In Indonesië werden in 1965 en 1966 meer dan een half miljoen ‘communisten’ vermoord door het leger en paramilitaire groepen. In de prijswinnende documentaire ‘The Act of Killing’ (2012) laat filmmaker Joshua Oppenheimer zien hoe onvoorstelbaar gruwelijk deze moordpartijen zijn geweest. Argos-journalist Huub Jaspers interviewde hem.

Er was méér dan dat we kwijt konden in onze radio-uitzending en het Parool-artikel. Andere interessante vondsten uit het archief kunt u hier luisteren.

De Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) hield tijdens de bloedige decennia van de Soeharto-dictatuur in Indonesië tientallen Indonesiërs in de gaten, die voor korte of langere tijd in Nederland verbleven. Informatie over deze mensen werd uitgewisseld met de CIA, de Britse geheime diensten MI5 en MI6 en de Duitse Bundesnachrichtendienst (BND). In een enkel geval werd ook informatie uitgewisseld met de Indonesische autoriteiten.

De Binnenlandse Veiligheidsdienst, voorloper van de AIVD, hield tijdens de jacht op communisten in Indonesië en de daaropvolgende jaren vermeende Indonesische communisten in de gaten. Dat blijkt uit onderzoek van Argos en het Parool. De BVD wisselde informatie over hen uit met andere inlichtingendiensten, waaronder de CIA. Argos sprak met Constant Hijzen, historisch adviseur van de AIVD, over de afwegingen die de BVD daarbij maakte. Of het uitwisselen van informatie moreel door de beugel kon, werd volgens Hijzen destijds niet getoetst: “Als de BVD zo’n veiligheidsonderzoek deed, en dat dossiertje de deur uit deed, zat er dan ergens in dat proces iemand die woog: moeten we dit wel doen? Nee, heel veel niet.”

Argos dook samen met OVT in het geheime persoonsdossier van ir. Manusama die van 1966 tot 1993 president in ballingschap was van de RMS (Republiek der Zuid Molukken). Ook in de roerige jaren zeventig toen Molukse jongeren diverse keren tot gewapende actie overgingen.