Kate Raworth

Het zijn niet meer dan de twee cirkels van een donut – de binnenste cirkel markeert de ondergrens van wat we nog een menswaardig leven kunnen noemen, de buitenste cirkel markeert het maximale dat we kunnen consumeren om de aarde duurzaam en leefbaar te houden. Het lijkt bijna te simpel om te geloven, maar volgens de inmiddels bijna als een goeroe aanbeden Britse econoom Kate Raworth is er voor onze globale samenleving geen alternatief. Alleen door verduurzaming van de economie, gebaseerd op de circulaire grenzen van de donut, zo legt ze in haar bestseller Doughnut Economics, Seven Ways to Think Like a 21st-Century Economist (2017) uit, creëren we een menswaardige én duurzame samenleving voor alle bewoners van de aarde.

Kate Raworth (1970) studeerde economie in Oxford. Al snel raakte ze gefrustreerd door de volgens haar sterk verouderde economische modellen die ze kreeg voorgeschoteld waarin groei als een vanzelfsprekend en onvermijdelijk doel van elk economisch handelen werd gezien.

Na haar studie werkte ze drie jaar in Afrika om micro-ondernemers economisch te ondersteunen. Daarna ging ze voor vier jaar naar New York om mee te schrijven aan het Human Development Report van de Verenigde Naties. Ze was blij dat ze de politieke spelletjes achter zich kon laten en keerde terug naar Oxford om voor Oxfam International te gaan werken.

Haar interesse in de bestrijding van armoede versterkte haar ideeën dat een economie die uitsluitend groei nastreeft, niet meer past in de 21e eeuw. Met de titel van het rapport Grenzen aan de groei van de Club van Rome uit 1972 in gedachten, ontwikkelde ze een revolutionair economisch model dat groei niet meer vanzelfsprekend maakt, maar uitgaat van de circulaire grenzen van een donut. In haar begin dit jaar verschenen boek Doughnuts Economics (een Nederlandse vertaling verschijnt binnenkort bij uitgeverij Nieuw Amsterdam) gaat ze uit van een sociale ondergrens en een ecologisch plafond. Als het lukt onze economische activiteiten binnen deze ‘donut-grenzen’ te houden – een sociale ondergrens en een ecologische bovengrens - is er volgens haar een duurzame economie mogelijk waarin voor elke wereldburger een minimaal welvaartsniveau gegarandeerd kan worden.

Doughnuts Economics werd direct een enorme bestseller. In zekere zin kan het gezien worden als een vervolg op het in 2014 verschenen, even spraakmakende, Capital in the Twenty-First Century van Thomas Piketty, die eveneens concludeerde dat kapitalistische groei de kloof tussen arm en rijk alleen maar groter maakt.

Maar anders dan Piketty, die als econoom traditioneel ingewikkeld formuleert, weet Raworth haar boodschap als concreet verhaal aan de man te brengen. Die eigenschap heeft ervoor gezorgd dat ze inmiddels in de Angelsaksische wereld tot een thought leader is uitgegroeid. Haar internationaal geprezen ideeën zijn van grote invloed bij denkers over duurzame ontwikkeling, vooruitstrevende bedrijven en politieke activisten.

Raworth is een Senior Visiting Research Associate aan het Environmental Change Institute van de Universiteit van Oxford, waar ze les geeft over 'Environmental Change and Management'. Daarnaast is ze Senior Associate bij het Cambridge Institute for Sustainability Leadership.