Eero Paloheimo

Ecologische duurzaamheid is het enige redmiddel voor de mensheid, meent de Finse ingenieur Eero Paloheimo (1936). Hij pleit al decennia voor meer duurzame stedenbouw en droomt van ecosteden. Dit zijn volgens hem steden die in alle opzichten zuinig zijn en de omgeving niet vervuilen. Technologie speelt een belangrijke rol om dit te verwezenlijken.

Paloheimo probeerde zijn ideëen voor duurzame stedenbouw aan de man te brengen in Europa, maar dat was tevergeefs. Democratie, zo gelooft hij, is te traag om de crisis op te lossen waar de wereld zich in bevindt. De Fin richtte zijn pijlen op China, waar jaarlijks miljoenen mensen naar steden trekken. Hij denkt dat dit land een essentiële rol speelt bij het veilig stellen van de toekomst voor de mensheid.

Onderdeel van zijn Eco City Master Plan was Mentougou Eco Valley in de Miaofengshan vallei, nabij Beijing. Hier moest een groen Silicon Valley verrijzen, waar twintigduizend mensen konden wonen en waar tien ‘innovatiecentra’ gehuisvest zouden worden. Die centra hadden zich volledig moeten richten op het ontwikkelen van schone technologie en een ecologische levenswijze. Hoewel de voorbereidingen al in volle gang waren, krijgt Paloheimo hier uiteindelijk geen toestemming voor de bouw van deze ecostad. In de uitzending 'Ecomania in China' staat deze worsteling centraal.
 

Paloheimo's plannen voor eco cities maken onderdeel uit van zijn brede visie op het verduurzamen van de wereld, die hij onder andere beschrijft in zijn boek The Way Towards a New Europe. Volgens hem is de aarde ziek en is dit de schuld van de mensheid. In plaats van ziekteverwekker, moeten mensen de rol van dokter aannemen en zorgen dat de aardbol weer beter wordt. Steden vormen hierin een belangrijk beginpunt. Om bij te dragen, moeten steden structurele, duurzame veranderingen doorvoeren op het gebied van infrastructuur en energieverbruik.

Eero Paloheimo behaalde twee doctoraten. Aan de technische universiteit van München haalde hij zijn ingenieursgraad (Das Problem der Sicherheit besonders der durch Biegung beanspruchten Spannbetonbruecken) en hij promoveerde aan de universiteit van Helsinki (The Reliability of Structural Elements and Structures).

Tussen 1987 en 1995 zat Paloheimo in het Finse parlement voor de Groenen. Van 1994 to 1995 was hij voorzitter van de parlementaire commissie Long Term Future Options. Hierna was hij als professor verbonden aan de technische universiteit van Helsinki, tot hij in 2001 met pensioen ging. Hij schreef tien boeken, die onder andere in Engeland, Estland en China werden uitgegeven.