Zo analyseert Bremer de besluiten rond zijn decreet tot de ontmanteling van Saddams Bath-partij. “De fout die ik daar gemaakt heb is dat ik dit proces in handen heb gegeven van Iraakse politici. Daardoor is het een speelbal geworden van de politiek.” Ook spreekt hij over zijn inschattingsfouten met betrekking tot de aanpak van de opstandelingen. “Wij waren op zoek naar de centrale comando van de opstandelingen, maar het bleek dat we iets zochten dat er helemaal niet was.”

Bremer geeft een uniek inzicht in de keiharde machtstrijd die er achter de schermen in Washington plaats vond over het Irak-beleid. Hij doet een boekje open over zijn persoonlijke conflicten met Donald Rumsfeld. “Meneer de President, eerlijk gezegd maak ik me zorgen over de fanatieke druk van het Pentagon op de politieke staf. Die is bedoeld om mij tot zondebok te maken.” In Tegenlicht een portret van een diplomaat met een onmogelijke missie.

In april is het precies drie jaar geleden dat de Amerikaanse troepen optrokken naar Bagdad om het regime van Saddam Hoessein omver te werpen. Paul Bremer kreeg de zware taak om het gezag in het door oorlog verwoestte land op zich te nemen als speciale afgezant van President Bush en als bewindvoerder van de coalitietroepen. Met als taak het democratiseringsproces in Irak op gang te brengen, kon Bremer eigenhandig wetten schrijven, het Irakese leger naar huis sturen, ministers benoemen en een nieuwe grondwet initieren. Daarom werd hij ook de onderkoning van Irak genoemd.

Voor het eerst sinds zijn terugkeer uit Irak verschijnt Bremer voor een Europees publiek in een uitgebreid interview voor Tegenlicht.

Regie: Shuchen Tan
Research: Gijs M. Swantee, Hassnae Bouazza
Productie: Madeleine Somer, Karin Spiegel
Eindredactie: Doke Romeijn, Frank Wiering