Leoluca Orlando

Orlando studeerde rechten aan de Universiteit van Palermo. Na kort in het buitenland gewerkt te hebben gaat hij in 1976, als lid van de Christendemocraten, de politiek in. Hij wordt juridisch adviseur van Piersnati Mattarella, die in 1978 verkozen werd als president van de regionale regering in Sicilië. Leoluca en Mattarella waren fel tegenstander van de Sicilliaanse maffia, die in deze periode het eiland in hun greep houdt. De werkzaamheden van Mattarella komen bruut ten einde in 1980, wanneer hij door de criminele organisatie die hij jarenlang bestreed wordt vermoord.

Op aansporen van onder anderen de broer van Mattarella stelt Orlando zich in 1985 verkiesbaar voor het burgemeesterschap van Palermo. Hij voert zijn ambt uit tot 1990 en verzet zich opnieuw tegen de heerschappij van de maffia in zijn stad, met vele bedreigingen tot gevolg. Hij ontketent de Palermitaanse lente en dringt de invloed van de organisatie in de regionale politiek terug. In 1993 wordt Orlando opnieuw gekozen tot burgemeester, met ruim 75 procent van de stemmen. In 2000 treedt hij af, maar in de jaren die volgen blijft hij actief in de politiek.

In 2012 wordt Orlando opnieuw met een grote meerderheid gekozen tot burgemeester van Palermo. Ditmaal keert hij zich niet hoofdzakelijk tegen de maffia, maar tegen het landelijke beleid van Italië ten opzichte van migranten. Als gevolg van de vluchtelingencrisis komen er wekelijks duizenden vluchtelingen aan op Sicilië.

In zijn stad heeft hij de verblijfsvergunning afgeschaft en pleit hij voor het recht op woonruimte, werk en gezondheidszorg voor migranten, ongeacht hun verblijfsstatus. Hij presenteert zijn vooruitstrevende beleid tijdens het Global Parliament of Mayors, dat afgelopen september georganiseerd werd in Den Haag door de Amerikaanse politicoloog Benjamin Barber.