Schedelmeetkunde, 10.41
Schedel- en rassenkunde
Schedelmetingen en huidskleuronderzoek. Het waren gewone bezigheden gedurende de 19e eeuw. Meten was weten, en dat gold ook voor onze kennis van de menselijke soort. Objectieve categorisering heette het werk van de zogenoemde fysisch antropologen. Dat hun rassenkunde nadien in zeer kwaad daglicht kwam te staan, dat er superioriteitswaan mee zou worden gelegitimeerd, konden zij niet of nauwelijks voorzien. Toch dringt de erfenis van de rassenkundigen verder door dan ons lief is. Ingesleten denkbeelden over normaal en niet-normaal, beschaafd en achterlijk uiterlijk, zitten dieper in ons innerlijk behang dan we voor wenselijk houden. Een gesprek met Fenneke Sysling, schrijfster van ‘De onmeetbare mens’, een studie over schedelmeting en rassenkunde in ‘Ons Indië; en met Linda Roodenburg, die het boek ‘Zie de mens’ schreef, over de invloed van eugenetica en rassenkunde op onze waarneming.
