juli

Niets

31 juli 2014

Een café openen in Finland, Hongarije of het Baskenland. Daar heb ik wel eens naar verlangd, met het Tros-programma Ik vertrek in het achterhoofd. Een grote, existentiële wens: één keer in mijn leven een uurtje op de televisie en daarna tot mijn dood teren op langzaam wegzakkende roem.
Door een kier

24 juli 2014

Vijftig kilometer langs de barre kustlijn lopen over grote, gladde stenen – twee dagen. Daarna terug met de helikopter – twintig minuten. Floortje Dessing in Nieuw-Zeeland, aan het einde van de wereld. De mensen die ze bezoekt, wonen er al dertig jaar. Ze hebben het koud en warm, ze hebben twee kinderen die in de bewoonde wereld zijn gaan wonen, ze vangen vis en ontdoen doodgeslagen opossums van hun huid.
De keeper

17 juli 2014

Het moment dat de keeper zijn doel verlaat en aan de overkant gaat meespelen – dat moment. Het voetbalspel, gekneveld in regels, theorieën, ruzies en ideeën, houdt het maar tachtig minuten vol.
In het ruim

10 juli 2014

k heb de belangrijkste wedstrijd niet gezien. Ik zit op een schip waar een vriend zijn zeventigste verjaardag viert, ik kijk uit over het zilveren watervlak van de haven. Hij heeft muzikanten laten komen en verhalenvertellers, maar hij heeft er niet aan gedacht dat het de dag van de wedstrijd tegen Mexico is. De helft van de gasten zit in het ruim te kijken naar het grote scherm, we horen hun teleurstelling, we staan achter, we worden verslagen door de Mexicanen.
Messi

3 juli 2014

Ik leef slordig en dat heeft consequenties, ik moet boeten. Bij de eerste afleveringen van Studio Brasil begreep ik niet wat die hond daar moest, en bovendien wist ik niet wie de eigenaar was.