‘Een kunstenaar waar ik echt heel veel inspiratie van krijg is Marina Abramović. Zij is een van de grootste performance kunstenaars van dit moment. Ik vind het heel vet hoe ze haar grenzen opzoekt.
Voor haar performance The Artist is Present zat ze drie maanden lang, zes dagen per week op een stoel in het Museum of Modern Art in New York. Bezoekers konden tegenover haar zitten en Abramović staarde terug. Haar idee erachter was om iedereen dezelfde tijd en dezelfde aandacht te geven. Haar werk riep meteen veel op: mensen moesten huilen, lachen, werden emotioneel. Ik vind het idee dat iedereen dezelfde aandacht krijgt heel mooi, want we krijgen door racisme, seksisme en discriminatie niet allemaal dezelfde hoeveelheid tijd en aandacht voorgeschoteld.
Ook bouwt Abramović geen hok om haar kunst heen. Toen ik net muziek begon te maken voelde ik heel erg de druk om commercieel werk te maken. Dat grenzeloze "geen hok om iets bouwen" heb ik heel erg van haar geleerd. Het werkt voor mij als maker heel bevrijdend om dingen te maken zonder dat je jezelf dingen oplegt en zonder hokjes en grenzen daaromheen te plaatsen.'