Semco-stijl: een wereldwijde bestseller en inspiratiebron. In vier stappen naar meer openheid, liefde en vertrouwen.
Stap 3: openheid
De werknemers van Semco hebben allemaal inzicht in wat hun managers verdienen en in de financiële cijfers van het bedrijf. Semco biedt zelfs cursussen voor werknemers aan om ze een bedrijsfsbalans te leren lezen.
De werknemers van Semco hebben zelf besloten over de winstdeling van het bedrijf. Iedereen, directeur of fabrieksmedewerker, heeft recht op precies hetzelfde stukje van de winst.
Een bedrijf dat geheimzinnig doet met zijn informatie als het goed gaat, verliest in slechte tijden het recht om een beroep te doen op solidariteit en om concessies te vragen.
Stap 4: democratie
Democratie is een hoeksteen van de Semco-stijl. Bij belangrijke beslissingen zoals winstdeling of verhuizingen hebben alle werknemers een directe stem. Ook hebben ze de mogelijkheid om hun eigen bazen te evalueren. Wanneer het Ricardo Semler opvalt dat sommige managers een lage score halen bij de evaluatie door hun ondergeschikten acht hij de tijd rijp voor de volgende stap. Waarom zouden werknemers hun eigen baas niet kiezen?
In een fabriek waarin iedereen financieel betrokken is bij het succes, is het idee om ondergeschikten te vragen hun toekomstige bazen zelf te kiezen heel verstandig
De managers van Semco mogen zelfs hun eigen salaris bepalen. Zij vertellen hun bazen wat ze graag willen verdienen. Ze weten wat anderen met soortgelijke verantwoordelijkheden bij Semco verdienen en kijken daarnaast naar het salaris van vrienden met een vergelijkbare achtergrond en naar hoeveel geld ze nodig hebben voor hun levensonderhoud. De praktijk wijst uit dat bijna iedereen een realistisch salarisvoorstel doet.
Met uitzondering van zes mensen bepaalde iedereen een salaris dat spoorde met onze verwachtingen. Bij vijf van de zes uitzonderingen kenden mensen zichzelfeen lager salaris toe dan dat we verwacht hadden.
Tot slot
Deze vier stappen naar succes leggen Semco geen windeieren. De omzet van het bedrijf stijgt van $30 miljoen in 1988 naar $212 miljoen in 2003. Semler is op papier nog steeds directeur van het bedrijf, maar bemoeit zich in de praktijk nog weinig met Semco. Hij heeft er geen kantoor meer en houdt zich niet meer bezig met de besluitvorming. Het is de kern van zijn filosofie.
Mijn rol is die van een katalysator. Ik probeer een context te creëren waarin anderen beslisingen nemen. Succes betekent dat ik ze niet zelf hoef te nemen.