Tobi Lakmaker introduceert De geschiedenis van mijn seksualiteit

De geschiedenis van mijn seksualiteit

hoe werkt het?

1. Bemachtig een exemplaar van het boek. 
2. Volg ons op Instagram of Facebook en schrijf je in op onze nieuwsbrief (die vind je op deze pagina!). Voor de liefhebber is er ook een speciale Facebookgroep, waar je met lezers (én Sofie!) in gesprek kunt. 
3. Begin met lezen! Wekelijks sturen we je leesopdrachten van Sofie Lakmaker.

Heel april lezen we De geschiedenis van mijn seksualiteit van en met Sofie Lakmaker.

Wie is Tobi Lakmaker?
Tobi Lakmaker (1994) schrijft columns voor De Groene Amsterdammer en LINDA.meiden. Na korte tijd Russisch en literatuurwetenschap gestudeerd te hebben rondde hij in 2018 zijn opleiding filosofie af. De geschiedenis van mijn seksualiteit is zijn debuutroman.

over het boek

De geschiedenis van mijn seksualiteit

De geschiedenis van mijn seksualiteit luidt: dat ik altijd op zoek ben geweest naar iemand die de deuren en ramen zou sluiten, zou zeggen: en nu is het goed. Meer concreet viel ik eerst op mannen en toen op vrouwen, natuurlijk altijd al op vrouwen, op Muriël de roodharige bijlesdocente met de lange benen, op wie niet, maar ik hield mijn ogen of iets anders erg cruciaals ongeopend. Dat doet ook eigenlijk weinig ter zake.

De geschiedenis van mijn seksualiteit is het messcherpe en onconventionele romandebuut van Tobi Lakmaker, ooit tot muze verklaard en later tot lesbische fundamentalist. Een essentieel werk, gedurfder geschreven dan Frenkie de Jong voetbalt. Over het genie dat Tobi Lakmaker is, was of had moeten zijn.

leesopdrachten van Tobi

1

Veel journalisten stelden me vragen over het fenomeen ‘hokjes’. Ik zou me enerzijds verzetten tegen hokjesdenken, maar anderzijds nog steeds vasthouden aan archetypen als ‘potten’, homo’s en hetero’s. Wat werkt volgens jullie het beste in een strijd tegen een vaak benauwende categorisering van mensen? Uitgaan van deze hokjes of ze al bij voorbaat proberen los te laten?

2

In het hoofdstuk 'Manic Pixie Dream Girl' staat een passage over auteursintentie. Over het belang van auteursintenties is veel gezegd en geschreven. Vinden jullie de bedoelingen van de auteur van wezenlijk belang? En zien jullie mij graag mijn bedoelingen toelichten of zijn de intenties van Tobi Lakmaker allang duidelijk in het boek?

3

Er worden in mijn boek veel mensen met de grond gelijk gemaakt, soms met toenaam en soms zonder. En ook al zijn sommige namen gefingeerd, valt er via Google alsnog vaak achter te komen om welke personen het gaat. Vinden jullie dat je als schrijver alle ruimte hebt om dit te doen, of spelen er ook in (auto)fictie ethische wetten waar je niet omheen mag?

4

In het laatste hoofdstuk beschrijf ik het ziekteproces van mijn moeder en de rouw die volgde op haar dood. Toch wordt er eigenlijk heel weinig verteld over wie mijn moeder was en hoe mijn relatie met haar eruitzag. Zien jullie dit als een gebrek? Of werkt een vertelling over zoiets groots als het verlies van een moeder juist beter door bepaalde details weg te laten?