“Al tijdens mijn studie droomde ik ervan bij de televisie te gaan werken. Helaas was het voor meisjes niet mogelijk om mijn vakgebied te bestuderen in Saoedi-Arabië zelf. Ik hoop dat dit ooit mogelijk wordt, dan kan ik aan de Koning Saud-universiteit misschien mijn masterdiploma behalen.
Werken wordt voor Saoedische vrouwen steeds vanzelfsprekender. Voor mij is het essentieel om te werken, zodat ik mezelf kan bewijzen. Vrouwen worden in dit land niet genegeerd en ze hebben rechten en plichten. Het is wel zo dat de zorg voor man en kinderen op de eerste plaats moet staan, maar op de tweede plek staat het werk.
Il Ikhbarija is een traditionele Saoedische tv-zender. Dat is de reden dat ik voor dit station ging werken. Ik werd er in het diepe gegooid – na een maand training werd ik al voor de camera gezet. Gelukkig wist ik door hard te werken snel geliefd te worden. Dat is het allerbelangrijkste voor een presentator, om populair te zijn.
Il Ikhbarija is een zender die behalve politiek nieuws ook een medisch programma heeft dat ik presenteer. We hebben veel kijkers.
Mijn werkdagen beginnen met het lezen van de kranten. Wat is er gebeurd, kunnen we hectische nieuwsuitzendingen verwachten? Dan ga ik naar de make up en daarna naar de montagekamer, waar de eindredacteur de uitzending beoordeelt. Ook spreek ik met de correspondenten de vragen door. Als ik het nieuws heb gepresenteerd ga ik terug naar de redactie om de volgende uitzending voor te bereiden. Gelukkig woon ik dicht bij mijn werk en hoef ik dus geen chauffeur te regelen om me te halen en te brengen. Zelfs wanneer er groot nieuws is en ik zo snel mogelijk op de redactie moet zijn kan ik lopend nog binnen 5 minuten ter plaatse zijn.
Hier op de redactie zijn we net één grote familie. We helpen elkaar om het beste programma te maken. Het is zo dat mannen en vrouwen op aparte afdelingen werken, maar we kunnen elkaar bellen en er zijn vergaderingen samen. Die strikte scheiding is voor ons niet zo belangrijk, we denken er gewoon niet veel over na. We worden er niet toe gedwongen, het is onze traditie en we kiezen er zelf voor.
Wij zijn hier helemaal niet primitief en slecht opgeleid – we hebben gekozen om modern te zijn op onze eigen voorwaarden. Ik ben moslim, dus ben ik ook modern, want ik geloof dat wie moslim is altijd modern is. In de Koran vinden we zoveel aanwijzingen van die moderniteit: daar kunnen we al lezen over vrouwenrechten. De Koran schrijft ook gelijkheid tussen man en vrouw voor. Er is altijd sprake van gelijkheid: in de Koran staat bijvoorbeeld niets over een verbod om te werken voor vrouwen. Achter elke succesvolle man staat een vrouw, zeggen wij. We proberen in ons programma elke week een vrouwelijke wetenschapster of expert op te voeren, om te laten zien dat hoogopgeleide vrouwen geen uitzondering meer zijn.
Ik ben nog ongetrouwd. Het is niet meer zo dat meisjes op hun 15e of 16e moeten trouwen en dat ze daarna als betreurenswaardige overblijvers worden gezien. Alles wat ik erover kan zeggen is dat het van God zal komen. Het kan vandaag zijn, morgen, of over een jaar. Als God het wil, stuurt hij iemand op mijn pad. Ik heb nu nog veel steun aan mijn vader en moeder. Mijn vader is medicus en helpt me vaak met mijn programma. Mijn moeder steunt me ook in mijn carrière. De profeet zegt in een hadith dat de mensen die onze vriendschap het meest verdienen eerst de moeder en dan de vader zijn. De moeder, en de vrouw in het algemeen, heeft dus een hoge status in de Islam."