Abraham Kuypers antihomowet, 11.19
Veel erger moest het niet worden, zo vonden Abraham Kuyper en de orthodox-christelijke zijnen. Een zekere criminoloog Aletrino had in 1901 beweerd dat homoseksualiteit oftewel ‘uranisme’ geen ziekte was maar een natuurlijk fenomeen. Voor Abraham Kuyper toonde het onderzoek duidelijk aan dat wetenschappelijk onderzoek dat losgezongen was van religie de “christelijke grondslagen van het volksleven” zou aantasten. Een maatschappelijk gevaar dus, dat alleen beperkt kon worden met een antihomowet en het behoud van bijzonder onderwijs. En zo leidde voor homo’s een vooruitgang binnen de wetenschap tot een achteruitgang binnen de maatschappij.Jolanda van der Lee verdiepte zich in het politieke misbruik van de bijkans universele afkeer van homoseksualiteit in het begin van de twintigste eeuw en schreef het artikel Bezield door gedeelde afkeer voor academisch tijdschrift Religie & Samenleving.De cultuurhistorica is te gast.
