Waarom begon je met dit experiment?

"Ik was alweer een jaar vrijgezel en had nog steeds liefdesverdriet, altijd die anderhalve week voor mijn menstruatie, in die kloterige PMS-dagen, als ik mezelf onaantrekkelijk en boos voelde, miste ik hem. Rationeel wist ik dat het beter was zo, maar in die dagen kon ik dat niet goed voelen. Ik wilde het beter begrijpen en besloot om me een jaar over te geven aan mijn feminiene cyclus. Er is weinig mainstream kennis over en in boeken, films en series zie je bijna nooit een vrouw menstrueren, of ovuleren. En dat terwijl het voor de helft van de wereldbevolking een niet te negeren aspect van het leven is. Mij beinvloedt het tenminste vrij erg."

Wat moeten we beslist weten over de menstruatiecyclus? 

"Tijdens het schrijven van mijn boek kwam er een ander boek uit, Period Power, waarin alles wat ik ervaar tijdens mijn cyclus wetenschappelijk wordt onderbouwd. Bjvoorbeeld dat ik op bepaalde dagen extra geil ben en op andere dagen juist totaal futloos.  

De menstruatiecyclus leest als seizoenscyclus, maar dan in ommenabij 28 dagen in plaats van 365. 

Winter: Dit is dag 1 van je cyclus. Dan ben je ongesteld, dan is je intuïtie sterk en train je stilstand. 

Lente: Je hebt tomeloze energie, zit vol ideeën. Ik zou dan wel vier mensen financieel kunnen onderhouden met alle concepten die ik dan bedenk. Ik voel me aantrekkelijk en slank.

Zomer: Dit begint rond dag 14. Tijd voor je eisprong, je bent zeer sociaal. Ik ben dan extra geil en voel de drang me mooi aan te kleden. Ik sta dan - gevoelsmatig - extra open, alles komt meer binnen. Ook als ik bijvoorbeeld door een museum loop. Knappe mensen vallen me extra op.

Herfst: De PMS begint, ik keer naar binnen toe en reflecteer, ben bozer op onrecht en zie wat ik anders wil in mijn leven en deze wereld. Ik ben een aantal kilo zwaarder, heb constant honger en heel vermoeid."

Ook is door dit onderzoek mijn begrip van de vrouw veel breder geworden. Ik ‘mag’ meer dan ik ooit dacht. We leven nou eenmaal in een maatschappij waar voor vrouwen al eeuwenlang bepaalde ongeschreven regels gelden: Je mag sexy zijn, maar niet geil. Sportief, maar niet sterk. Aanwezig, maar niet te actief, want dan ben je ‘heftig’. Leven volgens de regels van het feminiene ritme biedt vrouwen veel meer vrijheid."

Als je je overgeeft aan je terugtrekken en stilstaan in de winter is het niet langer normaal om het vliegtuig naar Thailand te pakken. Als mensen weten wanneer ze verminderd productief zijn zou dat een daling in burn-outs kunnen veroorzaken. 

Het is niet zo dat alles dat ik nu zeg enorm nieuw is, we weten dit al eeuwen, maar sinds de heksenjachten in de 16e en 17e eeuw, wordt ‘vrouwenkennis’ afgestraft en minder serieus genomen. Over hormonen en of chagrijnig zijn tijdens je menstruatie lees je wel eens in vrouwenmagazines, maar eerlijk is eerlijk, die worden weer ‘minderwaardig’ bevonden dan bijvoorbeeld de kwaliteitskranten. En kijk naar de wetenschap, we zijn met z’n allen veel later onderzoek gaan doen naar het vrouwelijk lichaam dan die van de man. We weten nog zó weinig."

Wat zou er nog meer gebeuren als het feminiene ritme de norm wordt? 
"Je kan hier eindeloos over door filosoferen, maar in de kunst bijvoorbeeld kan het een kentering zijn in hoe we verhalen vertellen. Nu volgen romans vaak hetzelfde ritme, het plot is het belangrijkste en er staat een conflict centraal. Ik ben benieuwd naar een meer feminien schrijven; zouden verhalen fragmentarischer worden, een andere opbouw kennen? Wordt het conflict minder belangrijk omdat de zomer (het licht) even belangrijk is als de winter – het donker? Ik voorspel dat meerdere verhalen naast elkaar zouden mogen bestaan.

In mijn boek vraagt een bedpartner mij bijvoorbeeld hoe mijn vorige relatie uitging. Ik antwoord dat er vier verschillende verhalen zijn. Allemaal zijn ze waar, maar in welke ik het meest geloof,  hangt af van het moment dat het wordt gevraagd."