De verkiezingen van 28 januari aanstaande zijn belangrijker dan ooit. Gaan de Israëliërs kiezen voor vrede en democratie, en kiezen ze daarmee voor een staat met duidelijke grenzen en integratie met de andere landen in het Midden-Oosten, of steunen ze blijvend de apartheid en bezetting en kiezen ze voor de status van een gehate staat te midden van de andere landen?

Voor het eerst in 35 jaar zijn er twee kandidaten voor het premierschap die duidelijk beide polen vertegenwoordigen; Ariel Sharon, vader en architect van de Joodse nederzettingen, en Amram Mitzna, die binnen drie maanden leider werd van de Arbeiders Partij. 

Nieuwkomer Mitzna’s voornemen is, als hij premier wordt, te beginnen met de evacuatie van alle Joodse nederzettingen op de Gaza-strook en ‘West Bank’. Mitzna rekent op steun van het Israëlische publiek en hoopt, na twee jaar van bloedvergieten, medestanders te vinden voor zijn impopulaire agenda. Interessant is het gegeven dat Amram Mitzna, tot voor kort de burgemeester van Haifa, gedurende de Libanon-oorlog de enige hoge officier in het leger was die de toenmalige minister van defensie Ariel Sharon ervan beschuldigde dat hij Israël naar een catastrofe zou leiden. Gedurende de eerste Intifada was Mitzna de hoogste commandant.

De komende verkiezingen gaan de toekomst van Israël bepalen voor de komende jaren; wannneer Sharon wint, komt er naar alle waarschijnlijkheid een rechtse regering en een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten. En als Mitzna wint is er kans op een burgeroorlog in Israël.

Documentairemaker Eitan Wetzler maakt een persoonlijke zoektocht naar deze onbekende nieuwkomer op het politieke toneel in Israël. Wetzler probeert een antwoord te vinden op de vraag of Mitzna werkelijk een alternatief is, en waarom er nog steeds Israëliërs op Sharon stemmen, ondanks de afgelopen jaren van ellende en bloedvergieten.

Regie: Eitan Wetzler