Mijn boekenkast… is eigenlijk verdeeld over het hele huis. Ik heb een kleine boekenkast die van mijn opa geweest is, dan heb ik in onze werkkamer nog een paar boekenplanken en onder de bank liggen de boeken die ik niet leuk genoeg vind om tentoon te stellen.
Op mijn nachtkastje ligt nu… een hele stapel boeken die ik allemaal tegelijk aan het lezen ben. Onder andere Congo van David van Reybrouck.
Ik lees het liefst… in mijn fauteuil met een van mijn katten op schoot.
Ereplaats voor: het werk van Mohamed Choukri. Door hem heb ik veel bijgeleerd over Marokko; over hoe zwaar het leven daar kan zijn, over de armoede en de effecten van de kolonisatie. Zijn werk schuwt geen enkel thema: geweld, drugs, prostitutie. Het is hard, rauw en fascinerend.
Mijn favoriete taal om in te lezen is... Voor ik veel werk van Nederlandse schrijvers ging lezen voor Mondo, las ik eigenlijk voornamelijk Engels. Ik heb in Londen gewoond toen ik 19 was en struinde daar altijd alle tweedehandsboekwinkels af. Daarna ben ik altijd veel Engelse schrijvers blijven lezen.
Mooiste inzicht uit een boek: In Londen ontdekte ik ook het werk van Donna Tartt. In het prachtige The Secret History schrijft ze dat de grootste eenzaamheid is dat je, hoe dicht je ook bij iemand komt, nooit echt kunt weten wat een ander denkt. Dat is me altijd bijgebleven.
Je leert mensen pas écht kennen via hun boekenkast. Vanaf vandaag duikt Mondo daarom elke week in de boekenverzameling van een cultuurmaker. We trappen af met onze eigen Nadia Moussaid.
Boeken-cv
#1 't Hooge Nest
Roxane van Iperen
'Dit boek raad ik iedereen aan. Roxane van Iperen heeft ontzettend gedegen research gedaan en die ook nog weten te verpakken in een roman die je helemaal meesleept. Door ‘t Hooge Nest heb ik een beeld gekregen van hoe het er in Amsterdam aan toeging in de allereerste fase van de Duitse bezetting: hoe de eerste mensen geëxecuteerd werden, hoe de Joodse buurt langzaam in een getto veranderde. Ik moet er nu steeds weer aan denken als ik langs de plekken uit het boek fiets.
Het mooie vind ik dat Van Iperen ook laat zien welke strijd er hier geleverd is; dat veel mensen zich niet zomaar overgaven, dat ze in opstand kwamen. Opkomen voor je medemensen, niet zomaar accepteren wat je opgelegd wordt: dat is wat het verschil maakt. Dit boek is een schitterend eerbetoon aan hen die zo dapper zijn geweest. De hoofdpersonages, de joodse zussen Janny en Lien Brilleslijper, maken zulke gruwelijkheden mee en tonen zo ongelooflijk veel moed. Het is heel erg belangrijk dat we verhalen zoals dat van hen blijven vertellen.'
#2 Just Kids
Patti Smith
'In dit boek schrijft muzikant Patti Smith over de liefde tussen haar en Robert fotograaf Robert Mapplethorpe. Het speelt in het New York van de jaren zestig en zeventig, voor het zo hip en rijk was. Je krijgt een heel mooi beeld van die spannende tijd in dat smerige, gevaarlijke New York, dat een broeinest voor creativiteit was. Jimi Hendrix, Joni Mitchell, Andy Warhol: ze komen allemaal langs.
Maar wat ik vooral zo ontroerend vond aan Just Kids is het schitterende liefdesverhaal tussen die twee kunstenaars. Ik wist al hoe het ze later is vergaan - dat ze uit elkaar zijn gegaan omdat hij eigenlijk gay was, dat hij is gestorven aan aids - maar juist het besef dat die liefde zo tijdelijk was, maakt het nog ontroerender. Prachtig om te lezen hoezeer ze elkaar intrigeerden, hoe ze samen moesten zien te overleven, hoe ze elkaar hielpen zich te ontplooien als kunstenaar. Mijn vriend is fotograaf en ik herken ons er ergens wel in: dat gevoel dat je die ander zijn succes zó erg gunt. Het is pure liefde wat Patti Smith hier heeft omschreven, ook al zijn ze daarna niet bij elkaar gebleven. Ook de kortere relaties in je leven kunnen heel waardevol zijn.'
#3 Onderworpen
Michel Houellebecq
Wat ik zo boeiend vind aan het werk van Michel Houllebecq, is dat hij je de smerige kant van de mens laat zien. Hij neemt je mee in de duistere gedachten van zijn personages, in hun disfunctionele relaties. Ik vind het heerlijk om te lezen, omdat ik denk dat we die zwarte kant allemaal in ons hebben. Er zit een eerlijkheid in het werk van Houllebecq die ik veel interessanter vind dan zoetsappige verhaaltjes.
Daarnaast zijn zijn romans vaak spannende gedachte-experimenten. Soumission bijvoorbeeld, zette me aan het denken over de vraag: wat zou er gebeuren als er een islamitische president aan de macht kwam? Houllebecqs werk schuurt. Hij legt de spanningen in de maatschappij bloot. Zijn werk is ook heel actueel gezien de aanslagen van de afgelopen twee weken in Europa.'
De fantastische serie The Savages (Les Sauvages) draait om een soortgelijk thema als Onderworpen. Daarin wordt een politicus met een Algerijnse achtergrond verkozen tot president. Hij is populair, maar onder de moslims in de banlieues heerst ook wantrouwen tegen hem, wat ertoe leidt dat een jonge geradicaliseerde jongen een aanslag op hem pleegt.
Er zit een waanzinnig goede scène in, waarin de president de jongen de aanslag vergeeft. Hij zegt dan: ‘Wij zijn allemaal wilden (savages).’ Hij benoemt daarmee dat elk mens in staat is kwaad te doen. Ik vind dat een ontzettend belangrijk punt, dat ook in het werk van Houllebecq steeds terugkomt. Als we onze eigen duistere kanten niet willen erkennen, ontwikkelen we ons ook niet als samenleving.'