Universiteiten krijgen een promotiepremie van het Rijk per afgerond proefschriften, dus loont het om zoveel mogelijk (buiten)promovendi af te leveren. Was een promovendus vroeger een gewaardeerd personeelslid, met dito arbeidsvoorwaarden, nu is een promovendus soms niet meer dan een veredelde student, met dito matige beloning. Of neem Tilburg, waar een ware 'promotiefabriek' voor mensen van buiten de universiteit werd gefaciliteerd. De commissie Van Rijn die de financiele situatie van het wetenschappelijk onderwijs onderzocht, stelt in het deze week verschenen rapport “Wissels Om” vooral een herverdeling van geld voor. Maar wat is er nodig om ‘perverse prikkels’ als het oppompen van studentenaantallen en promoties te bestrijden?En heeft Nederland nou teveel of te weinig promovendi?