen Daldry, Arts Council of England, Studio Canal, Tiger Aspect Productions, 2000

De dramafilm Billy Elliot speelt zich af in een klein mijnwerkersdorpje halverwege de jaren 80. Daar ontdekt de jonge Billy dat hij ballet fantastisch vindt, maar door zijn familie en de dorpelingen wordt hij met de nek aangekeken. Ballet is niets voor jongens. In dit fragment zien we hoe Billy’s broer hem voor schut zet door hem uit te dagen om op tafel te dansen, waarna Billy gefrustreerd naar buiten rent. Daar danst hij op straat, al tapdansend, zijn woede uit zijn lijf. De scène is voor Glenn de Randamie een voorbeeld van hoe woede de enige toegestane emotie is voor mannen, en er geen ruimte voor ze is om gevoelig te zijn. Sinds 2005 is er ook een musical adaptatie van de film, die vanaf 2014 ook in Nederland te zien is. Billy Elliot is de keuzefilm van De Randamie.

Terug naar boven ↑

Jean-Michel Basquiat: The Radiant Child

Tamra Davis, Arthouse Films, 2010

Jean-Michel Basquiat was een Haïtiaans/Amerikaanse kunstenaar die snel bekend werd en wiens roem hem net zo snel teveel werd. In drie jaar ging hij van dakloze naar beroemdheid met zijn graffitikunst met politieke en raciale ondertonen, onder bescherming en medewerking van Andy Warhol. Op 27-jarige leeftijd overleed hij aan een heroïne-overdosis. Jean-Michel Basquiat: The Radiant Child is een intieme documentaire die vriendin Tamra Davis over hem maakte. Glenn de Randamie herkent zichzelf in de worsteling met succes en hoe dat kan leiden tot een negatieve spiraal. Hij kampte na zijn plaat Lobi da Basi met een burn out omdat hij paranoïde werd van zijn succes.

Terug naar boven ↑

The Human Contract

Jada Pinkett Smith, OD-Media, Overbrook Entertainment, 2008

De dramafilm The Human Contract draait om succesvolle zakenman Julian Wright (Jason Clarke) die enkel aandacht voor zichzelf heeft. Hij begint een liefdesaffaire met Michael (Paz Vega) die hem aanspoort wat meer roekeloos te leven. Na wat confrontaties blijkt dat beiden een donker verleden hebben dat ze niet aan elkaar willen uiten. In dit fragment zie je de laatste scène van de film, waarin Julian beseft dat hij zijn verleden in de ogen moet kijken om verder te komen in zijn leven. Hij geeft de cijfercode van zijn donkere kamer aan haar waar hij persoonlijke en emotionele foto’s bewaart. De Randamie koos dit fragment om te praten over de liefde, en hoe de ander toelaten in jouw donkere kant een cruciaal onderdeel ervan is.

Terug naar boven ↑

Aziz Ansari: Right Now

Spike Jonze, Netflix, 2019

Right Now is een tv-registratie van comedian Aziz Ansari’s Road to Nowhere-tour. De show gaat over familie, ‘wokeness’ en het sociale klimaat van deze tijd. In dit fragment reflecteert hij op het egocentrisme van millennials en welk effect dat heeft op de band met onze ouders. Met afwisselend een ingetogen en uitbundige energie legt hij bij het publiek de vraag neer hoe goed ze hun ouders eigenlijk kennen, en hoe vaak ze hen zien. Glenn de Randamie kan de stijl van Ansari erg waarderen en haalt er inspiratie uit over hoe je interactie met het publiek aangaat, maar hij herkent zich ook inhoudelijk in dit fragment.

Terug naar boven ↑

Amazing Grace

Sydney Pollack Alan, Elliott, 40 Acres & A Mule Filmworks, Paradiso Filmed Entertainment, 2018

Amazing Grace is een registratie van de opnames van gospel liederen gezongen door Aretha Franklin. Deze plaat was een reactie op de heftige rassenrellen van die tijd. Franklin wilde terugkeren naar de muziek van haar jeugd; liederen van hoop. De beelden werden in 1972 geregisseerd door Sydney Pollack en zijn later in elkaar gezet voor deze documentaire door Alan Ellliot. In dit fragment, waarin ze het nummer Amazing Grace zingt, zien we het achtergrondkoor al snel enthousiast roepen en klappen. Op een gegeven moment wordt het dominee en pianist James Cleveland teveel en draagt hij het pianospel aan iemand anders over. Zelfs Franklin moet kort even gaan zitten, overweldigd door emotie. Glenn de Randamie sluit zijn avond met dit fragment af om te laten zien hoe muziek een religieuze ervaring kan zijn, en hoe sterk de band tussen muzikanten is.

Terug naar boven ↑