Simón José Antonio de la Santísima Trinidad Bolívar y Palacios, kortweg Simón Bolívar (1783-1830) was een Zuid-Amerikaanse vrijheidsstrijder. Hij stond aan de wieg van de landen Panama, Colombia, Ecuador, Peru,Venezuela en Bolivia. Dat laatste land is naar hem vernoemd. In Latijns-Amerika staat Simón Bolívar bekend als El Libertador, ofwel ‘De Bevrijder.’
Simón Bolívar wordt in 1783 geboren in Carácas, maar gaat op jonge leeftijd voor zijn opleiding naar Spanje. In 1807 keert Simón Bolívar terug naar Venezuela als de oudere broer van Napoleon, Jozef Bonaparte, is benoemd tot koning van Spanje en de Spaanse koloniën. Simón Bolívar maakt deel uit van de verzetsbeweging tegen Spanje.
In 1813 leidt Simón Bolívar een invasie in Venezuela en arriveert hij in Merida waar hij zijn bijnaam El Libertador krijgt. Op 6 augustus 1813 verovert hij Carácas en wordt de republiek Venezuela uitgeroepen. Vervolgens trekt Simón Bolívar naar Colombia waar hij aanvoerder is van de nationalisten. In 1814 verovert hij Bogotá. Na een aantal militaire nederlagen wijkt Simón Bolívar in 1815 uit naar Jamaica waar hij met de hulp van de Haïti in 1816 weer een aantal gebieden weet te veroveren. In 1819 wordt Colombia toegevoegd aan de gebieden die niet meer onder Spaanse controle staan. Aan het eind van datzelfde jaar roept Simón Bolívar de ‘Republiek van Groot Colombia’ uit: een federatie bestaande uit grote delen van het huidige Venezuela, Colombia, Panama en Ecuador. Simón Bolívar wordt zelf president van de republiek.
In 1824 wordt hij president van Peru waar hij de strijd tegen de Spanjaarden leidt. In 1825 wordt de Republiek Bolivia naar Simón Bolívar vernoemd. In 1827 valt de ‘Republiek van Groot Colombia’ uit elkaar en in 1828 treedt Simón Bolívar terug als president. Op 17 december 1830 overlijdt hij in het Colombiaanse Santa Marta aan tuberculose.