Gunter Pauli

‘Een bedrijf dat vervuilt door middel van kwik-uitstoot en dat zijn vervuiling terugbrengt met 80 procent, vervuilt nog steeds met kwik. Je kunt niet zeggen dat, omdat ze minder vervuilen, ze het daarom goed doen. Op dit moment geven we beloningen aan bedrijven die "minder slecht" bezig zijn. Dat is raar,' vindt Gunter Pauli. Pauli studeerde economie en bedrijfskunde, maar hij raakt al snel geintereseerd in het milieu en combineert zijn zakelijke kennis om duurzaam te ondernemen.

In 1992 wordt Pauli directeur van het Vlaamse bedrijf Ecover, waarmee hij ernaar streeft enkel biologisch afbreekbare schoonmaakmiddelen te produceren. Zijn energieneutrale bedrijf trekt veel aandacht van internaionale media en Pauli wordt door het milieuprogramma van de Verenigde Naties erkend voor zijn inzet voor het behoud van het milieu. Maar hij komt erachter dat zijn eigen 'milieuvriendelijke' zepen gemaakt worden van palmolie. En voor de productie van palmolie worden veel regenwouden gekapt. Hierdoor is hij naar eigen zeggen medeverantwoordelijk voor de vernietiging van deze regenwouden. Vrijwel gelijk stapt hij op en ziet zijn onwetendheid als een les: zelfs de meest goedbedoelde projecten kunnen soms slecht uitpakken.

In de jaren die volgen blijft Pauli zich inzetten voor duurzaam ondernemen. Zo sticht hij in 1994 het Zero Emissions Research and Initiatives (ZERI), een wereldwijd netwerk van creatieve geesten die naar oplossingen zoeken voor de steeds toenemende problemen in de wereld. Daaruit komt zijn idee van een circulaire economie, in zijn woorden Blue Economy, tot stand.

De naam Blue Economy is ontstaan uit het beeld van de blauwe aarde die de astronauten zagen toen ze zich voor het eerst in de ruimte bevonden. Die blauwe aarde is volgens Pauli een gesloten ecosysteem waarin alles met elkaar in verband staat. In de natuur wordt de uitscheiding van het ene organisme, voedsel voor het andere. Zo zou het ook in onze wereldeconomie moeten gaan, vindt hij. In de video hieronder legt Pauli uit wat Blue Economy precies inhoudt.

Een voorbeeld van Blue Economy in Nederland is Tropicana in Rotterdam, dat binnenkort Blue City genoemd zal worden. Daarin hoopt Pauli de Blue Economy in het klein op te bouwen. In het voormalige zwembad komen verschillende bedrijfjes die van elkaars afval profiteren. Zo geeft een koffiebar zijn koffiedik aan het bedrijf Rotterzwam dat daarop weer oesterzwammen kweekt. De oesterzwammen worden weer doorverkocht aan een restaurant dat er bitterballen van maakt. De CO2 prductie van Rotterzwam wordt weer opgeslagen en gebruikt om Spirulina te kweken, een klein algje vol met vitaminen.

Naast veel boeken en artikelen schreef Pauli 200 kinderfabels. In de fabels brengt hij kinderen in contact met het milieu en hun emoties. Zijn bekendste fabel is The Strongest Tree, welke in meer dan 100 talen werd vertaald. Daarin vertelt een boom over de energieketen waar hij onderdeel van is: hij leeft van de zon die op hem schijnt, de afscheiding van vogels zorgt voor een vruchtbare grond waarvan hij kan leven en ga zo maar door. Ook geeft hij lezingen op verschillende internationale universiteiten over zijn duurzame visie op de economie.