Het Team Kinderporno (TBKK) draaide vorig jaar 800 zaken, maar kreeg ruim 31.000 meldingen binnen. Het Meldpunt Kinderporno kreeg zelfs 220.000 tips, die ieder voor zich weer duizenden foto’s kunnen bevatten. Wat betekent dit voor de slachtoffers? 

Argos gaat met de tweelingzussen Stefanie en Beatrix op zoek naar de beelden die begin jaren ’80 van hen zijn gemaakt. Beatrix: ‘Het bewijs is zo belangrijk omdat je altijd tegen muren oploopt. Niemand kan begrijpen dat dit niet gezien werd, niet gehoord werd, dat dit kan bestaan. Dat is ook de reden dat ik die beelden wil vinden.’

Is het mogelijk om met moderne technieken als gezichtsherkenning de beelden die toen zijn gemaakt op te sporen? Met het fotoalbum van de zussen onder de arm maakt Argos een rondgang langs de teams die belast zijn met het vinden en het verwijderen van kinderporno.

Stefanie: ’Mijn grootste twijfel om hieraan mee te werken is dat je dadelijk een gezicht wordt van kinderporno. Dat is het laatste wat ik zou willen. Ik doe dit voor de lotgenoten. Ik wil laten horen dat zij niet de enigen zijn die ertegenaan lopen dat er niks mogelijk is.’

‘We moeten alles op alles zetten om die beelden van internet te halen’, zegt Herman Bolhaar, Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen. ‘Het trauma van het misbruik wordt nog eens versterkt door de gedachten dat er beelden zijn die eigenlijk overal aanwezig kunnen zijn.’