Pierre Bokma speelt componist/pianist Misha Mengelberg in Koeien, oer-Hollands, enigszins surrealistisch muziektheater van Guus Janssen en Cherry Duyns op basis van een onvoltooid project van Mengelberg.

Hoe bent u betrokken geraakt bij deze Unvollendete?
Pierre Bokma: ‘Meneer Duyns, Cherry Duyns, meende te weten dat ik in het verleden veel met Misha Mengelberg optrok in De Kring. Dat klopt, we waren sociëteitsvrienden. We hebben samen veel gepraat en bij het stokken van de woorden kroop hij achter de piano, er stond een prachtige vleugel in De Kring. Hij heeft me benaderd.’

Wat vindt u leuk aan Misha Mengelberg?
‘Zijn volstrekt compromisloze controverse. Die vrijheid die hem dwarszat – want je moet een soort god zijn om daaraan vast te houden. Daar heb ik een grote mate van bewondering voor.’

In het programmaboek van het festival is sprake van een ‘wonderlijk personage gespeeld door Pierre Bokma’. Wat moet ik me daarbij voorstellen?
‘Een personage zo wonderlijk als hij was.’ 

U zegt was.
‘Ja, hij is nu minder actief natuurlijk, geteisterd als hij is door die vervelende ziekte – alzheimer of dementie, dat weet ik niet. Het personage dat ik speel is de denker en de doener die hij niet meer is. Daarom: was.’

Is hij op de hoogte van de voorstelling?
‘Hij weet ervan, maar ik weet niet zeker of hij de impact ten volle begrijpt.’

Speelt het een rol, zijn ziekte?
‘Nou, als iedereen weet dat dit stuk tot stand is gekomen op basis van zijn Unvollendete – wonderlijk mooi gecomponeerd trouwens door Guus Janssen aan de hand van bij elkaar gezochte stukken, deels gesproken, deels bijna opera – ja, dan ontkom je er niet aan dat het ook iets van een Abschied heeft. Voorzichtiger kan ik het niet zeggen.’

Hoe ziet Pierre Bokma als Misha Mengelberg eruit?
‘Dat weet ik nog niet. We zijn nog aan het repeteren, maar ik vertolk zijn stem, ik geef commentaar.’

Iedereen weet hoe belangrijk improvisatie voor Mengelberg was – is Koeien uitgeschreven? ‘Alles is uitgeschreven. Ik ben gebonden aan tijd en timing, ook als er even geen muziek is.’

Bent u als kunstenaar door hem geïnspireerd?
‘Dat kun je rustig zeggen. Hij is zelfs één of twee keer komen kijken, terwijl hij dat nooit zou doen, naar Vastgoed en naar Richard III. Hij had zich “zeker niet verveeld,” zei hij. Uit zijn mond is dat een groot compliment. Hoewel het natuurlijk ook kon betekenen dat hij zich enorm had zitten ergeren. Maar dat was niet het geval, ik heb het nagevraagd. En ik ben op zijn uitnodiging ook wel naar concerten van hem in het Bimhuis geweest.’

Ik kwam een interview met hem tegen waarin het over Fluxus gaat. Het idee om van het dagelijks leven kunst te maken. Hij zegt dan: ‘Kunst, zodra het iets anders probeert voor te stellen, dan ben ik al vertrokken, met welk vervoersmiddel dan ook.’
‘Dat is Mengelberg ten voeten uit. Zeker met die laatste toevoeging. Hij zet een radicale, scherpe punt.’

De titels van zijn muziekstukken...
‘Die heb ik zo niet paraat, behalve Koeien, maar ze zijn ongetwijfeld zeer raak.’
Bospaadje Konijnenhol… ‘En gelukkig niet voor iedereen, dat is ook zo fijn. Er was maar een select groepje dat doorhad wat hij bedoelde zonder het te begrijpen. Je moet hem kennen.’

Stadsschouwburg
Koeien
DINSDAG 9 JUNI EN WOENSDAG 10 JUNI, 20.00 UUR