Ik ben misschien te...

De vijfdelige satirische YouTube-serie Ik ben misschien te... volgt het karakter Yara. Alhoewel Yara volgens de definitie nog net een Gen Z'er is, schreeuwt haar leven millennial. Ze draagt New Balance petjes, werkt bij een koffiebar, heeft LP’s aan de muur hangen en heeft gewoon donkerblond haar. Niks geks, niks gedurfds. Als een vriendin van haar dan ook nog eens haar feed als millennial bestempelt, begint haar koortsige zoektocht naar Gen Z-coolheid. In absurde en haast dystopische dialogen analyseert Yara de perfecte feed, en transformeert ze zichzelf met septums en fillers om haar hoogste Gen Z-potentie te bereiken.

De generatie geboren tussen 1996-2015 is opgegroeid in een wereld waar internet en smartphones een gegeven zijn. Gen Z'ers moeten weird , authentiek, creatief en sexy zijn, en tegelijkertijd uitstralen dat het ze allemaal niets boeit. Gen Z's grootste nachtmerrie is dan ook om een suf persoon (een normie) te zijn. Met een normale baan, een normale partner en een normale kledingstijl. Instagram is het perfecte middel, daar kun je precies cureren hoe de buitenwereld jou ziet, en daar kun je de normie verbloemen die je misschienwel diep van binnen bent. Waarom moet alles zo uniek en gedurfd zijn? En gaat het wel om authenticiteit of predikt Gen Z een nieuw dogma?

Yara baas (1997)  is een autodidact maker en performer. In haar werk speelt Yara graag met absurdisme en ironie om grotere thema's aan het licht te stellen. In een wereld waar je waarde wordt afgemeten aan je prestaties, brengt Yara graag een ode aan ons falen, ons zoeken en ons proberen.

Op het moment werkt Yara ook aan DE MAARTEN DOCU; een absurdistische mocumentary over haar obsessie met Maarten Heijmans.