Kaouthar Darmoni (Tunis,1968) is dr. in de vergelijkende cultuur- en communicatiewetschappen (afgestudeerd aan de Sorbonne in Parijs). Van oorsprong Tunesische, praat Nederlands met licht Frans accent. Schakelt soms in gepassioneerde betogen regelrecht over op Frans of Arabisch. Haar oma groeide nog op in een harem. Kaouthar (spreek de 'th' uit als in 'thumb') beschouwt zichzelf als iemand die door de ogen van een outsider naar Nederland kan kijken, vooral waar het de man/vrouw verhoudingen in de samenleving betreft. 'Wie uit moslim-Arabische landen afkomstig is, is extra alert op mannelijke dominantie en hoe vrouwen daarmee omgaan'.
Darmoni is docente Cultuur en Media aan de UVA (Film- en tv-wetenschappen), geeft trainingen intercultureel management en communicatie en heeft haar eigen school voor Oriëntaalse dans. Hield in maart 2005 de Aletta Jacobslezing aan de Rijksuniversiteit Groningen. Verbaast zich regelmatig over de neiging van Nederlandse zakenvrouwen tot óf het kopiëeren van topmannen-gedrag, óf concentratie op het moederschap. In plaats van het huidige calvinisme en de slachtoffermentaliteit zou zij graag zien dat vrouwen in Nederland zich fysieker en vrouwelijker durfden te presenteren.
Centraal thema voor haar is een opmerkelijke parallel die ze ziet tussen de Nederlandse cultuur en de moslim-cultuur (en die veel minder aanwezig is in Scandinavische en mediterrane culturen): 'Als je met jezelf afspreekt om emoties en intuitië en lichamelijkheid alleen privé toe te laten, wat is dan eigenlijk het verschil tussen jou en een aan huis gekluisterde moslim-echtgenote die niet geacht wordt zich te manifesteren in de buitenwereld? Waarom zie ik vrouwelijke managers zich hier zo neutraal kleden en gedragen i.v.m. bv. Italiaanse en Franse zakenvrouwen?'.
De lessen die ze geeft in Oriëntaalse dans beschouwt ze als een middel tot vrouwelijke empowerment. 'Als zakenvrouwen en managers meer contact hebben met hun oerkracht zijn ze hopelijk minder geneigd tot een schizofreen leven: de emoties en fysieke vrouwelijkheid voor de prive-situatie thuis, maar buitenshuis rationeel en zakelijk, met neutrale dresscode en in ontkenning van moederlijke kwaliteiten. Hopelijk bevrijdt Oriëntaalse dans deze vrouwen van hun bestaan als enkel maar brein'.