Skateboarder Roos Zwetsloot (Zeist, 27 juli 2000) werd als kind 'klimroos' genoemd omdat ze nooit stil kon zitten.
Roos is niet moe te krijgen, tomeloze energie. Ze combineerde om die reden lange tijd twee sporten op het allerhoogste niveau – hockey én skateboarden – maar besloot in 2018 zich volledig op het skaten te concentreren. Ook met het oog op de Olympische Spelen.
Kort na die beslissing sloeg het noodlot toe: tijdens een training voor de World Cup in Rotterdam scheurde Roos haar voorste kruisband af. Een operatie en maanden van revalideren bij de KNVB in Zeist volgden. Maanden van afzien, vaak in eenzaamheid, waarin soms de twijfel toesloeg. Kan ze nog op haar lichaam vertrouwen, is de knie sterk genoeg voor skaten op topniveau en kan ze de Spelen van Tokyo nog halen?
Inmiddels is Roos weer fit en heeft ze de eerste wedstrijden achter de rug. Ze is nog niet op haar oude niveau maar het gevoel is goed en Roos haar Olympische droom is allesbehalve aan duigen.
Wil je weten hoe het allemaal begon? Bekijk de tijdlijn hieronder.
Als tweejarig meisje is Roos al een stuiterbal. Haar capriolen heeft ze ook niet van een vreemde. Samen met papa Zwetsloot en grote zus Isabel zet Roos regelmatig de boel op stelten.
‘Ik begon eerst met hockey bij SV Phoenix in Zeist. Echt een familieclub, waar iedereen elkaar kende en zo. Daar hockeyde ik lang alleen maar voor de lol, tot ik op m'n twaalfde naar Kampong in Utrecht ging.'
Als kind van 4 of 5 begin je met funkey: spelletjes doen met een bal en veel bewegen. Als je zes bent, kom je in de F'jes en speel je met z'n drieën op een klein veld. Als je ouder wordt, wordt het veld steeds groter net als je team: vanaf je twaalfde (in de C-jeugd) speel je met een elftal op een heel veld. Daarna stroom je door naar de B- en A-jeugd.
Als achtjarig meisje krijgt Roos van haar vader haar eerste skateboard. 'Van de Bart Smit, maar die vond ik eigenlijk niet zo mooi. M'n opa won een andere in een loterij en daar ben ik voor het eerst op gaan skaten.' Bekijk de video om te zien hoe dat ging.
Net doen alsof je een pro bent en je eigen skatebaan bouwen: Roos doet het even. En ze is niet bang om te vallen...
Op haar twaalfde maak Roos de overstap van hockeyclub SV Phoenix naar Kampong in Utrecht. 'Dat vond ik lastig in het begin, alles was nieuw. Uiteindelijk heb ik daar ook vriendinnen gevonden en zit je opnieuw bij een team waar je iedereen kent.'
Zodra Roos haar hockeyleventje bij Kampong op de rails heeft, pakt ze ook het skateboarden op. 'Ik ging vaak naar het parkje dicht bij mijn huis, skatepark Zeist.' Bekijk de video om te zien of Roos als 'hockeykakker' tussen de skatejongens past.
Dit was tijdens m'n eerste wedstrijd met Nederland B. 'Ik merkte dat het er bij de Nederlandse selecties anders aan toe ging dan bij Kampong. Je moest elke training de volle 100% geven en ik merkte dat sommige meiden vol voor het hockey gingen. Toen begon ik al een beetje te twijfelen, want ik vond skaten ook erg leuk en was ook gewoon met school bezig.'
Ondertussen oefent Roos haar skatetrucs op indoor- en outdoorbanen. Het hockey en het skaten worden steeds lastiger te combineren.
'Ik weet nog dat ik in 2016 met m'n hockeycoach had afgesproken dat ik weg mocht in de rust als we voorstonden, om naar het NK skaten te gaan. Ik geloof dat ik nog gescoord heb. Na de rust raceten we naar de skatebaan, waar ik net op tijd was voor de inschrijving. Uiteindelijk werd ik derde, dat was m'n eerste NK.'
Met hockey blijft Roos groeien: 'Ik speelde bij Kampong in meisjes B en A.' Maar de skatebaan lonkt, dus trekt Roos met haar skateboard de wijde wereld in. 'M'n eerste World Cup skatete ik in Den Haag in 2017. Daar werd ik tweede. Inmiddels heb ik ook meegedaan aan een internationale wedstrijd in Praag in 2018, waar ik derde werd.'
Begin september gaat het mis. Op de skatebaan in Rotterdam komt Roos van een schans af terwijl ze een heelflip doet – een truc die ze normaal gesproken met haar ogen dicht kan. Tijdens de landing verdraait ze haar knie. Ze weet het meteen: dit is mis. Lees alles over Roos haar val en het ziekenhuisbezoek dat volgt.
Na onzekere dagen belt haar sportarts met de uitslag. De diagnose: haar voorste kruisband is gescheurd en er zit een scheurtje in de meniscus. Deze flinke blessure betekent dat Roos haar wilde skateplannen in de kast moet zetten. 'Ik baal enorm, maar ga de komende periode ga ik revalideren bij de KNVB in Zeist. Skaten kan ik pas weer over een paar maanden. Dan ga ik er alsnog alles aan doen om Tokyo 2020 te halen.'
Niet alleen wij, maar ook andere media houden de beloften goed in de gaten. Lees hier wat er over Roos gezegd en geschreven wordt.