Het woord flexicurity wordt als eerste gebruikt in Denemarken om een nieuw model voor de organisatie van de arbeidsmarkt aan te duiden. Het is een combinatie van een soepel ontslagrecht en een pro-actief banenmarktbeleid.
In de Europese Unie is er aandacht voor dit model, omdat het een antwoord kan zijn op de vraag hoe economische groei bereikt wordt, zonder de sociale zekerheid af te breken. Er zijn vier speerpunten in het beleid.
Ten eerste is er sprake van flexibilisering van de arbeidsmarkt door flexibele en betrouwbare contracten. Daartegenover moeten betere sociale voorzieningen staan: een passend verzekeringsstelsel, een effectief en actief banenmarktbeleid en tot slot duidelijke regelingen rondom (bij-)scholing.