Politieke boekentips #1

Ornsteins oordeel:
Na de val van Afghanistan wil je een antwoord vinden op die ene vraag: hoe kon dit na 20 jaar Amerikaanse bemoeienis in vredesnaam gebeuren? ‘The Afghanistan papers’ is een ware pageturner over dit ongekende drama. Schrijver Craig Whitlock, investigative reporter van ‘The Washington Post’ greep drie keer naast de Pulitzer Prize. Vier keer is waarschijnlijk scheepsrecht. Dit subliem gedocumenteerde boek beschrijft de hedendaagse Afghaanse geschiedenis in vele gedaanten.

Ornsteins oordeel:
Wil je weten wat voor persoon de moedige Aleksej Navaly, de grote opponent van Poetin, is? Op dit boek hebben we (te) lang moeten wachten. Het boek is als het ware een foto in tekst van Rusland’s grote oppositieleider. Het boek is een geslaagde momentopname. Van hoe Navalny van anti-corruptie activist tot demonstrant en politicus werd. Voor Navalny en Rusland ligt er nog een spannende toekomst te wachten denk je na het lezen van dit boek.

Ornsteins oordeel:
Met dit boek heeft Heike B. Görtemaker opnieuw een prestatie van formaat geleverd. Eerder verscheen van haar hand ‘Eva Braun. Leven met Hitler’. En het moet gezegd: dit boek is uitstekend vertaald door Jeske Nelissen en Marianne Palm. Hitler hield zijn privéleven geheim. Maar op buitenverblijf de Berghof - zo weten we nu - waren allerlei intieme bijeenkomsten. Het boek verhaalt over “eindeloze nachtelijke theekransjes” met “de baas” (Hitler) om eraan toe te voegen: “Ondertussen vermoordden de Einsatzgruppen van de SS, met hulp van politiebataljons, honderdduizenden weerloze burgers en sloten ze vooral de Joodse bevolking op in getto’s, beroofden hen van alles wat ze bezaten en executeerden hen.”

Ornsteins oordeel:
De nicht van de oud-president schreef een lezenswaardig boek over de afrekening met vier jaar Trump. Na het succesvolle werk ‘Te veel en nooit genoeg’ uit 2020 is dit een waardige opvolger. Met een prachtige openingszin: “De opstand van 6 januari 2021 kwam niet als een verrassing. Mijn oom Donald had twee maanden lang het zaad van misnoegen en vier jaar lang wrok en verdeeldheid gezaaid.” Daarnaast biedt dit boek ook veel historische inzichten.

Ornsteins oordeel:
Dit boek mag niet op deze lijst ontbreken. Wie meer wil weten over de belangrijkste geopolitieke verhoudingen doet er goed aan dit doorwrochte epistel over onze relatie als EU-landen tot China en Rusland te lezen. Twee wereldmachten die echt alles doen om Europese landen uit elkaar te spelen en tot wingewest te maken. Maar de Wijk doet een even opmerkelijke als geruststellende ontdekking: juist door de intensieve samenwerking in Europa lukt het China en Rusland (nog) niet vat op ons continent en zijn economieën en politiek te krijgen.

Ornsteins oordeel:
Dit boek van Versteegh, parlementair redacteur voor NRC, gaat over de rollen en invloeden van ‘tweede mannen’ in de (Nederlandse) politiek. Wat een goed en creatief idee om de tweede mannen (en vrouwen) achter de Nederlandse machthebbers te portretteren! Dit zijn in feite de ooit door Rembrandt geschilderde staalmeesters van de macht.  De meest tot de verbeelding sprekende nummer 2 allertijden was ongetwijfeld CDA-minister van sociale zaken Jan de Koning (1926-1994), de politieke souffleur van CDA-premier Ruud Lubbers. En hoe het verder ging met Edith Schippers (de vrouw achter Rutte), Jeroen Dijsselbloem (de man achter Samsom) en anderen? Lees dit zorgvuldig geschreven boek.

Ornsteins oordeel:
Over het fenomeen lobbyen in Brussel zijn al vele boeken verschenen. De toon van haar boek is goed. De oprechte verwondering en verontwaardiging maken dit boek zo lezenswaardig. Haar brede netwerk bracht haar in contact met vele sleutelspelers. En Witteman slaagt er weer in nieuwe tenenkrommende ontdekkingen te doen. 

Ornsteins oordeel:
Nog een boek over Afghanistan. Wie meer wil lezen over de specifieke relatie van Nederland met  Afghanistan is het boek van Jorrit Kamminga aan te raden. Dit actuele boek is niet het finale boek over de Nederlandse aanwezigheid in Afghanistan. Maar het is mooi dat Kamminga - die jaren in Afghanistan werkte - vanuit persoonlijke betrokkenheid het conflict in breder perspectief trekt. Een goed getimed boek.

Ornsteins oordeel:
In dit werk geeft Abicht een boeiend inzicht in deze politieke stroming die generaties lang veel aanhang kent. Het anarchisme manifesteert zich in vele gedaanten: van Bakoenin tot de commons zoals Abicht aantoont. In zijn iets te pathetische nawoord schrijft filosoof Hans Achterhuis: “Wie zich vandaag de dag anar­chist wil noemen, moet allereerst veel uitleggen. In de bur­gerlijke propaganda werd het in de kern vreedzame anarchisme altijd als terroristisch en gewelddadig voorgesteld.” Een rake typering in verder verrassend interessant boek.