“Ik heb altijd al dokter willen worden. Een arts kan heel veel mensen helpen. Als meisje vond ik het leuk om te leren, en mijn familie moedigde me daarin aan. Mijn vader vond het leuk dat arts mijn droombaan was en zorgde ervoor dat ik geneeskunde kon gaan studeren. Toen ik trouwde, was mijn man net zo behulpzaam. Promoveren en kinderen krijgen heb ik tegelijkertijd gedaan – hij was een belangrijke steun voor me. Het leven zit vol met dingen die je beter met twee breinen kan doen dan met één.
Er is veel veranderd sinds de tijd dat ik student was. De studie zelf niet zozeer, maar wel ideeën in de samenleving over vrouwelijke geneeskundestudenten. Vroeger waren ze bang dat vrouwelijke artsen niet zouden trouwen, of dat we ons zouden distantiëren van onze conservatieve opvoeding. Nu ze zien dat we gewoon deel uitmaken van de samenleving, moedigen ze hun dochters juist aan om hetzelfde beroep te kiezen.
Als vrouw kan je in onze samenleving alles doen, zolang je aan bepaalde maatschappelijke criteria voldoet. Er zijn veel vrouwelijke dokters – dat sluit de Islam zeker niet uit. Segregatie van mannen en vrouwen is in het ziekenhuis niet mogelijk, maar dat heeft ook geen prioriteit. We houden ons bezig met het verbeteren van de zorg, niet met segregatie. De Islam is ook niet tegen IVF of anticonceptie – in tegendeel. Vrouwen mogen de komst van hun kinderen zeker spreiden, dat is zelfs wenselijk.
In het handelswezen hebben vrouwen nu al stemrecht. Dat is iets nieuws, maar ik weet zeker dat vrouwen ook politiek stemrecht zullen krijgen. Wat autorijden betreft; ik denk dat we andere prioriteiten hebben. Het verkeer in Riyad is ontzettend druk dus het is niet in ons belang nog meer auto’s op straat te krijgen. Als je iets wil, zoals autorijden, moet je eerst bij jezelf nagaan of je het ook daadwerkelijk nodig hebt. Ieder van ons heeft een zoon, een man, een vader of een chauffeur die ons overal naar toe kan brengen. Dat is een privilege.
Wat betekent ‘zeer religieus’? Ik probeer zoveel mogelijk binnen de Islamitische context te leven, en dat geldt voor negenennegentig procent van de Saudi’s. Wij kennen geen tweedeling tussen ‘niet religieus’ en ‘wel religieus’; we zijn allemaal moslims. Als jij een vrouw ziet die haar gezicht niet bedekt terwijl ik dat wel doe, wil dat niet zeggen dat ik religieuzer ben dan zij. In sommige situaties is het beter je gezicht te bedekken, in andere niet; als je de regels van de Islam maar volgt.
In de Koran staat: ‘als je één persoon helpt om te leven, als je één leven redt, is het alsof je de hele mensheid gered hebt.’ Wanneer iemand hulp nodig heeft moet je die geven – ongeacht of die persoon nu moslim of christen, zwart of wit is.”